Old Injury (Chen Shang) [ABO]

18.Bölüm

Liang Qiu Yang "İki Yüzlülüğün" Son Zamanlarda Çok Popüler Olduğunu ve Öğrenmek İstediğini Söyledi. Farkında Olmadan Zihnimde Bir Kişinin Görüntüsü Vardı ve Sonra Bana Örnek Olarak Verdiği Kişinin Birkaç Resmini Gördüm ve Gerçekten Onun Görünümüydü.
.
.
.

Dağdaki evimize ek olarak, burada yaşı belirsiz küçük bir tapınak olduğu söyleniyor.

Tapınağa ek olarak, yakınlarda küçük bir dere bulunmakta. Sığ ve berrak akarsu muhtemelen yetişkinlerin sadece ayak parmaklarını kaplıyor ve dibinde çeşitli renklerde çakıl taşları bulunuyor. Hava güzel olduğunda derenin yüzeyi pırıl pırıl oluyor, suya dökülüyor ve taşlar mücevher gibi parlıyor.

Geçen sefer, Song Mo gözlem sınıfı çalışması için öğretmeni tarafından övüldü. Çok mutlu olmuştu. Bu sefer öğretmen ondan güzel bir taş almasını istedi ve beni dereye sürükledi.

Yağmur çizmelerini giymiş, derede duruyor, ciddi bir şekilde "güzel" denebilecek taşları arıyordu.

Arkasından gittim ve iyi kalitede bir çakıl taşı gördüğümde onu alıp fikrini sordum: "Momo, buna ne dersin?"

Elimdeki kehribar rengi taş, güneşte yarı saydam ve yeşim taşına benziyor, oldukça güzel.

Song Mo elimdeki taşa tekrar baktı ve belli ki memnuniyetsiz bir şekilde başını salladı.

"Tamam."

Elimdeki küçük taşı bıraktım, suyun dibine bakmak için eğildim ve tekrar aradım.

Birkaç dakika sonra kendi tarafımda bir şey bulamadım ama Song Mo ilerleme kaydetti.

Aniden sudan bir şey aldı, başının üzerine kaldırdı ve neşeyle bana el salladı: "Buldum onu!"

Ayağa kalktım ve güneş ışığında elinin üzerinde küçük bir kırmızılığın parladığını gördüm.

Song Mo akıntıya karşı bana doğru koştu ve "Ben harikayım, lütfen beni öv!" diyerek kıpkırmızı çakıl taşını önümde tuttu.

Taşı elinden aldım, bir süre hayranlıkla inceledim ve yorum yaptım: "Gerçekten çok güzel, vay canına, bu doku, bu boyut, kan taşı gibi, belki de gerçekten bir mücevherdir."

Song Mo gözlerini devirdi ve şüpheyle bana sordu: "Kan taşı mı?"

"Geri dönelim ve sana resmi göstereyim." Kırmızı taşı ona geri verdim, "Bu da kırmızı, kesinlikle beğeneceksin."

Song Mo taşı dikkatlice aldı ve tulumunun ortasındaki küçük cebe sıkıca yerleştirdi.

Görevinin nihayet tamamlandığını gördüm ve "Geri dönüyor musun?" diye sordum.

Song Mo taşa itaat etmesini söylercesine cebine koyup sıvazladı. Beni duyunca bana başını salladı.

Böyle çok sevimli görünüyor, başını okşamadan edemedim: "Tamam, o zaman geri dönelim."

Song Mo'nun onu tutmama ihtiyacı yoktu, bir çocuğun esnekliğini sonuna kadar kullandı ve iki ya da üç adımda kıyıya kolayca döndü. Ben daha yavaştım, bir ayak derin ve bir ayak sığdım ve kıyıya ulaşmam iki kat daha uzun sürdü.

"O kadar hızlı koşma, ben sana yol gösteririm."

Beni kıyıda gören Song Mo sıçradı ve ileri doğru koşmaya başladı. Köklere ve sarmaşıklara takılmasından korktum, bu yüzden ona yetişmek için acele ettim. Sonuç olarak, ayağımdaki yağmur çizmeleri çamurlu derenin kıyısında kaydı ve dengemi kaybederek yere düştüm.