DENİZ MELTEMİ

GİRİŞ

Giriş bölümü olduğu için fazla uzun tutmak istemedim bu yüzden kısa bir şekilde yazmaya çalıştım.

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.

Kıyamet... Bu kelimeyi unutmayın çünkü bu kelime onunla benim aramda ki tek gerçeklik.

Giriş
"Teşekkür ederim geldiğiniz içinn"

Babamın iğneleyici bakışları yine benim üzerimdeydi, elimde kaşığı masaya bırakarak arkama yaslandım. Karnım açtı ama bir tabak çorba içmiştim kilo almamak için daha fazla yemek yiyemezdim.

Yüzüm asıldığında bunu gören annem elini uzatıp elimi tuttu, "Kızım baban senin iyiliğini düşünüyor" dedi onu haklı çıkartmak ister gibi.

"Biliyorum" diye mırıldandım aslında bildiğim çok başka bir şeydi. Mankenlik yapıyordum, bu işten güzel bir gelirim vardı bu yüzden eğer k⁸ilo alırsam mankenliği bırakmak durumunda kalabilirdim bu da babamın hoşuna gitmeyecek bir şeydi.

"Akşam doğum günün, git ve hazırlan" Babamın otoriter tavrı bazen can sıkıcı olabiliyordu. Beyazlamaya başlayan saçlarına baktım. Gözlerimi ondan aldığım yosun yeşili gözlerinde oyalandı gözlerim, ardından ise anneme döndüm. Babamın aksine daha genç duran annemin sırrı ise tamamen estetikti.

Sandalyeyi geriye doğru hafifçe iterek ayağa kalktım. Bu gün bu evden kurtulacaktım, merdivenlerden çıkarak bana verilen odaya girdim. Pembenin her tonunu içinde barındıran odaya kendimi hiç bir zaman ait hissetmemiştim.

Ben kendimi bu dünyaya ait hissetmiyordum.

Abimin bana gönderdiği elbiseyi çıkardım kutunun içinden, odanın aksine siyah olan elbise ince askılıydı her yerinden verilen dekoltelere rağmen sade bir elbiseydi.

Elbiseyi yatağın üzerine bırakıp makyaj masasının önünde durdum. O sırada kapıyı çalmadan içeriye giren kişi biliyordum.

"Topladın mı her şeyi?" diye sordum. Aynada ki yansımama baktım. Beyaz tenimin üzerinde parlayan kızıl kahvesi saçlarımı sevmiyordum.

"Evet, sadece makyaj malzemeleri ve mücevherler kaldı" başımı olumlu anlamda salladım ve sandaleyeyi çekerek oturdum. Cilt makyajımı yapmaya başlamıştım.

"Her şey için teşekkür ederim, Ayda" dedim, abimin kaldığı mahallede oturuyordu. Abim babamın tek gecelik ilişkilerinin tohumuydu. Babam abimi hiç bir zaman dışlamamıştı abim her zaman bize gelip giderdi temelli buraya taşınmamasının sebebi de annesiydi. Ben ise onların mahallesine ilk defa gidecektim.

"Rica ederim, Eva" dedi içten bir şekilde gülümseyerek. Aldığım nefesi bıraktığımda eline maşayı alarak uzun saçlarımı yapmaya başladı.

"Abim buraya gelecek değil mi?" diye sordum. Bakışları aynadan gözlerimi buldu. Başını olumlu anlamda sallayıp tekrar saçıma yoğunlaştı.

...

Çok ağır bir makyaj yapmamıştım, makyajı patlatacak olan kırmızı ruju sürüp geriye doğru çekildim ve boy aynasından kendime baktım. Yaklaşık iki saattir hazırlanıyordum ve sonunda bitmişti.

Telefonumu aldım ve çektiğim resimleri paylaşmak üzere sosyal medya hesabıma girdim, yüzlerce gelen doğum günü mesajlarını es geçerek çektiğim iki resmi post attım, altın ise şu cümleyi yazdım;