𝓑𝓵𝓾𝓮

Blue Flower

Bugün kırda bir çiçek gördüm, daha önce hayatımda gördüğüm çiçeklere benzemeyen mavi bir çiçek… Aslında birden fazla çiçek vardı. Birini alıp sana getirmek istedim. Çiçekleri çok severdin. Çiçeğe doğru eğildim, koparmaya niyetlenmiştim. Çiçeğe uzanırken birden sözlerini hatırladım. Şöyle demiştin; her çiçek yaşarken güzel. Olduğum yere oturdum ve cebimden küçük bir defter çıkardım. Çiçeği koparıp getiremezdim belki ama çizebilirdim. Mavi tükenmez kalem ile çizmeye başladım. Resmim kötüydü, bunu her defasında gülerek dile getirirdin. Söyleyen sen olduğundan asla alınmazdım. Fakat başka biri söyleseydi çok gücenir ve kırılırdım. Ama bu çiçeği çizerken kimse gelip "çok kötü olmuş" diyemezdi. Çünkü çiçeği senin için, en ufak ayrıntısına kadar özenerek çiziyordum. Şu ana kadar çizdiğim en güzel resim olabilirdi, çünkü çizerken aklımda sen vardın. Resmim bittiğinde ben bile kendime şaşırmıştım. Çiçeği sana getirme ve gösterme heyecanı ile ayağa kalktım ve hızla yürümeye başladım.

Seni görmüştüm, sekiz dokuz adım ilerimde sessizce kuşları dinliyordun. Etrafıma bakındım, kimsecikler yoktu. Sessizliği bozan tek şey kuşların cıvıltılarıydı. Çizdiğim mavi çiçeğe baktım ve gülümsedim. Heyecanla sana yürüdüm, geldiğimi duymamıştın. Resime son bir kez baktıktan sonra mezar taşına bırakmıştım.
Yüzümde ki buruk gülümseme ve gözlerimden usulca akan yaşlar ile sana bakarken, sen öylece durmaya devam etmiştin.

"Sana, seni sevindirecek yeni bir hediye getirdim; göremediğin çiçeği…"

10 dakika içinde düşünüp yazdığım ilkokul çocuğu yazmış gibi duran bu öyküyü paylaşıyorum çünkü neden olmasın iaşcösişcşsşcçs

Bu öyküyü herhangi bir yerde ya da bir blog sayfasında görebilirsiniz. Blog sayfasında görürseniz bilin ki benim. Bir blog sayfası açacağız, orada da yayınlamayı düşünüyorum. Editör izin verirse tabii eheh
Sizi seviyorum papatyalarım ♡

Bu arada yazarken kahramanımızı Tae olarak hayal ettim, neden diye sormayın bilmiyorum 🌝