Shot Glass of Tears | Taekook

~4~

Karşı taraftan bir anda yüksekçe ağlama ve burun çekme sesleri kulaklara doluşmaya başladı. Bununla beraber Jungkook daha fazla ağlamaya başlarken Yoongi konuştu.

"Haklı çünkü Jimin... T-taehyung trafik kazası geçirmiş. D-durumu ç-çok k-kö-kötüymüş. İ-iki defa kalbi durmuş..."

————————————-💔———————————-

Jungkook duyduğu şeylerle en büyük yıkımını yaşamıştı. Hayatı boyunca böyle bir acı, böyle iğrenç bir his hissettiğini hatırlamıyordu. Yerinde adeta kalakalmıştı. Canından çok sevdiği adam kaza yapmıştı ve durumu kötüydü.

Jungkook hemen ayaklandı ve hastanenin adını sordu. Öğrendiği adres ile ayaklarına geçirdiği ayakkabılarıyla hemen kapıyı açıp koşmaya başladı.

Jimin ve Hoseok onu ne kadar durdurmaya çalışırsa çalışsın başarılı olamamışlardı. Bu yüzden onlar da peşinden koşmak zorunda kalmışlardı.

Jimin'in bu kadar soğukkanlı kaldığına bakmayın. Aslında Taehyung ile uzun zamandır en yakın olan kişilerden biriydi ve çok iyi arkadaş olmuşlardı. Taehyung ne zaman bir derdi sıkıntısı olsa Jimin'e koşardı. Jimin de aynı şekildeydi her zaman birbirinin mutlu veya kötü zamanlarında yan yana olmuşlardı.

Bu yüzden duyduğu haber şuan onun içinde felaket bir haberdi. Koşarken farketmeden gözlerinden yaşlar akıtmaya başlamıştı bile.

Jungkook öyle hızlı koşuyordu ki arabayla gitse trafik yüzünden yarım saat olan yolu kendisi koşarak hemen hemen on beş dakikada gelmişti. Hastaneyi gördüğü gibi bir hışımla içeri girmiş herkesin yerinde sıçramasına sebep olmuştu. Fakat o an etraftaki kimse veyahut herhangi bir varlık umrunda değildi.

Anında danışmaya vararak kalbinin en değerli parçasının nerede olduğunu sormuştu.

"N-ne-n-nerede ... n-n-no-nolur s-ssö-söyleyin..."

Danışmadaki kız tabi ki de Jungkook'un kimden bahsettiğini anlayamadığı için Jungkook'un yüzüne sorgulayıcı bakışlarını atmıştı.

Daha sonra Jimin Jungkook'un yardımına yetişerek danışmana Kim Taehyung'u aradıklarını söyleyebilmişti.

Danışman onlara hastanın üçüncü kattaki ameliyathanede olduğunu söyleyip yerini tarif etmişti. Hepsi birden aynı anda aynı yöne doğru koşmaya başlamışlardı.

Sonunda geldikleri yerde ameliyathanenin kapalı kapısı önünde yerde ayaklarını karnına çekmiş başını dizlerine gömmüş , içi çıkacak şekilde ağlayan Yoongiyi görmeleri ile hepsi tekrardan bir yıkım yaşamışlardı.

Çünkü Yoongi kolay kolay ağlamazdı. Eğer konu sevdiği biri değil ise hiç ağlamazdı.

Jungkook olduğu yerde dizleri üstüne düşüvermişti. Elleri ile yerden destek alıyor , kalbini ise hissetmiyordu resmen. Sanki ... sanki artık yok gibiydi. Ki zaten eğer Taehyung o ameliyathaneden sağ çıkmaz ise Jungkook'un kalbi artık yok demekti.

Yaklaşık bir üç saat kadar geçmesine rağmen asla ama asla ameliyathane içerisinden çıkan kimsecikler yoktu ve bu dörtlünün içerisinde olduğu durumun katlanılmasını daha da zorlaştırıyordu.

Sonrasında saatlerin saatleri kovalaması -yaklaşık sekiz saat gibi bir süre- sonucunda ameliyathanenin kapısı sonunda açılabilmişti.

Bu süreçte neredeyse gözünü bile hiç kırpmayan Jungkook hemen ayağa kalkıp gördüğü doktorun yanına koşmuştu.

"D-d-d-doktor bey... nolur söyleyin durumu n-nasıl?"