Aile kaybı

15 1 2
                                    

Selam sevgili okurum benim kitabımı okuduğun için teşekkür ederim  iyi okumalar dilerim. 🫶🏻

                                           §
Aile sorunları yada maddiyat bu iki şey benim ailemde var.. insanlar evlerinde otururken , ailesiyle eğlenirken biz borçlarımızı kapatmaya çalışıyorduk. Biz asla mutlu olamayacaktık bir gün babam büyük bir borcunu kapattırmak için beni sokağa attı , o sokak benim her şeyim oldu fakat ailemin beni bu kadar sevmemesi canımı acıttı ama bende onlara aynısını yapacağım, sokaktan  9 tane kardeşim oldu birimiz hepimiz hepimiz birimiz idi  gurubumuz  2 kız 7 erkekten oluşuyordu bunlar ;  Ela , Talha, Demir, Yiğit,
Barkın,Alaz,Araz,Emre ve ben Doğa

Hâlâ sokağa atılmış çocuklarla birlikte yaşıyoruz 18 yaşımıza kadar buradaydık ve ben yolun yarısında bile değildim  herkes 7 yaşında ilen Araz 9 yaşındaydı bize aile olan oydu ondan başka şansımız olurdu bize bir baba olurdu. Ve bir gün.. her şey değişti sokakta yetişen çocuklardan bazıları şanslı olacaktı o gün geldi 4 Eylül; çocuk seçilme günü bu gün çocuklar bir aileye sahip oluyor fakat her yıl sadece 2-3 çocuk gidiyordu ve onların yerinde kolayca doluyordu. O gün Mehmet abi bizi çağırdı tam 9 çocuk bizi alacaklarını düşünmedik kim bu kadar fazla çocuk baka bilirdiki? Fakat bizim korkumuz gitme korkusu değildi ayrılma korkusuydu  , ve o adam o gün bizi aldı hepimizi 9 tane çocuğu sahiplendi , o gün hayat gerçekten zorlaştı hepimiz için..

                                        §

Ela ve ben birlikte yatıyorduk diğerleri ise yan odamızda yatıyorlardı  "Doğa uyan artık sabah oldu aşşağı kata inmemiz gerek." Bazen sinir oluyordum bu kıza ama sevmeden de edemiyordum kumral saçlarını geriye attı "tamam sen git ben geliyorum iki dakikaya."
Beni bırakmayacağını biliyordum ama şansımı denemek zorundaydım. "Ha! Seni bırakacağımızı sanıyorsun sen!? Seni bırakmam için kıyamet kopması gerek be!!" Sesinin gür olması beni rahatsız ediyordu ayrıca daha dün gece geldiğimiz bu eve nasıl alışmıştı bu kadar çabuk?  "Ela biraz sessiz ol senin yüzünden uyandım!" Seslenen yiğitti elanın baş takıntısı ne yaparsa her zaman bir suçlaması olur ama elayı da sever .  Ela bana bakıp kıkırdadı "Ela cevap verme bence sonra kavga ediyorsunuz." Ela olumlu anlamda kafısını salladı  ve birlikte giyinip erkeklerin odasına gittik. "SABAHIN KÖRÜ OLDU UYANIN ARTIK SİNİRLENDİRMEYİN BENİ." Ela sesiyle bütün erkekleri ayağa kaldırıp gülmeye başladı ,Ela dayak yememek için aşşağı indi. "Aşşağı kahvaltıya iniyoruz sizde gelin birlikte inelim " bu gurubun en sakini bendim .   Aşşağı birlikte indik masada her şey vardı yan yana oturduk ve birinin gelmesini bekledik ve bir tane takım elbiseli bir adama gelip " çocuklar siz yemeye başlaya bilirsiniz babanız evden gitti akşam gelecek dedi .Emre direkt yemeye başladı fakat onu durdurmaya çalıştık çünkü ne mâlum o adamın güvenli olup olmadığı? Güler yüzle "tamam teşekkürler " diyip yemeye başladık Emre'ye bir şey olmadığını görünce bize yemeye başladık . Her şey çok güzeldi babamızla tanıştık bir birimize ısındık ve senelerce böyle olduk.

