7. bölüm

97 8 0
                                    

Okul yolu kapalı olduğu için gene o sokaktan geçmemiz gerekiyordu. Bert ne zaman ordan geçsek kesin birşey olucak diyordu. Onun bu korkak tavırlarını dikkate almamıştık.

Ama buranın güvenli olmadığını üçümüzde çok iyi biliyorduk. Daha sokağın başındayken bir ses duydum.

Kafamı Luna'ya çevirdim.

"Luna duydun mu?"

"Neyi?" dediği anda bir hırıltı ve boğuşma sesi daha duyuldu. Hemen Luna ve ben sese doğru gittik. Bert'te yalnız kalmak istemediği için bizi takip etmişti.

Luna ile büyük bir çöp tenekesinin arkasına saklandık. Ve 2 kişi gördüm bunlardan biri kadındı ve belliki ölüyordu.

Ve diyeri...O

Bir vampir mi?

Yeşil gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Ve Luna'da aynı tepkiyi vermişti.

Neyse ki ilk ayılan bendim. Luna ile Bert'ün elinden tuttum ve koşabildiğim kadar koştum.

o cesed o....anlatmak bile istemiyorum.

Bir anda önümde bir figür belirdi siyah kapşonluydu ve sadece ağzı gözüküyordu iri yarıydı.

Bir an aklımda okulda gördüğüm o kapşonluyu hatırlattı. Ve şüphelerimi uyandırdı. Hayır şüphe değil emindim o oydu aynısıydı o mu öldürmüştü.

Bir and figür sırıttı ve bu da irkilmemi sağladı o bir katil di.
Kaçmamız lazım diyip ters yöne koşmaya başladık.

Luna ve Bert ile artık ellerimizi tutmuyorduk serpesce koşuyorduk. Sokak farklı 4 yola ayrılıyordu. Bu yolların hangisi çıkmaz sokak hangisi çıkış veya Luna ve Bert'ün hangi yola gittiğini bilmiyorum.

Rasgele bir yola girdim ve kalbim yerinden çıkıcakmış gibi atıyordu.
O katilin beni ve Bert ile Luna bulmama umuduyla koşuyordum.

Düz yolda koşarken önümü o kapşonlu kesti. Anlamıyorum bu herif neyin nesiydi bildiğin ışınlanıyordu. Tam refleks'le tert yöne koşarken arkamdan saran ellerle durakladım.

Ben kaçmak için debelenirken o beni bir piton yılanı gibi daha çok sıkıyordu.

En sonda beni yan taraftaki duvar ile arasına aldı. Ben hala kaçmak için çabalıyordum. Çabaladıkça katil ve ben yere çömeliyoduk ve çabalamanın. Sonucuda yerde oturarak bitmişti.

Katil hala bana bakıp sırıtıyordu.
Ve sırıtırken yandaki o sivri dişlerini gördüm. Normal bir insanda olan dişlerden üç kat daha sivriydi.

Onun dişlerini gördükçe ben daha da bi ürktüm. Çabalamanın sonunda nefes nefese kalmıştım.

Sonrada gizemli kişiye:

Bırak beni diyebilmiştim nefes, nefese.

Boynuma doğru ilerleyince ürktüm ve ellerimle ve ayaklarımla itmeye başladım.

MY LAST BREATHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin