Adını Sen Koy

1

İnişli çıkışlı tepeler ve sık ormanlar arasında yer alan küçük, unutulmuş Eldridge kasabasında, her yıl sonbahar ekinoksunun arifesinde tuhaf bir olay meydana gelirdi. Kasaba halkı bu olaydan kısık sesle bahseder ve çocuklar gün yaklaştıkça birbirlerine şaşkın bakışlarla bakarlardı. Kimse ne olduğunu tam olarak anlayamıyordu ama Eldridge'in üzerine sabah sisi gibi çöken bir gizem havası vardı.Herkesin hatırlayabildiği kadarıyla kasaba halkı tuhaf bir geleneği takip ediyordu. Güneş ufkun altına inip arnavut kaldırımlı sokaklara uzun gölgeler düşürdüğünde, Eldridge sakinleri eski Oakwood Meydanı'nda toplanırdı. Orada, meydanın ortasında, budaklı dalları çoktan unutulmuş bir devin parmakları gibi uzanan devasa bir meşe ağacı duruyordu.Nesiller boyunca aktarılan eski hikayeler meşe ağacının bir sır sakladığını fısıldıyordu - sadece ekinoksun ilk yıldızı çivit rengi gökyüzünü deldiğinde ortaya çıkan bir sır. Bu sırra şahit olanlara tek bir dilek hakkı tanındığı söylenirdi; hayatlarının akışını değiştirecek güce sahip bir dilek.

 Kasaba halkı arasında bu fikri sadece bir folklor olarak gören şüpheciler vardı. Yine de her yıl merak, onları sonbaharın keskin havasında beklentinin yoğun olduğu meydana çekiyordu. Ancak bu yıl farklıydı.Bir tutam asi kestane rengi bukleleri olan hayat dolu genç bir kadın olan Lucy Whitman, olağanüstü bir şeyler olacağı hissinden kurtulamıyordu. Yıllarca gezdikten sonra kısa süre önce Eldridge'e dönmüştü ve gizemli ekinoks ayiniyle ilgili hikâyeler maceracı ruhunu çekiştiriyordu. Gerçeği ortaya çıkarmaya kararlı olan Lucy, haftalarca kasabanın arşivlerini inceleyerek bu muammaya ışık tutabilecek ipuçları aradı.Araştırmaları onu Eldridge Tarih Derneği'nin tozlu bir köşesinde saklı duran eski bir günlüğe götürdü. Günlük, bir asır önce Eldridge'de yaşamış olan Abigail Hartfield adında bir kadına aitti. Abigail'in titiz kayıtları, ekinoksa giden yolda yaşadıklarını anlatmakta ve meşe ağacının altında gizemli bir figürle karşılaşmasını detaylandırmaktadır.

  Lucy kırılgan sayfalardaki soluk mürekkebi çözdükçe içini bir aciliyet duygusu kapladı. Abigail'in tasvirleri, sadece ekinoks arifesinde ortaya çıkan dünya dışı bir varlığın canlı bir resmini çiziyordu. Su üzerindeki ay ışığı gibi parıldayan ve ruhani olarak tanımlanan bu figür, Abigail'e hayatının akışını değiştirecek bir dilek hakkı tanımıştı.

Lucy yeni bulduğu kararlılıkla keşfini kasaba halkıyla paylaştı. Bu keşif bir heyecan kıvılcımını ateşledi ve bir zamanlar şüpheci olan topluluk kendilerini kadim meşenin altındaki gizemli varlıkla karşılaşma ihtimalinin büyüsüne kapılmış buldu.Ekinoks arifesi yaklaşırken Eldridge'de heyecan doruktaydı. Kasaba halkı meydanı fenerlerle süslemiş, kaldırım taşları üzerinde dans eden sıcak bir ışık saçıyordu. Lucy, elinde tuttuğu eski günlüğüyle meşe ağacının altında durmuş, gözlerini kararan gökyüzüne dikmişti.

İlk yıldızın göz kırpmasıyla birlikte Eldridge'in üzerine sessiz bir hava çöktü. Hava uhrevi bir enerjiyle parıldıyor gibiydi ve kasaba halkı nefeslerini tutmuş, bilinmeyeni bekliyordu. Tam kuşku içlerine işlemeye başlamıştı ki, yumuşak bir rüzgâr fısıltısı yaprakları hışırdattı ve kadim meşenin dalları kıpırdandı.Ağacın altında yumuşak, gümüşi bir ışıkla yıkanan bir figür belirdi. Zarafet ve güzelliğe sahip bir varlıktı, formu akıcı ve sürekli değişiyordu. Kasaba halkı, varlığın evrenin derinliğini yansıtan gözlerle topluluğu incelemesini huşu içinde izledi.Kalbi küt küt atan Lucy, günlüğü sıkıca tutarak öne doğru bir adım attı. Varlık bakışlarını ona doğru çevirdi ve bir an için zaman durmuş gibi göründü. Varlık, evrenin yumuşak uğultusu gibi yankılanan bir sesle konuştu: "Gerçeğin arayıcısı, Eldridge'in uzun süredir gömülü olan sırlarını açığa çıkardın. Dileğin nedir?"

  Lucy duraksadı, zihni olasılıklarla dolup taşıyordu. Kasaba halkı toplu olarak nefeslerini tutarken, kalbinin derinliklerinden gelen bir sesle konuştu: "Bu kasabayı refah ve birlik dolu bir geleceğe doğru yönlendirecek bilgeliği diliyorum."  Varlık başını salladı ve Lucy'yi yumuşak bir parıltı sardı. O anda Eldridge, sanki kasabanın özüne görünmeyen bir güç tarafından dokunulmuş gibi ince bir değişim hissetti. Varlık, kasaba halkını şaşkınlık ve huşu içinde bırakarak gölgelere geri döndü.  Ekinoks ritüeli Eldridge'de sadece gizemli varlık için değil, aynı zamanda topluluğu saran yeni birlik duygusu için de kutlanan değerli bir gelenek haline geldi. Artık kasabanın hakikat arayıcısı olarak saygı gören Lucy, Eldridge halkını birbirine bağlayan hikayeleri ve sırları ortaya çıkararak keşif yolculuğuna devam etti.  Ve böylece, yıllar geçtikçe, küçük kasaba kadim meşenin dikkatli dalları altında gelişti, gizemleri Eldridge'i evleri olarak görenlerin hayatlarına büyüleyici bir dokunuş kattı.