166 - 170

74 11 0
                                    

အပိုင်း(၁၆၆) အဆင့်ခုနစ် ဆေးများ

“မင်း နေရာမှားနေပြီ ကောင်လေး... ဒီနေရာက ဆဋ္ဌမမြောက် အဂ္ဂိရတ် တာအိုနန်းတော်ပဲ... အဂ္ဂိရတ် သခင်တွေနဲ့ အဂ္ဂိရတ် ဧကရာဇ်တွေကိုပဲ လက်ခံတယ်”

အဘိုးအိုက မျက်လုံးကို ဖွင့်မကြည့်ပဲ ပျင်းရိသော လေသံဖြင့် တုန်ပြန်လိုက်၏။

ဝေ့ဝူယင်မှာ ဒေါသမဖြစ်မိချေ။ သူသည် အဂ္ဂိရတ် ဇာတိ ဝိညာဥ်ကို ဖုံးကွယ်ထားရာ လူအများစုမှာ သူ့အား  အသက် သုံးဆယ့် ခုနစ်နှစ် အရွယ် သာမန် အဂ္ဂိရတ် ပညာရှင်တစ်ယောက်ဟု ထင်ကြလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ သူက ရှည်ရှည်ဝေးဝေး ရှင်းပြရန် စိတ်မကူးတော့ပဲ ကောင်းကင်နိုဘယ် အမှတ်အသားပြားကို ထုတ်ယူကာ ကောင်တာပေါ် တင်လိုက်၏။

အဘိုးအိုက ပျင်းရိစွာဖြင့် မျက်လုံးတစ်ဖက်ကို ဖွင့်ကာ လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ ထို့နောက် သူက ထိုင်ခုံ၌ မှီလျှက်ကပင် လက်တစ်ဖက်ကို ဝှေ့ယမ်းကာ အမှတ်အသားပြားကို ဆွဲယူလိုက်သည်။

“ဟမ်... ကောင်းကင်နိုဘယ်...”

သူ၏ မျက်ခုံးများက အပေါ်သို့ မြင့်တက်သွားကာ ဝေ့ဝူယင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ ချက်ချင်းပင် သူ၏ မျက်လုံးများ၌ အံ့အားသင့်ခြင်းများ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

“မင်းမှာ ‌ငွေရောင် မျက်လုံးတွေ ရှိတယ်...”

သူက ကောင်းကင်နိုဘယ် ဆိုသော အဆင့်အတန်းထက် ဝေ့ဝူယင်၏ မျက်လုံးများကို ပိုမို စိတ်ဝင်စားနေဟန် ရသည်။

“ဟုတ်တယ်....”

ဝေ့ဝူယင်က ခပ်တိုးတိုး ပြန်ဖြေလိုက်၏။

“အိုက်ယား...”

အဘိုးအိုက ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ကာ ပျင်းရိစွာ အကြောတစ်ချက် ဆန့်လိုက်၏။ ထို့နောက် သူက ကောင်တာ ရှိရာသို့ လျှောက်လာကာ ကောင်းကင်နိုဘယ် တပည့် ကျောက်ပြားကို ဝေ့ဝူယင်ထံ ပြန်လည် လျှောတိုက်ကာ ပစ်ပေးလိုက်သည်။

“မင်းမှာ အခွင့်အရေးရှိရင် ရုပ်ဧကရာဇ်ရဲ့ တာအိုနန်းတော်ကို သွားလည်သင့်တယ်... အဲဒီမှာ ကောင်းကင်ဘုံ နတ်မျက်လုံးဆိုတဲ့ ကျင့်ကြံခြင်း နည်းလမ်းတစ်ခု ရှိတယ်... မင်း အဲဒီ နည်းလမ်းကို ကျင့်ကြံနိုင်လောက်တယ်... မကျင့်ကြံနိုင်ရင်လည်း ဘာမဖြစ်ပါဘူး” 

အမွေခံအပြစ်သား ( Ongoing မှီ )Where stories live. Discover now