#Chose
Sandro
"Tulongan na kita."
"Huwag na,kaya ko na'to."
"I know how to wash dishes."
"Hindi ko naman sinabing hindi ka marunong."
Inagaw ko sa kanya ang sponge.
"Ako na,sige na,makipaglaro ka na muna doon sa anak mo."sabi niya.
"Anak ko...sarap namang pakinggan nun."
She smiled. "Mabuting tao ka naman kaya hindi ko siya ipagkakait sayo."
"Mukhang hindi mainit ang ulo mo sa akin ngayon ah?"
"Masaya kasi ang anak ko."
"Then I guess I have to make him happy everyday"
"Ayoko lang ng gulo,Sandro,at ayokong nakikita tayong hindi magkasundo ni Sais.Pero sana tuparin mo yung pangako mong ibabalik mo kami kay Enrique pagkatapos ng isang linggong pananatili namin dito."
I nod,"Oo,I never break a promise."
"Sana nga.."
Tinulungan ko siyang magbalik ng mga pinggan sa lalagyan.
"Saan nga pala kayo nagkakilala ni Enrique?"
"Hm?bakit mo naitanong?"
"Wa-wala lang.Is it forbidden to ask?"
"Siya ang nagligtas sa akin nong ma aksidente ako,Sandro.Sa tingin ko yan lang ang dapat mong malaman."
"O-okay."
Pinahid niya ang basang kamay sa suot na apron.
Sinundan ko siya hanggang sa sala.
"Teka mag ingat---"
Bago ko pa man matapos ang sasabihin ko ay bumagsak na sa bisig ko si Kristina.
Hindi niya napansin ang laruang holen ni Sais sa sahig kaya nadulas siya at bumagsak sa akin.
Napalunok ako ng tumingala siya at magtagpo ang aming mga mata.
I dont know how many seconds it lasted but My heart beat accelerated while staring at her.
"Mom?whats going on here?"Sais Asked.
Napatayo ng maayos si Kristina,ako naman ay kagat ang lower lip na tumingin sa anak ko,pinipigilan ko lang ang ngiti.
Sa sobrang saya ko magpapa fiesta ako.
Lumapit si Kristina kay Sais at inakay ito palabas ng bahay.
Today is the 2nd day na magkasama kami and I will make sure na magiging memorable ang isang linggong ultimatum para makapiling ko silang dalawa dito sa lumang mansion namin sa Batac.
...
I was sitting at the balcony with a cup of coffee in my hand when Kristina approached me.
She sat in an empty chair,and stare at the starry sky.
Silence***
"Gustong gusto kong makita ang mga bituin..kahit ang hirap nilang abutin,gustong gusto ko pa rin."aniya.
Nakatitig pa rin ako sa kanya habang siya ay nakatingin pa rin sa kalangitan.
A tear from her left eye suddenly fell.
She smiled and wiped it with the tip of her right finger.
"Ang oa ko no?"
"No you're not,don't worry its okay to cry,i wont laugh at you nor tease you tomorrow?"I said and smiled.
"Gusto mo bang malaman ang totoo?"
I am puzzled.
"Ang totoo,natatakot akong maalala ka..dahil natatakot akong baka..mas mahal kita kesa kay Enrique.."
My lips parted,I never expected that.
She looked at me.
"Paano kung mas mahal kita,paano siya?"
I took a deep breath and looked at the sky.
"Ayokong magulo ang mundong binuo ni Enrique para sa amin,Sandro."
Nagbaba ako ng tingin at emosyonal na tumingin sa kanya.
"Can I asked you something?and please be honest with me."
She nod.
"Are you inlove with him?"
"I am contented,Sandro.Sa kanya hindi ako masasaktan,at sigurado ako dun."
"You didn't answer my question..mahal mo ba siya Kristina?"
"Oo."
Nasasaktan akong tumango.
"I see.."I bit my lip.
Niyakap niya ang sarili ng umihip ang malakas na hangin."Matutulog na ako,matulog ka na rin."Saad niya sabay tayo.
Tumayo ako at hinabol siya.
I hugged her from the back.
"If I am going to ask for another chance?bibigyan mo ba ako?"
She was silent for a second.
"Please answer me Kristina.."
She removed my hands in her waist.
"Hindi Sandro.Pinal na ang disesyon ko,kahit na bumalik ang alaala ko,hindi pa rin ikaw ang pipiliin ko." Aniya at iniwan ako.
YOU ARE READING
Ikaw,Ako,Tayo (SANDROMARCOSFANFICTION) Completed
Roman d'amour"Mahal?mahal mo lang ako dahil kailangan mo ako,Sandro!kailangan mo ng isang taong sasalo ng lahat ng frustrations mo!lahat ng problema mo,kailangan mo lang ng isang tangang katulad ko na handang ibigay ang buong sarili niya sa kama,para sa isang ka...
