GADASINI ALDIĞIM [Final Oldu]

20

Mayda Demir
1 Hafta Sonra

"Baba ben aşık oldum."

Başımı eğerken yanımda kahvesini yudumlayan adam, kahvesini püskürtüp öksürmeye başladı. Bir haftadır babamdan konuşmamak için köşe bucak kaçarken artık içimi dökmek istedim. Ağır gelen şeyler vardı, yükümü hafifletmek istiyordum. Babamdan kaçmamak, ona sığınmak. Derdimi anlatıp bana her zamanki gibi bilgili bir edayla fikir vermesini istiyordum.

"Ne?"

Öksürükleri arasında kahve fincanını masaya bıraktı. Ellerinin titrediğini gördüm. Heyecandan mı, korkudan mı, yoksa sinirden mi bilemedim.

"Kime? Nasıl? Neden? Niye ki? Aşık mı?"

Babamın bu telaşlı hali komiğime gitse de bir yandan da korkmuştum.

"Baba, ben sanırım aşığım. Hemde, hemde asla birlikte olamayacağım birine."

Uzanıp saçlarımı karıştırdı büyük elleriyle.

"Gerçekten olduğuna inanıyor musun? Yoksa bir Atakan vakası daha mı?"

Korkuyla başımı iki yana salladım. Atay, Atakan'ı teklerdi. Atakan ne be? Atay'ım, kocacığım varken diğer erkekler umurumda bile değil.

"Bana anlatmak ister misin onu? Bilmeye hakkım var mı nasıl birisi olduğunu?" dedi babam çekingen bir tavırla.

Yapacağı en ufak hata beni geriye kaçacak ve ürkütecek sanıyordu. Usulca başımı salladım, her şeyi bilmeye hakkın vardı baba.

"Benim sevdiğim adam, olgun, ayrıca beni seviyor, yani seviyordu. İçi titriyor benim için, yani titrerdi. Doymaz, doyamazdı bana."

Sesim titreyerek konuşurken gözlerimi kaçırdım. Titreyen ellerimi yumruk haline getirirken babamla göz göze gelmekten çok korkuyordum.

"Kim peki bu?"

Kucağımdaki yumruk yaptığım ellerime bakarken gözlerimi zorlukla babamla birleştirdim.

"A-Atay. Ben Atay'ı seviyorum."

Başımı kaldırarak konuşmamın ardından babam şaşkına dönmüştü. Beklemiyordu onun olacağını. Atay, babamın aklındaki ilk damat adayı bile değildi belki de.

"Atay, abinin devresi olan? Atay Han Bozkurt mu?"

Başımı sallamamla babam başını diğer tarafa çevirdi.

Yalvarırım baba, kızma. Ne olur kızma, ne olur kızma...

"Aranızdaki yaş farkından haberin var mı senin?!"

Babamın sesi sinirli gibi çıkarken başımı salladım.

"On, on yaş var aramızda. Yaş sorun mu ki baba? Sonuçta o beni sevmiyor, benimkisi karşılıksız bir şey."

Babam sandalyesini yanıma iterken başını olumsuz anlamda salladı.

"Yaş sorun değil ama abinin arkadaşı sonuçta. Atay Han'ı oğlum gibi gördüm bu zamana kadar. Şimdi damat gözüyle bakmak tuhaf hissettirecek."

Kızarmaya başlarken başımı iki yana hızlıca salladım. Baba sen ne diyorsun Allah aşkına?

"Baba! Öyle değil, o senin damadın olmayacak."

Babam omuzlarını yukarı kaldırıp indirirken arkasına yaslandı.

"Bilemem, nasipte varsa evlenirsiniz, torunlarımda olur hem."

Yapma baba, yapma. Vallahi yerin dibine giresim geliyor.

Torun demişken, Atay ve benden, bizden bir parça. Minicik beden, ona benzeyen... Ne de güzel olurdu.