kırık şekerlik

mutlulukla gelen pişmanlık

Şermin beş yaşında hafif tombiş birazda şımarık bir çocuktu, doğarken annesi vefat edince, Şermine sırasıyla halalar, teyzeler, dayılar ve amcası bakmaya başladılar günler, haftalar, aylar ve hatta yıllar geçiyor,Şermin büyüyor büyüdükçe de huysuzlaşıyordu hal böyle olunca da küçük kıza bakanların sayısı azalmaya başlamıştı yaramazlıklara dayanamayan akrabalar tek tek terketmişti Şermin ve babası Kenan beyi, birtek amcası Kemal bey bırakmamıştı kardeşi ve kızını, Kemal beyin Şermin'e düşkünlüğünü bilmeyen yoktu kızı gibiydi adeta kendisinin bir türlü çocuğu olmamıştı neler denememişlerdiki ama bir türlü yüzlerini güldürecek bir sonuç alamamışlardı ve Şerminide kendi çocuklarının yerine koymuşlardı, yenge Zehra hanım süsler püsler gezdirir oyunlar oynardı şerminle, oda küçük kıza çok düşkündü,birgün o bekledikleri müjdeyi almışlardı doktora giden Zehra hanım için o gün dünyanın en güzel günü olmuştu ama  Şermin için pekte öyle olmadı yani en azından günler İlerledikçe Şermin bunu çok kötü bir olayla tecrübe edecekti