CHAPTER 8
~MICA'S POV~
Lumabas ako ng kwarto na masakit ang tiyan hindi kona kasi naabutan si Kent, sa kama namin kaya lumabas nalang ako ng kwarto hindi ko rin mahagilap si ate Luna, nakahawak lang ako sa Tyan ko.
"Aghhh!!" sigaw ko.
Pinipilit ko 'yung sakit na nararamdaman ko.
"Oh Mica, ano nangyayari sayo?" tanong ni kuya Ivan.
"A-ang sakit pooo nang tyan ko"nahihirapan na akong makapag salita.
"Ghodd!! manganganak kana teka tawagin ko lang ang ate mo ah! Sandali lang" saad niya at inalalayan niya ako paupo sa sofa.
Humawak ko sa tyan ko at may bigla akong napansin, shit? Manganganak na nga talaga ako lumabas na yung panubigan ko.
"Mica!" sigaw ni ate Luna at kaagad nila akong pinuntahan.
"Kuya Ivan, Pasuyo po yung mga gamit namin sa baba po ng Kama"nahihirapang saad ko.
"Sige Babe, isakay muna si Mica, sa Van" utos naman ni kuya Ivan.
"Sige bilisan mo ah!" sigaw ni Ate Luna.
Kaagad akong inalalayan ni ate Luna, papalabas ng Pinto. Nakahawak lang ako sa tyan ko sobrang sakit na mukhang hindi ko ito kakayanin.
Bakit kasi hindi nagpaalam sa akin si Kent, bago pumasok dapat siya yung kasama ko eh.
Isinakay na ako ni ate Luna,sa van kasabay din no'n ang pagdating ni kuya Ivan, na dala-dala yung mga gamit namin.
"Babe, ikaw muna bahala kay Mica ah"saad ni Kuya Ivan.
At pinaandar na 'yung sasakyan, hawak hawak ni ate yung kamay ko habang ako naman ay namimilipit pa rin sa sobrang sakit.
Konti nalang yayakapin na ako ni ate Luna, sa sobrang sakit ng tyan ko.
"Pauwiin muna nga si Kent" utos ni ate Luna, "Mica, keri mo paba? Wag ka muna dito manganak sa Van ah hindi ko keri mag paanak" kabadong saad ni ate.
"Ate malayo paba tayo sa Hospital?hindi kuna talaga Keri!"nahihirapan kong saad.
I'm excited that our future child will come out, even though it's painful, I'm ready to endure it.
"Malapit na tayo Mica, no worries" saad ni kuya Ivan, kaya nakahinga naman ako ng maluwag.
~KENT'S POV~
Nabalitaan kuna yung nangyari, manganganak na si Mica, kaka text lang sa akin ni Ivan, kaya ngayon nag mamadali ako sa Hospital kung nasaan sila ngayon.
Jusko! Lord pls I hope my Girlfriend and daughter are safe Because I can't handle it if they disappear too, I'll die if they disappear from my life, I hope Mica,can handle it, her childbirth.
I'm happy to see them well I want to give them everything they need as long as I see them safe.
*FAST FORWARD*
Nandito na ako sa Hospital naka salubong ko si Ivan, naka-upo lang sa isang tabi.
"Ivan, nasaan si Mica?" bungad kong tanong.
"Oh Kent, nandyan kana pala" bungad nito.
"Nasaan si Mica?, kamusta siya?Nailabas niya ba 'yung Anak namin?" sunod sunod kong tanong.
Bago siya mag salita may narinig kaming umiiyak na sanggol napatingin ako sa pinto nang kinaroonan ng tinig na iyon, wait?.
Napatingin ako kay Ivan, at nakangiti ito sa akin bago mag salita. "Congrats Bro, tatay kana"bati niya sa akin.
Finally, God answered my prayer, my girlfriend survived the miscarriage and then she safely gave birth to our future child, she is proud because at a young age she brought our child out.
I almost cried with so much Finally I will have a child I will also see my future child, I promise I will not be like Dad I will be a good Dad to him I will give him the love that should be given to him.
"Lord salamat" mangiyakngiyak kong saad.
"Wait nalang natin kung pwede na tayong pumasok"saad ni Ivan.
"Bro, excited na talaga ako"nakangiting saad ko.
We've been waiting outside for a while now, I can't even sit where I'm sitting because I'm so happy.
"Sir pwede niyo napo makita asawa niyo" ani ng doctor sa amin sabay alis.
Nagmamadali akong pumasok at nakita ko si Mica, medyo nanghihina siya bigla ko nalang na alala may asma siya.
"Love!" kaagad ko siyang nilapitan at hinawakan ang mga kamay niya.
"Nahihirapan lang siya maka-hinga pero ligtas naman siya"singit ni Luna.
"May asma kasi siya" ani ko.
"Ah kaya naman pala pero ayos naman yung panganganak niya" saad ni Luna.
"Yung anak namin?" tanong ko.
Nawala yung ngiti niya, TEKA?.
"Congrats Tatay kana talaga" bumalik naman yung ngiti niya.
"Jusko kinabahan ako doon ah"mas lalo pa akong napangiti.
"Love" tawag sa akin ni Mica.
"Love,kamusta na yung pakiramdam mo? May masakit paba sayo?sabihin mulang Love" sunod sunod kong tanong.
"Wala naman,nasaan yung anak ko?" mahinang tanong nito.
"Mamaya dadalhin na 'yun dito kaya wait niyo nalang muna si Baby Micay" singit ni ate Luna.
"Sige po ate"sagot ko rito.
A few minutes ago a nurse came into our room and she was carrying our Daughter , my Daughter is cute.
"Ma'am/Sir, ito napo si Baby" ani ng nurse.
Binigay niya na sa akin si Baby Micay, His eyes are open and he's just looking at me silently, I know he hasn't seen me yet, he must feel that we love him so much.
"Hi po baby Micay, ko" bati ko sa anak ko.
Napatingin ako kay Mica, at halata mo sakanyang mukha ang saya nang makita ang anak namin.
"Hi baby Micay, welcome to the World" sabay na ani ni Ivan and Luna.
"Hi po mga Ninang at Ninong" aniko at tumawa ng mahina sila Ivan at Luna.
"Kent, Love, patingin nga si Baby Micay" nanghihinang sabi ni Mica.
Kaagad akong umupo at ibinigay sakanya ang sanggol.
"Hi anak"sabay naming bati ni Mica.
"Anak si Mama oh" nakangiting ani ko.
Maya maya lang ay umiyak na siya.
"Shishh Baby si Mama 'yan" pabiro kong saad.
Mica looked at me and smiled.
"Love buti nakapunta ka" ani niya.
"Syempre hindi ako papayag na hindi makita ang anak natin"aniko, hinawakan ko ang kamay niya nang mahigpit.
*BABY, MICAY KENTHAL SANCHEZ*
BORN:NOV, 20
PURPLEMOON 💜
BINABASA MO ANG
MY BEST DECISION
Любовные романыSi Mica Anya Sapio ay isang batang babae na naligaw sa ibang lugar nawalan siya ng alaala at inampon siya ng isang lalaki ngunit ang pamilya nito ay ayaw kay Mica, at sa kasawiang-palad ay namatay sa pagkahulog ang Tatay-tatayan niya at ito ay namat...
