Old Injury (Chen Shang) [ABO]

49.Bölüm

Xiao Amca'nın Yemek Yapma Becerisi Gerçekten Çok İyi, O Doğuştan Bir Usta
.
.
.

Havadan mı yoksa hamilelikten mi bilmiyorum ama on yıldan fazla bir süredir burnum hiç kanamamıştı ama birden burnum kanadı. Kan kıyafetlerime damladı ve lekeler kırmızı erik gibiydi. Ellerimi sildim ve odaya gidip yeni kıyafetler giymek zorunda kaldım.

Kan biraz yavaş pıhtılaştı. On beş dakika sonra mendili çıkarıp yine denedim ve hala biraz kanama vardı. Kanepeye uzanıp kanın kendiliğinden durmasını beklemek zorunda kaldım.

Son çocukta böyle bir şey olmadı. Karnımda sanki hiç yokmuş gibi sessiz ve itaatkâr bir şekilde duruyordu, bu da hamile olduğumu anlamamdan beş ay önceye denk geliyordu.

Şimdi Song Bai Lao günlüğümü aldı ve çocuktan haberdar oldu. İlk bakışta, tüm sırlarımı biliyormuş gibi görünüyordu ve tüm insanlığım onun önünde herhangi bir örtü olmadan çıplaktı. Ancak dikkatlice düşünürseniz, aramızdaki yanlış anlaşılmayı hiçbir zaman çözemedik ve ilişkimizi eskisi gibi uzlaştıramadık.

Göz kapaklarım biraz ağırlaşmıştı, bu yüzden gözlerimi kapattım ve kanepede biraz kestirdim.Açık veranda kapısından içeri giren esinti, çiçek ve güneş kokusu eşliğinde kısa sürede uykuya daldım.

.
.
.

(Lise anılarına playback)

Kavurucu yaz mevsiminde saat on ikide, çatı katı sıcak hava dalgasıyla çevriliydi ve insanların üzerine basmak istememesine neden oluyordu.

Ama... Elimdeki kese kağıdına baktım, dişlerimi sıktım ve sonunda kavurucu ışığa adım attım.

Etrafıma baktığımda ikinci figürü göremedim ve kalbimde biraz açıklanamaz bir kayıp hissettim. Güneş almayan bir yer buldum, oturdum ve ödevimi çıkarıp on dakika daha beklemeyi planladım.

Sıcak hava insanı konsantre edemez hale getiriyor ve zaman geçtikçe vücudumda ter ve sinirlilik saniyelerle birlikte artıyor. Bir sorudan sonra b ve c şıkları arasında gidip gelirken orada takılıp kaldım.

Kalemin ucu çalışma kitabının üzerine biraz düştü ve son cevabı yazamadan aniden arkamda karanlık bir erkek sesi belirdi.

"B şıkkını seç."

Korkuyla arkamı döndüğümde Song Bai Lao'nun ağzında bir dondurma olduğunu ve bana ya da elimdeki alıştırma kitabına bakmak için eğildiğini gördüm.

Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu ve ona öfkeyle, "Neden sessizce yürüyorsun?" diye sordum.

Şaşkın bir ifadeyle ayağa kalktı, "Yürürken neden gürültü yapayım?"
diye birkaç kez zıpladı ve sonunda itaatkar bir şekilde sustu.

Alnımdaki ter aşağı yuvarlanıp boynuma doğru kayarak anlık bir kaşıntıya yol açtı. Kolumu rastgele ovuşturdum ve yerden kalktım.
Kese kâğıdı yere düştü. Ben bir şey söyleyemeden Song Bai Lao çömeldi ve çantayı açtı.