Karışık Hayatım

1.Bölüm

"Eğik yazılan yerler fransızca yazılmıştır" oy verip yorum yaparsanız çok mutlu olurum ilk defa kitap yazıyorum ve heyecanlıyım buyüzden bana destek olursanız çok mutlu olurum. Keyifli okumalar.

Not; kafamda oluşan elbise bu değil ama istediğim elbiseyi bulamadığım için bununla idare edicez.

Medya: Lavinyanın elbisesi.

"HADİ HADİ" Ellerimi birbirine vurarak hızla yürüyor ve bağırıyordum. Bu gün büyük defile vardı. "Camila hadi sıra sende çık podyuma sakın bir hata yapma."

"Tamam hiç bir sorun olmayacağına emin olabilirsiniz." Onu kafamla onaylayıp podyuma çıkması için sahne arkasına götürdüm.

Camila sonuncu mankendi 26 manken çıkmıştı camila da dahil 27 manken. en son camila'da çıktıktan sonra bütün mankenler tekrar çıkacaklardı onların arkasındada ben çıkacaktım. Camila podyuma çıkıp yürümeye başaldı. podyumun ucunda durup sağ elin belinden çekip sol elini beline koydu ve dönerek geri gelmeye başladı. podyuma arkasına geri geldikten sonra bütün mankenler sırayla çıkmaya başladı mankenler bitince bende podyuma çıktım ve mankenlerin önünde durup hafiçe bedenimi öne büküp selam verdim.

Bir sürü insan vardı birçok iş adamının karsı Moda tasarımcıları ve ünlüler hepsi alkışlıyordu. Sahne arkasında çalısan bir kadın bana konuşma yapmam için bir tane mikrofon getirdi.
"Buraya gelen herkese çok teşekkürler "impitoyable" krasyonunda olan bütün kıyafetlerden sadece 100 adet yapılmıştır ve hepsinin üstünde imzam bulunmaktadır aynı şey ayakabı, çanta, ve aksesuarlar içinde geçerlidir almak isteyenler aşağı kattaki mağzamız urğraması rica olunur."konuşmamı bitirip podyuma arkasına geçtim. Mankenlerde bir tur daha atıp onlarda podyuma arkasına geçtiler.

Mankenlerle biraz daha konuştuktan sonra bana ayrılan özel odaya gitmek için yukarı katın merdivenlerine doğru ilerledim merdivenler bittikten sonra koridorun sonundaki odama girdim.

Masamın üstünde bir buket kamelya çiçeği vardı. Ve sadelyemin üstünde o vardı.

"Hiç vazgeçmiyeceksin demi Karan." Diyip masanın önünde durdum.
" Vazgeçilemeyecek kadar güzel olduğunun farkında değilsin. Ama bugün buraya bir elbise almaya geldim." Diyip ellini madaya vurup ayağa kalktı.
" Hangisini istediğini bedeniyle aşağı kata söylersen daha iyi olur çünkü ben satış depatmanında çalışmıyorum."

"Tamam kızma üstündeki elbisenin M bedenini istiyorum." Konuşurken aynı zamanda yavaş adımlarla yanıma geliyordu. "Malesef bu elbise satışa açık değil bir tane var oda bende. İstersen aşağı kata inip herhangi bir elbiseyi alabilirsin."

Ben konuşurken yanıma yaklaşmıştı ve ellerini belime koydu. " Ben senin üstünden çıkarmayı istiyorum ama bu fikir daha cazip geldi."
Üstümde dantel işlemeli derin yırtmaçlı uzun kollu bir elbise vardı.

Yüzünü yüzüme yakınlaştırıyor ve fısıldamaya başlamıştı tam öpücekken Ellerimi göğsüne koyup ittirdim.

"Karan anla artık bizden olmaz." Diyip arakaya doğru adımladım. Ama Karan hızla ellerimden tutup beni tekrar kendine doğru çekti. " Neden Lavinya sensiz olmuyor bunu görmüyormusun sesin yok kokun yok uyuyamıyorum sende beni anla hayatımın aşkı ellerimin arasından kayıp gidiyor ve ben tutamamıyorum. Hadi Türkiyeye evimize gidelim." Sesi artık titriyor du ama gidemezdim.

Tekrar birkaç adım geriye gidip kafamı hızla iki yana salayıp odadan çıktım. Yalnızdım ve kendimi bu yanlızlığa mahkum eden kişi bendim. Benden bağımsız düşen göz yaşlarımı silmeye çalışırken bir yandanda hızlı adımlarla lavaboya gidiyordum.