Bu sabah daha bir inançla uyandım inanır mısınız öyle ötekiler kadar büyük bir boşluk yok içimde. Ramazanın ilk günü bugün belkide başka başka meşalelerim olması gerektiğini hatırlıyorum. Geçmez sandığım günler başka çabuk geçiyor doğrusu. Ölüme bir adım daha yaklaştırır gibi değilde sanki içerisinde hapsolduğum yalan bir düsten beni kurtatıyor zaman. Mutlu muyum ? Bilemiyorum ama mutsuz olmadığımdan eminim. İşte önemli olanda bu zaten. Mutsuzluğu yendiğim günler benin için esas günlerdir.
Aşka küsmüştüm ben, onunla birlikte aşka inancımı da noktalandırmıştım adeta. Ama yoo aşka haksızlık etmemeliyim insan aşkı karsılık beklemeden yasamalı değil mi hep bunu söylerdik ya hani. Yürekler daima aşka aşık olmalı. Çünkü aşk kimi zaman bir mevsime kimi zaman bir nesneye kimi zaman da bir bireye duyulan hissiyattır. Ne israf edilecek bir yanı var şu aşkın ne de inkar edilecek. Aşka aşık yüreğimi talihsiz biz aşk ile cezalandıramam efendim. Küslüğüme son verdim yüreğimde. Bugün o yalan tebessümüm biraz daha içtenleşti daha da içten gülüşlerim olacak. Günaydın sabahlar, günaydın insanlar, günaydın okurlar :)
