Old Injury (Chen Shang) [ABO]

26.Bölüm

Bugün bir misafirle tanıştım ve onun zevkine en uygun pastayı yaptığımı söyledi ve işçiliğimi övdü, çok mutluyum.
.
.
.

Tüm bunların Zhu Li'nin acımasız bir şakası olduğunu öğrendikten sonra, moralim bozuk olsa da Song Bai Lao'ya açıklamaya çalıştım.

Ama zaten iletişim yöntemimi kara listeye almış, bırakın telefon etmeyi, mesaj bile atamıyordum.

Birkaç gün sonra Zhu Li yurtdışına gitti ve ben de artık onunla aynı çatı altında acı çekmek zorunda kalmadım. Sonraki yedi yıl boyunca birbirimizi bir daha hiç görmedik.

Song Bai Lao ile arkadaş bile olmamamıza rağmen, yine de onun benim aşağılık bir insan olduğumu düşünmesini istemiyordum. Song Bai Lao'nun evinin adresini bulmayı başardım ve onunla buluşup o gün hakkında konuşmak istedim. Onu bulmaya her gittiğimde, hizmetçisi bana dışarı çıktığını söylüyordu. Bu sayı arttığında, ne kadar aptal olursanız olun, beni kasıtlı olarak görmediğini anlayacaksınız.

Koca bir yaz tatilinden sonra kapısını çalmayı başaramadım.

Bu kader olabilir ve sonunda pes etmekten başka çarem kalmadı.

Okul başladıktan sonra, lise üçüncü sınıftaydım ve öğle tatilinde hala çatıya çıkıyordum ama artık dim sum'umu yemek isteyen kimse yoktu.🤧

Bu şeylere alışmak gerçekten korkutucu, tek kişi kalmama rağmen uzun süre iki kişilik dim sum hazırlıyordum.

Okul başladıktan yaklaşık bir gün sonra beslenme çantasını açtım ve içinde iki kek gördüm. Bir süre afalladım ve çok fazla şey yaptığımı fark ettim.

Birini sessizce yedikten sonra, ikincisini elime aldığımda zaten biraz doymuştum, ama ağzıma atmaya devam ettim, yarısına geldiğimde aniden midemin bulandığını hissettim ve hepsini kustum.

O zamanlar çok fazla düşünmemiştim. Sadece çok yediğimi düşündüm ve doktora gitmedim.

Vücudumda bir şeylerin hareket ettiğini ilk hissettiğimde, ekipman odası olayının üzerinden dört ay geçmişti.

Zhu Li gerçekten bir pislik. Ömrümde sadece bir kereliğine yaşayacağım şekilde hamileydim.

.
.
.

"Artık çok sinirlisin." Zhu Li yüzündeki suyu sildi ve gülümsemesi soldu ama sinirlenmedi.

Ancak gözlerindeki soğuk ışık, kalbinin yüzeyde göründüğü kadar huzurlu olmadığını anlamamı sağladı. Onda hayran olduğum şey de bu. Yabancıların önünde her zaman terbiyeli, mükemmellik peşinde ve tipik bir sanatçı.

Eski hafızam çok iyi değil, sadece ondan bir an önce uzaklaşmak ve bu kişiyle bir daha asla kesişmemek istiyorum.

"Sana söyleyecek bir şeyim yok, kendine iyi bak." Boynunun arkasına baktım, bir yakayla örtmüş olmasına rağmen, yeterince dikkatli olduğum sürece, hala küçük koyu kırmızı bir yara izi görebiliyordum - Bu onun işaretlendiğinin kanıtı.