Lead Me To You

Kabanata XXV

Coffee

I woke up early as expected.

Kahit inaantok pa ako ay minabuti kong bumangon na at dumiretso sa kusina. I need water. I have so much work to do.

My fridge was also cleaned at nalagyan na ng mga pagkain. Kinuha din siguro ito galing sa mansyon. Dinungaw ko ang malaking orasan na nasa sala at five thirty pa lang ng umaga. I wonder if Manang Josie or Manang Santa has woken up. Did they leave already? But it's too early.

Sinilip ko ang kanilang kwarto at nakaligpit na ng maayos ang kanilang kama. Wala akong naririnig na ingay kahit sa bathroom. What time did they leave? Mas maaga pa?

Oh well.

Bumalik ako sa aking kwarto at naghanap ng isusuot ko para sa araw na ito sa aking walk in closet. Pagkatapos ay dumiretso na ako sa bathroom para maligo. After thirty minutes of my usual ritual, sinuot ko na aking bathrobe. A small towel for my hair para punasan ito. I used my hair blower to dry it faster.

Hinubad ko ang aking bathrobe nang matapos ako sa pagboblower. I chose to wear a black long sleeve sweetheart neckline top, tucked into my white pleated A-line midi skirt. For my shoes, I paired my whole outfit with my five inch black strappy heels. I added a thin white leather belt just to accentuate my waistline and add some character to my plain outfit.

I did only simple makeup. A thin layer of foundation since I do not have many blemishes. Thanks to my father's genes. I applied a nude eyeshadow and bronzer to add some shadow. Curled my natural long lashes and put mascara on it. And lastly a rosy nude matte lipstick. I look put together when I face myself in the mirror.

Bumaba na ako ng building nang nag alas siete na. Ngunit naalala kong wala nga pala akong sasakyan pa para tahakin magisa ang opisina. Masyado akong maaga kaya wala pa si Matteo. Ayaw ko namang tumawag sa mansyon para mangabala pa ng driver.

Taxi, it is.

I hailed a cab and told the driver the address of our building. I expected na konti pa lang ang tao dahil maaga kaya at hindi nga ako nagkamali. Tanging maintenance pa lamang ang narito at security guards. Nagsisimula na silang maglinis at ang iba sa kanila ay nagkakape.

I texted Matteo to inform him that I am already at the office.

Ako:

Good morning! I am in the office now. I hailed a taxi. Napaaga ako ng gising. I'll wait for you here.

Pinindot ko ang top button ng lift at naghintay sa pagbubukas nito. Busy ako sa pagtitipa sa aking cellphone nang may nararamdaman akong presensya sa likod ko.

"Good morning, signorina. It's been a while." Nanlaki ang mga mata ko nang narinig ang pamilyar na boses mula sa likod. Agad akong humarap at hindi nga ako nagkamali. Carter is here!

"Oh my gosh! You're here!" Napatalon akong yumakap sa kanyang leeg. Hinigpitan niya ang hawak sa aking likod at bewang upang hindi ako mabitawan. Nakangiti kaming pareho habang sinalubong ang isa't isa ng yakap.

Hanggang dito pala ay nakikita ko pa rin siya.

Marahan niya akong binaba at inayos ang kanyang itim na suit. There is a transparent earpiece sa kanyang kanang tainga.

"Are you back at guarding me?" Pinagmasdan ko ang kanyang kasuotan. Pormal ito ngunit sa palagay ko'y nakakakilos siya ng maayos.

"Pinadala ako ng pinsan mo. Tinawagan ako kagabi." Sagot niya.

Oh yes, I remember.

I agreed to his wish na kahit isang bodyguard lang ang kasama ko palagi. There are no recent threats to my life and I am glad about that. Ang mga koneksyon namin sa pulisya ay hindi rin naman tumitigil sa imbestigasyon para sa akin.