                                         §

Seneler oldu tam 20 yaşımıza girdik  Araz dışında o 22 yaşına girdi herkes aynıydı tıpkı çocukluğumuzdan gibi babamız bize bir ev aldı o evde biz kalıyorduk sadece 9 kişi  Ela ile birlikte dışarı çıkıp takılacaktık babamdan iznimizide almıştık "Doğa hazırmısın?çıkıcaz şimdi."  Kahretsin üstüne baktığımda pijamam vardı "hemen hazırlanıyorum!!" Odama girdim elanın zıt rengi bir elbiseyi geçirdim üstüme elanın elbisesi beyaz benim ki ise siyahtı elbise üstüme tam oturmuştu siyah dar  kısa bir elbise  fazla makyaja gerek duymadığım için sadece rmel sürdüm ve boynuma inciden bir kolye taktım  ve toplu olan saçlarımı açtım elayı saç konusunda kıskandığım doğru kumral saçları çok güzeldi ama benim sarı saçlarım onun yanında hiç beğenemiyordum saçlarımı açtım ,ayağıma orta boyutta bir topuklu geçirip çıkacaktımki Talha ve barkın beni gördü "ooo Doğa hanım nereye böyle erkek arkadaş falanım yaptın?"
"Asla yapmam ayrıca Ela ile birlikte dışarı çıkıcaz ne olmuş bunda ?"
Talha'nın lafını barkın kesti  " Madem Ela ile geziceksiniz abilerinizde gelsin ." Ne kadar çok istemesemde her türlü geleceklerdi "hazırlanmak için 2 dakikanız var yoksa gideriz." Aşşağı inerken Yiğitin Elaya olan bakışlarının gördüm sevgi dolu bakıyordu yiğit elaya senelerdir aşık fakat söyleyemiyor. Elayı kurtarmak için "Hey! Barkın ve Talha'da geliyor onların ikisi geliyorsa sizde geleceksiniz." Yiğit bana bir şey diyecekti ama anlayamadım erkekler yukarı çıkarken yiğiti tuttum "sorun ne yiğit?" Ağlayacak gibiydi fakat kendini tutuyordu "anlamıyorum ela kimin için böyle ben ona her şeyi veririm anlamıyorum."  Onu anlaya biliyordum fakat eladan laf alamamıştım "yiğit onun kimse için hazırlandığı yok bak benimle aynı gitiniyor ayrıca elanın erkek arkadaşı olursa ilk ben bilirim tamam mı? Bunlar için kendini üzme lütfen." Ne kadar bu konu üzerinde durmamda bir şey olmuyordu. "Pekala teşekkürler doğa sen olmasan ne yaparım bilmiyorum ."  Hızlıca yukarı çıktı bende elanın yanına indim  "doğa araba hazır gidelim hadi." Ona seslenmesi gerekiyor   "Bi erkeklere seslensene onlarda gelsin ." Dediğimi işletmeden "GELECEKSENİZ GELİN SİZDE BEKLİYORUZ YARIM SAATİR" erkekler sırayla modelmiş gibi inmeye başladılar gülmekten midemiz ağırdı çok komik gözüküyorlardı  barkın "Ay selam şekerlerim numaramı size sonradan veririm diyip arabanın kapısını açmamızı bekledi fakat bunu anlamamış geç oldu ela telefon kamerasını açıp barkının fotoğrafını çekmeye başladı bir yandan ise "barkın bey lütfen imza verin"diye bağırmaya başladı  ben de "üzgünüm madam bu gün barkın çok yorgun diyip güldük bizde arka koltuğa oturduk ve uzun bir süre şehire gitmeye çalıştık giderken  sadece demir , alaz , Araz  ve barkın uyumamıştı  onun dışında herkes uyuyordu aradan yarım saat geçtiğinde şehire gelmiştik  indik ve araba gitti   " artık herkes kendi işine tekrar burada buluşalım." Diyip gidicekken alaz    "Olmaz sizi bırakmayacağız" ardından demir "eğer sizi bıraksaydık sizi neden takip edelim ?" Diyerek ikna etmeye çalıştılar bizde mecburen onları almak zorundaydık işimize gelen yanı bütün geri şeyi onlara taşıttırdık yavaştan mağazalar kapanmaya başlayınca bizde eve gittik   Eve giderken şoför ün telefonu çaldı fazla takmamıştık fakat daha sonradan "çocuklar babanız sizi evine çağırıyor fakat biraz acil olduğunu söylüyor" hepimizi bir gerginlik Sardı o an bir şeyin olmuştu hastamı olmuştu telefonumdan babamı aradım fakat meşgul de oluyordu telefonu  o an herkes çok korktu...


Sevgili okurum umarım yazdığım bu kitabı beğenirsin oylamayı unutmayalımm :}

Sokakta terk edilenlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin