Come back | 2yeon

4

Nayeon'dan

Gözlerimi açtığımda sabah geldiğim bankta sırtüstü yatıyordum.

Uyuyakalmışım ve tekrar o rüyayı görmüştüm, yine de onu rüyada görmek beni mutlu ediyor.

Bankta oturur pozisyona gelirken karşımda bir kız gördüm.Bu gözler...Ona çok benziyor.

"Hey,sen iyi misin?"dedi.

Kafamı sallayarak cevap verdim.

"Akşamdan kalma gibisin"dedi bu sefer.

Kesinlikle berbat görünüyordum.Utanarak kafamı yere eğdim.
Çenemi tuttu ve kaldırdı.Bu hareketler cidden bana onu hatırlatıyordu.

"Utan diye söylemedim sakin ol"dedi ve kıkırdadı.

"Evin nerede,seni bırakacağım."dedi arabasını göstererek.

Gösterdiği yere bakmadan kafamı iki yana salladım.

"Neden konuşmuyorsun?"diye sordu bu sefer.

Cidden,sadece beni yalnız bırakamaz mı?

"Beni yalnız bırakır mısın?"dedim.

"Olmaz,abim hep insanlara yardım et derdi"dedi.

Ne yapışık bir insan.

"Adını bile bilmediğin bir insanı arabaya alacak kadar saf mısın?"dedim.

Durdu ve düşündü.Tam beni yalnız bırakacağını düşündüğümde tekrar gülümseyerek,

"Pekâlâ,tanışalım o hâlde.Ben Chaeyoung,sen?"

Göz devirdim ve cevap verdim.
"Nayeon"

Duraksadı bir anlığına ve gözleri doldu.

"İsmim o kadar da duygusal değil?"dedim dalga geçerek.

Bana döndü ve,
"Ş-şey hayır." dedi.

Kafasını iki yana salladı.

"Hadi gel."dedi ve beni arabasına doğru çekti.

Evim uzaktı,benzinini benim için harcamasını istemiyordum.Ama çok yorulacağım için karşı koymadım.
Arabaya bindik ve Chaeyoung konuşmaya başladı.

"Abimin yaklaşık 5 yıl önce bir sevgilisi oldu."dedi ve durdu.

Bana neden anlatıyor ki bunları?Gülümseyip devam etti,

"Senin adınla aynı..."

Buna güldüm ve cevap verdim,

"Gerçekten komiksin,burda Nayeon isminde sadece ben mi varım?"

O da bana geri güldü.

"Gülüşün çok güzel Unnie,keşke hep gülsen.Ama o anlamda demedim"
Diye devam etti Chae.

"İsmini duyduğumda bu yüzden şaşırdım ve yanlış anlaşılmak istemedim."

Anladım anlamında kafamı salladım.
Kalan araba yolculuğu kısık radyo sesi ve onun abisi ile ilgili konuşmasıyla geçti.Anlattıklarından anladığım kadarıyla abisi onu 2 yıl önce yalnız bırakmış.Bir daha da haber alamamış.
Sanırım abisini gerçekten özlüyordu.Tıpkı benim onu özlediğim gibi

"Biliyor musun Unnie?"dedi yola bakarken.Gülümsedi yine.Durum her ne olursa olsun gülüyordu.

"Abim bana gitmeden önce söz vermişti,beraber özenerek diktiğimiz fidan 2. Kez meyve verdiğinde gelecek."durdu yine.

Bana dönüp
"Hangi taraftan?"diye sordu

Ona anlamsız bakışlar atarken evi tarif etmem gerektiğini hatırladım.

"Burdan sola"

Bu sefer anlamsız bakışlar atan o olmuştu.

"Burası şehir dışına çıkıyor.Abim ile gelmiştik.Bir orman vardı."

Kafamı salladım.
"Ben orada yaşıyorum.Bir kulübem var."

Bakışları normalleşirken
"Tatil için orada mı kalıyorsun?"diye sordu

"Şey"dedim.

Ne diyeceksin şimdi Nayeon? Ben fakirin tekiyim o yüzden bir kulübede kalıyorum mu? Yine hayal kırıklığısın Im Nayeon...Yine..Peki ona gerçeği söylemeli miyim?
Benim hakkımda her şeyi bilmek zorunda değil.

"Evet,tatil için."dedim.

Gözlerime bakmaya devam etti.Yalan söylediğimi anlamış mıydı?

"Peki."dedi ve yol boyunca konuşmadı.

Kulübeye yaklaştığında ona
"Geldik,burası"dedim.

Chae kulübeye bir göz gezdirdi.

"Şey Unnie,burada üşümüyor musun?"

"Hayır ateş yakıyorum."

İtiraz etti.

"Ama soğuk olur yine de.Hem burası hiç tatil için olan bir yere benzemiyor."

Gülümsemeye çalıştım.

"Soğuk olmuyor,ben geceleri uyuyamıyorum zaten, ateş söndüğünde yeni bir ateş yakıyorum."

Chae kafasını iki yana salladı.

"Bana yalan söylememelisin Unnie."

Biraz daha üzerime gelirse ağlayacaktım o yüzden o benim üzerime gelmeden ben onun üzerine gittim.

"Bu seni ilgilendirmez.Senin hayatında beni ilgilendirmez.Beni arabayla buraya kadar getirdiğin için teşekkürler ama hayatıma burnunu sokma."

-"Zor durumdaysan söyleyebilirsin.Yardımcı olmaya çalışırım.Abim ba-"

Sözünü bitirmesine izin vermedim.

"Abin de sen de umrumda bile değilsiniz.Anlamıyor musun?Beni rahat bırak ve evimden uzaklaş."

Aferin Im Nayeon...Yine mahvettin her şeyi.Yıllar sonra seni ilk defa önemseyen kişiyi kırdın.Tebrikler...