16. Bölüm: Sahil

15 1 0
                                    


𝖲𝖾𝗅𝖺𝖺𝖺𝗆𝗆. 𝖸𝖾𝗇𝗂 𝖻𝗈̈𝗅𝗎̈𝗆 𝗏𝖾 𝖻𝗂𝗓𝗓𝗓.

𝖭𝖺𝗌ı𝗅𝗌ı𝗇ı𝗓𝗓, 𝗂𝗒𝗂𝗌𝗂𝗇𝗂𝗓𝖽𝗂𝗋 𝗎𝗆𝖺𝗋ı𝗆𝗆.
𝖡𝗈𝗆𝖻𝖺 𝗀𝗂𝖻𝗂 𝖻𝗂𝗋 𝖻𝗈̈𝗅𝗎̈𝗆𝗅𝖾 𝗀𝖾𝗅𝖽𝗂𝗆𝗆.
𝖴𝗆𝖺𝗋ı𝗆 𝖻𝖾𝗀̆𝖾𝗇𝗂𝗋𝗌𝗂𝗇𝗂𝗓.

𝖮𝗒𝗅𝖺𝗆𝖺𝗒ı 𝗎𝗇𝗎𝗍𝗆𝖺𝗒ı𝗇𝗇.

𝖨̇𝗒𝗂 𝗈𝗄𝗎𝗆𝖺𝗅𝖺𝗋𝗋𝗋 :)






Herşey biranda olup bitmişti sanki.
Çok hızlı gelişiyordu herşey. Peki neden kendimi suçlu gibi hissediyordum? Neden eksik gibi hissediyordum kendimi?

Belkide Arla yok diyedir. Yada Kuzey ve Berkay içindir. Bilemiyorum.

Tekrar yatağıma yöneldim ve uzanarak ışığı kapattım. Artık uyku vaktiydi.

~~~~~

Ters ters karşımda gülen Vera ve Eda'ya baktım. ÇÜNKÜ BENDEN HABERSİZ AİLE EVİNE GİTMEM İÇİN PLAN YAPMIŞLARDII. Ve bilin bakalım bu iş kimin fikri? Tabikide Serkan'ın. Yarım saat önce kahvaltı sofrasında Eda ve Vera benimle bu konu hakkında konuştular ama fikrimi bile sormadan beni odama çıkarttılar. Daha dün akşam yerleştirdiğim valizimi tekrar açmıştım. Eda ve Vera, oflayarak valizimi hazırlarken bana gülüyorlardı. Salak şeyler.

Valiz hazırlamam bittiğinde aşağıya indik ve dışarıya çıktık. Valizimi bagaja yerleştirdim ve bizimkilere döndüm. Eda ve Vera kollarını açtıklarında güldüm ve yanlarına gidip sarıldım. Ayrılık değildi tabiki. Canım istediğinde geri gelirdim evime. "Dikkat et kendine." dedi Eda. Güldüm. "Sizde" dedim ve göz kırpıp arabaya yöneleceğim sırada bahçeye Çınar'ın arabası girdi. Eda sevinçle yerinde zıplarken ben ve Vera onun bu haline gülmüştük. Çınar arabadan indiğinde Eda koşup boynuna atladı.
Çınar kucağında Eda ile yanımıza gelip Eda'yı indirdi. Bana dönüp hayırdır der gibi göz kırptı.
"Yolculuk nereye? İşe gerimi döndün." dedi ve güldü. "Hahaa komik miydin sen şimdi" dedim ve göz devirdim.

"Aile evine" dedi Vera Çınar'ın alaycı sorusuna karşılık. "Dur tahmin edeyim. Serkan bu iki kızı aradı plan yaptı ve seni zorla eve getiriyor" dediğinde şaşırdım. Demek Çınar'ında bundan haberi vardı.

"Kim söyledi lan?"

"Serkan söyledi."

"Lan siz konuşuyo musunuz?"

"Evett"

Çınar ile aramızda geçen hafif şaşkınlık sohbetin ardından omuz silktim ve arabama bindim. "Merak etme kızlar bana emanet." dedi ve göz kırptı. Sanırım bu yüzden gelmişti eve. Başımla gülümseyerek onayladım ve arabayı çalıştırıp evin bahçesinden çıktım.

~~~~~~

Evin önüne vardığımda arabayı park ettim. Dış kapı açılınca annem çıktı dışarıya, arkasından da bi kaç çalışan.
Gülerek kollarımı açtım ve anneme sarıldım. "İyiki geldin güzel kızım" dediğinde güldüm ve geri çekildim.
"Bana verebileceğiniz bi oda var mı?" dedim gülerek. O an kapıdan bi ses geldi. Baş belasının sesi. "Vallaha kalmamış biliyomusun. Maalesef seni göndermek zorundayız bebecik" dedi ve gülerek merdivenlerden inip yanımıza geldi. "Çok komikdin Serkan" dedim ve göz devirdim.
"Tabi abisi ne sandın" dedi ve güldü.
Yüzümü buruşturdum. "Abisi?" dedim ve güldüm.

"Ya tamam bırakın birbirinizle uğraşmayıda hadi gelin geçelim eve. Kızımla özlem gidermek istiyorum" dedi annem önden yürüyerek. Serkan arkasından şaşırıp baktı. "Hemen satıldık Ayla Sultan. Olmaz ki böyle." dediğinde güldüm ve arabama geri döndüm. Arabadan valizi çıkardım ve Serkan'a verip annemin arkasından yöneldim.
"Vay vicdansız kardeş, üzerime yıktı koca koca valizleri." dedi. "Söylenme BEBECİK." dedim Serkan'ı taklit ederek. Güldüm ve evden içeriye girdim. Ev baya büyükdü. Bildiğim tek yer ise salondu. Onu da daha önce geldiğim için biliyordum. İçeriye geçtiğimizde babamla karşılaştım. Şuan çalışmamasına rağmen önünde dosyalar vardı. Sanırım yinede şirket için çabalıyordu. Onunlada sarıldığımızda annemle birlikte oturduk. Baya bi sohbet ettik ve inanın bana bu mükemmel bir şeydi.

YANKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin