#Karma
Sandro
"Anong ginagawa mo?"tanong ni Kristina ng paglabas niya ng banyo ay makita niya akong nakatayo sa pinto.
Namumula ang kanyang mga mata.
"Umiiyak ka ba?"
"Pwede ba Sandro..hindi ko kailangan ang concern mo."Utas niya saka ako nilampasan.
Hinuli ko ang kanyang kanang braso.
Masama ang tingin niya sa akin.
"Mag usap tayo."
Binawi niya ang kamay. "Wala tayong pag uusapan!"
Sinundan ko siya.
"Kristina wait!"
"Hindi ako si Kristina!"
"You are Kristina,and you are the woman that I love!"
She paused and sarcastically laugh.
"Woman?Love?e ni hindi nga kita kilala!at wala akong balak na kilalanin ka!"
"Why?are you scared to know that your heart know me?!na kahit nawala ako sa utak mo,pero jan"tinuro ko ang puso niya"dyan!nandiyan ako Kristina!"
"Paano ka nakakasiguro?!ha?!Kahit maalala man kita hinding hindi ko pa rin iiwan si Enrique!"
I am speechless and hurt!
"Do you really hate me that much Kristina?"
"Oo!dahil kahit hindi kita maalala galit na galit pa rin ako sayo!nasasaktan ako pag nakikita kita!Ngayon sagutin mo ako...bakit?bakit ko nararamdaman 'to?!sinaktan mo ba ako noon?dahil kung oo!sapat na yun para gustuhin kong hindi na magbalik ang aking alaala!"
I don't know what to say,paano ko sasabihin sa kanya na hindi ko siya kayang mapagtanggol noon,hindi ko siya mapapakilala sa lahat dahil alam kong sasaktan siya at masasaktan siya sa sasabihin ng lahat.I wanted to protect her,but I hurt her instead.Ako ang dahilan kung bakit wala siyang maalala,hindi ko man alam kung anong nangyari matapos kaming magkahiwalay ang alam ko isa ako sa dapat sisihin sa nangyari sa kanya.
But is too much?if I wanted her and my kid to be by my side?kalabisan bang humiling na maging parte ako ulit ng buhay niya?
"Kung wala ka ng sasabihin,matutulog na ako."
"I'm sorry.."
She stopped and looked at me.
"Yes,I caused you pain,I hurt you and no matter how many times I apologize,I know hindi ko na mababago pa ang nangyari,so I'm sorry..."
"Kung gusto mong patawarin kita,huwag mo na kaming guluhin,yun lang."
She is serious.
"Gusto mo ba talagang bumalik sa kanya?"
Natigilan siya at gusto kong umasang,hindi,ang isasagot niya.
"Oo,kaya nakikiusap ako sayo,pabayaan mo na ako."
Fuck**ang sakit!
I swallowed and sighed.
"Okay...ihahatid ko kayong dalawa,hihingi lang ako ng isang linggo,give me 1 week na makasama kayo ng anak ko,and after that,tutuparin ko ang pangako kong ibabalik ko kayo sa kaniya."Sabi ko at tinalikuran siya.
My tears fell.
I guess this is my karma for hurting her before.
Should I let her go?
Should I stop loving her?
Hindi ko na alam!gulong gulo na ako.
YOU ARE READING
Ikaw,Ako,Tayo (SANDROMARCOSFANFICTION) Completed
Romance"Mahal?mahal mo lang ako dahil kailangan mo ako,Sandro!kailangan mo ng isang taong sasalo ng lahat ng frustrations mo!lahat ng problema mo,kailangan mo lang ng isang tangang katulad ko na handang ibigay ang buong sarili niya sa kama,para sa isang ka...
