Pov Juul

Ik open mijn ogen vol angst voor de tweede keer vandaag. Het is een tijdje later en ik merk dat ik op een stoel ben geplaatst en ik erop vastgebonden ben in een donkere kamer. Ik probeer met alle kracht die ik nog heb mezelf los te wurgen maar niks helpt. Dan hoor ik zacht gefluister en gemompel achter de deur van de donkere kamer waar ik me in bevind. 'Is ie wakker?' 'Ja dat kan ik toch nie weten?' 'Tuurlijk is ie wakker, je hoort hem toch helemaal tekeer gaan!' klinkt het. Dan kan ik mezelf niet langer in bedwang houden, en huil ik heel de boel bij elkaar. Ik ben zo bang voor wat er komen gaat...

De mannen komen binnen, dit keer zonder maskers. Even herken ik ze, van een soort, vorige leven... Voor een moment stop ik met huilen en bekijk ik hun gezichten goed, inderdaad... 'W-wacht, z-zijn jullie niet...' 'Ja, dat zijn wij. Wij zijn de bankzitters, inderdaad' zegt een man met oranje haren, volgens mij heet hij Koen, daar heeft een van mijn vrienden het wel eens over gehad. 'M-maar, waarom?' vraag ik verontrustigd. 'Waarom wat?' vragen ze. 'Waarom ik? Waarom m-moesten jullie m-mij persé hebben? W-waarom niet gewoon een ander?'

Hooiiiii! Hier is een (nogal heel erg klein kut) deel, sorry voor lang geen post, ik heb het heel druk met school en zo :( Anyway, still hope you like it! <33 

Love, Morris 


ontvoerd door de bankzitters.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu