When You Ran Away (When Series #4)

Thirty- Five

Chapter 35.

Talk.

"Kiel's wedding is coming, pagkatapos iyon ng dental checkup mo sa mga bata hindi bah?" tanong ko sa kaniya.

Days after that incident. We are currently having a meeting about what food should I serve to the kids after their checkup. Alam kong hindi na ito kailangan pang pag-usapan nang matagal but this man infront of me is persistent to call a meeting.

And what's worst, his fianceé is here. Busy with her cellphone, minding her own business while sitting beside of Gabriel. Napapasulyap talaga ako sa kamay niyang nasa hita ni Trina.

"Yeah." tipid na tugon niya.

"So? Ano nga ang gusto mong ihanda kong pagkain para sa mga bata?" napansin niya yata ang pasulyap-sulyap ko sa kamay niya at hindi ko akalain na tinanggal niya ito sa hita ni Trina.

What was that?

Masyado na akong maraming iniisip kaya bakit pa ako nagdadagdag? Aish...

Gabriel chose a food that is nutritious for the kids. At alam ko na kung ano iyon pero may isina-suggest siya. Seriously? He's making our conversation long. Hanggang sa muntik na kaming magkabangayan.

Not until Trina put her phone down and looked at us. "Is everything okay?" she asked then take a look at Gabriel.

I gulped and smiled at her. "Yes... everything is alright."

She smiled at me too but mine faded away when she clung her arm to Gabriel's arm. "Babe, are you almost finished? I still want to go somewhere..." malambing niyang bulong at marahang natawa si Gabriel.

Okay... It's okay, Leria... Just take a deep breathe. Pigilan mo ang sarili mo.

Tinapos agad ni Gabriel ang meeting at nakipagkamayan sa akin. I don't want to let go of his hand but I needed to. I forced myself to smile before leaving in his office.

Humigpit ang paghawak ko sa dala kong folder at gustong ibato sa kung saan. How I hate this...

"Kamusta ang meeting?" nang-aasar na tanong ni Khairo.

I raised my ring finger and glared at him. "Stop talking shits, Khairo." malakas siyang natawa. "And there's nothing funny so stop it. May pupuntahan pa ako."

Tumaas ang isang kilay niya. "Saan ka naman pupunta?" I gave him my it's-none-of-your-business look.

Pumasok ako sa opisina at tinapon sa lamesa ang folder na dinala sa kompanya ni Gabriel. Bahagya kong hinila ang buhok ko para pakiramdaman ang sarili. They really love each other huh? Pero dapat bah talagang ipamukha niya sa harapan ko na wala na talaga akong pag-asa?

I sat down and stared at nowhere. Pupuntahan ko pa si Mommy dahil may ipapakilala siya sa 'kin. Anak raw ng kaibigan niya na halos kaedad ko lang.

Natawa ako. Baka irereto ako ni Mommy?

Why not give it a try?

"Leria, saan ka pupunta?" pamimilit talaga ni Khairo. "Iiwan mo na bah ako?" pagdadrama niya.

I rolled my eyes. "May date ako." iyon lang ang sinabi ko at lumabas na.

Narinig ko pa ang pagtawag niya pero 'di ko na pinansin. I drove my car to the location my Mom gave me. Hindi naman ako kinakabahan pero na-conscious ako sa mukha ko. I put a little makeup.