Mutluluğa Kaçış

{10}

Gözlerimi açtığımda karanlık bir yerdeydik ellerim bağlı şekilde sandalyede oturuyordum. Karanlığa gözlerim alıştığında yanımda Ayça vardı ah keşke tek beni getirselerdi. Hemen onun kaçmasını sağlamalıydım. Hâla baygındı birşey mi oldu yoksa? Ama nasıl kontrol edicem.

- Ayça uyan!! Beni duymuyordu.daha yüksek sesle bağırdım.

- Ayça uyan!!! Yine uyanmadı. Ağlamaya başladım. Hayır güçlü olmalıydım. Zıplamaya çalışarak sandalyenin bir ayağını kırdım. Biraz daha yere sert vurdum diğer iki ayağı da kırıldı. İplerden kurtulamadım ama en azından ayağa kalkabildim. Ayağımla ittirdim.
- Ayça kalk lütfen!
Tepki gelmiyordu. Üstüne eğildim nefes alıyordu! O uyanana kadar kaçma yolu aramalıydım. Bir odadaydık bayağı büyük bir oda.heryeri incelememe rağmen hiç bir yol bulamadım bı kapı vardı ama oda kilitliydi. Ayçanın sesi geldi hemen yanına gitmeye çalıştım. Kıvranıyordu
- iyimisin?

- iyiyim ama belim biraz ağrıyor. Yoksa biz

- evet kaçırıldık

- kim peki? Meriç mi?

- bilmiyorum kimse gelmedi.

- peki ne yapacağız ben hiç kaçırılmadım
Kahkaha attım.
- ben tecrübeliyim hahaha. ama şaka bir yana cidden kaçırıldık. Ne yapacağımızı bilmiyorum. Etrafa baktım. Bayağı büyük bi odadayız ve kaçmanın yolu yok.

- ölecek miyiz?keşke son bir kez daha rüzgarı görseydim. Bide çok mu sert çıktım?

- olay karanın anlattığı gibi değildi bence. Rüzgar öyle biri değil.

- Karan konu sen olunca herşeyi söyleyecekmiş gibi geliyor. Biz hep şakasına vuruyoruz ama cidden sevmiyor musun?

- tam olarak bilmiyorum ama bazen rahatsız oluyorum. Çok aşırı yaklaşıyor ve başkalarını kıskandırmaya çalışıyor.

- o sensiz dayanamıyor cidden. Ben onu hiç böyle görmemiştim. Garip gözüküyor değişik hareketler yapıyor. Ama hepsi seni sevdiği için

- neyse bunları kurtulabilirsek konuşuruz.
Bayağı bir uğraş sonucunda oturduk. Hiçbir şekilde çıkış yolu yoktu.

Karan

Rüzgar
- sen bilip bilmeden niye böyle şeyler söylüyorsun?

- sen bizim aramızı bozmaya çalıştın bende-

- ne olduğunu bile bilmiyorsun dedi ve ağlamaya başladı.

- neyine ağlıyorsun? Bana birşey anlatmadın!

- Annem öldü lan! ANNEM! Hem Başka kıza bakacağımı mı düşünüyorsun? Ben öyle biri miyim?
Hepimiz sustuk. Neden böyle bir hata yapmıştım. Kendimi nasıl affettirecektim?

- kabul etmeyeceğini biliyorum ama özür dile-

- nasıl olacak! Şuan sen onu dediğin için Ayça geri mi gelecek!?
Lütfen konuşma benimle. Sevdiğin kişi ile aran bozulmasın diye bizim ilişkilerimizi bozuyorsun!! Kesin şuan ağlıyo varya!

Kalkıp elini duvara vurdu. Koray ve beste kenarda şok içinde izliyorlardı. Koray kalkıp

- bence uzaktan da olsa bakmalıyız.
Beste
- bence konuşsunlar. Bizde eve gidelim. Ben Ayçalara gidiyorum zaten sizede haber veririm. Hadi gidelim.dedi
Gitmek istemiyordum. Ama... Hepimiz evlere dağıldık.
Saat ikiye geliyordu gözlerim zorlanıyordu.sonunda gözleri kapandı
Okyanus

Burada 2. Günümüzdü sanırım. Ayça bayılmış gibiydi iplerden kurtulmuştuk. Ama açlıktan ölüyorduk. Bir gün daha kalırsak...
Bayağı bir süre sonra içeriye 5-6 adam girdi. Ayça ayağa kalktı.