KARA İNCİ

SESSİZLİK

26. BÖLÜM ~

...

Bir süre sonra yardımcı koşarak içeri girdi.

Yardımcı :
- E-Efendim arzu ettiğiniz gibi ateş yakıldı.

Edwin:
- tamam geliyorum git sen.

Porsche:
- noluyor ne yapacaksın bana!!

Edwin:
-  sana sence yapmadığım bir şey kaldımı şöyle bir düşünürsek ahh şimdi aklıma geldi evet sana yapmadığım şeyler var daha o yüzden yürü gidiyoruz!

Porsche:
- nolur yapma lütfen bırak beni!

Kinn'in dilinden ~

Burada daha ne kadar böyle kalacaktım ya Porsche'a bir şey yapıyorlarsa düşünmekten başım çatlayacaktı..

Porsche'un dilinden devam~

Ormanın ortasına tekrar gelmiştik o sandalyeye bağlanmıştım çığlıklarım, bağırışlarım hiçbir şey işe yaramamıştı..

...

Sıcak demiri kalbimin üstüne bastırmıştı gözü dönmüş bir şekilde devam etti vücudumun her yeri yanmışdı dayanacak gücüm kalmamıştı bağırmaktan sesim kısılmıştı.

Porsche:
- yalvarırım bırakın beni lütfen! Neden yapıyosunu bunları bize neden!!?

Edwin:
- Unuttun mu? Porsche biz korsanız bizi hayatta tutan şey bunlardır, işkence, acı çektirmek ve kötülük.

Dedi sırıtarak..

Edwin:
- Evet ayrılma vakti geldi.. ahh ne acı ama değil mi!? Yardımcılar bıçağı getirin.

Porsche:
-Ne bıçağı neyden bahsediyorsunuz siz dur yapma nolur yapma bırak beni yalvarırım bırakın beni!

Edwin:
- aç ağzını!

Porsche:
- Hayır lütfen yapma lütfen..

Edwin:
- Hala bana direnebileceğini mi düşünüyorsun çabuk aç ağzını yoksa sevdiğine neler yaparım biliyorsun.!

Porsche:
- Tamam her şeye tamam ama ona zarar verme lütfen.

Edwin:
- kapat gözlerini.

Gözlerimi de korkuyla kapatmış bekliyordum derken ağzımın içinde bir acı hissetmemle beraber açtım gözlerimi her yer kandı cani herif acımadan dilimi kesmişti konuşamıyordum acıyordu dayanamıyorum...

Edwin:
- bir daha konuşama diye yaptım gerçi bu bilgiyi de niye verdiysem neyse uyuşturucuyu getirin bakalım hadi hızlı!

Yardımcı:
- Buyurun efendim.

Saplamıştı iğneyi bana tam uyuşmuş değildi bedenim. görüyordu bedenim ama konuşamıyordu, yaşıyordu bedenim ama hissedemiyordu, ağlıyordu bedenim ama yaş akmıyordu gözlerimden,onu özlüyordu bedenim ama gidemiyordu,göremiyordu,sarılıp öpemiyordu bedenim...

Sonra beni ormanın derinliklerine götürdüler burada içini göremediğim birde çukur vardı tam karşısında da büyük bir ağaç...

Yazarın dilinden~

Porsche hareket edemiyordu. ipi ağacın dalına bağladılar incir ağacıydı bu ağaç çok benziyordu onlara.onlar mutlu olamayacaklardı incir ağacı da çiçek açamayacaktı...ucuna bir düğüm attılar. Porsche'un çelimsiz boynunu ipe geçirdiler. Ardından boşta bir ip bıraktılar kim bu ipi çekerse Porsche'un boynundaki ip onu öldürürdü.Porsche ağlıyordu sessizdi ağlayışları çıkmıyordu sesi oysa ki içi acı acı haykırıyordu. gözünden yaşlar süzüldü öleceği için ağlamıyordu elbette ki. arkada bırakacağı kişi için ağlıyordu onu son bir kez göremeyeceği için ağlıyordu, öpüp sarılamayacağı için ağlıyordu,ona bir daha seni seviyorum diyemeyeceği için ağlıyordu, mavi gözlerinden mahrum bırakılacağı için ağlıyordu...

"Onlar incir ağacı çiçek açınca mutlu olacaklardı"

Yardımcılar çukura kinn'in olduğu çukura o ipi sarkıtıp gittiler...

Bölüm sonu~