İkinci Yılın Görevi(bxb)

52.

(Merih)

Abicim şimdi, adam böyle bir seksen kadar siyah savaş tulumlu maskeli bir adam. Birde gözleri gözükmüyor.

Devin'i oyuncak bebek taşır gibi taşımış. Elinde küçük p92 cins bir silah var.

Aren gözünü silahtan ayırmıyor.
Elini beline götürdüğünü gördüm. Aynı cins bir silah çıkardı Aren de.

"AY BABA O NE"

Aynı şeyi yaptım.

"Ya adam bak babam geldi hadi beni bırak? Öyle söylememiş miydin?"

Adam Devin'i tutuşunu düzeltti ve elindeki silahı Devin'e doğru çevirdi.

Aren yüzündeki endişe ve sinirle silahını indirdi.

"Bırak elindekini ve diz çök "

Adam maske yüzünden değişen sesiyle söyledi bunları. Elimdekini indirip Devin'e çevirdim bakışlarımı. Yazık güzelime çok korkmuş gözüküyordu.

Aren gözlerini sıkıca yumdu, başını eğdi ve elindekini uzağa fırlattı.
Adam gözlerini bana çevirdi,

"Sende."

Sıfatın yamulsun diksiyonunu siktiğim. Maske seçiminden belli adamın köpek şerefsiz biri olduğu.

Belimdeki diğer silaha güvenerek elimdekini Aren'inkinin yanına fırlattım.

"Diz çökün."

"Ya amca bak sana hiç güvenmiyorum baban gelince bırakacam demiştin bırakmadın. Bırak beni. Çek şu şeyi dibimden."

Aren adamı ikiletmeden dediğini tapıp gözlerini yerdeki belli bir noktaya kilitledi.

"Sende geç şöyle"

Dikkatli bir şekilde yürüyüp dediği yerde durdum. Adam gözlüğünü çıkarttı, ya ben bu gözleri görmüştüm sanki.

Adam maskeyi çıkartmadan,
Elindeki silahı Aren'e doğru uzattı. Elim anında belime doğru gitti.

Adam konuşmaya başladı,

"Aren Değirmenci, yirmibeş yaş, komutan. Alan kılık değiştirme."

Bakışlarını bana çevirdi.

"Merih Akça, yirmiiki yaş, sade er. Alan... ?"

Kaşlarımı çattım.

"Ne istiyorsun?"

Aren konuşmuştu.

"Kızın için mi? Canın için mi? Merih için mi?"

Kızım de.

"Kızım için."

Bravo lan.
Adam Devin'i yere bıraktı. Bırakır bırakmaz Devin koşarak babasına sarıldı. Aren karşılık verdi hemen.

Adam maskeyi ve kafasındaki kapüşonu çıkardı- hasiktir Evren lan bu.

"Aren ayağa kalk."

Aren fal taşı gibi gözlerle yere doğru bakıyordu.

Tabi amk ben bile şaşırdım lan bizim Evren bey yaşıyormuş- o sıçayım family issues zamanı yav tam aile değil ama olsun. Aren'in kolu titriyordu yalnız.

"Baba titriyorsun, sakin ol lütfen."

Aren ayağa kalkıp Devin'i kucağıma bıraktı. Üzerindeki siyah gömleğin kollarını dirseklerine kadar katladı,

"Evren seni öyle bir dövecem ki, benim kim olduğumu bile unutacaksın."

Evren konutan kaşlarını kaldırdı,

"Bu bir düello mu yoksa? Bana meydan mı okuyorsun?"

Aren kaşlarını kaldırıp indirdi

"Yok ben seni güzelce bir dövecem sadece."

Ona doğru yürüyüp yumruğunu kaldırdı.

(Bi birkaç dk sonra)

Amk izlemekten başka birşey  yapamıyorum.
Yalnız, Evren i gerçekten güzel dövdü Aren.
Ama dayakta yedi. Yalnız Evren şu an yerde ve Aren üstüne oturmuş yakasını yakalamıştı. Bir yumruk yumruk daha geçirmek için elini kaldırmıştı. Adamın dudağı patladı bu arada.

Evren komutan gülümsedi, elini kaldırdı ve Aren'in. Yanağına. Yasladı. Hoşt lan şerefsiz

Aren kaşlarını çatıp garip bakışlar attı 'ne yapayon amk' bakışlarıydı.

"ah en son sen böyle üstümdeyken benim odadaydık, tek eksik olan.."

Dedi ve Aren'i kendine doğru çekmeye çalıştı.

Bi ara Aren yumuşar gibi oldu ama, havadaki yumruğunu indirdi Evren'in yüzüne. Ayağa kalktı,

"Bu manüplasyon artık işe yaramaz. Bende başkası var. Seni öyle bir sildim ki."

Evren gülümsedi ama kötü bir gülümsemeydi.

"Ne yaparsan yap ne beni silebilirsin nede başkasını bulabilirsin, benden bir iz taşıyorsun."

Aren gülümsedi bu sefer.
Ban doğru yaklaştı, sap gibi dikilmeye devam ettim bende. Yakamdan tuttuğu gibi kendine çekti.
.
.
.
________________

🥹