Herkese merhabalar bölümde hata görürseniz yorumlara yazın oy vermeyi ve yıldıza basmayı unutmayın ilk kitabım ve heyecanlıyım hatalarımı mazur görün.
"Alo" Diyip telefonu kulağıma koydum kapıyı ardımdan kapatıp asansöre doğru yürümeye başladım.
"Alo lavinya benim furkan sana bunu söylediğim için muhtemelen bir yanlarımdan kurşun yiyecem ama Abim vuruldu." Furkanı söyledikleriyle adımlarım hızla durdu ne diyordu furkan.
"Ne furkan ne diyorsun sen söylediklerinin farkındamısın."
"Yenge vallahi yalan söylemiyorum saldırıya uğradık abim vuruldu 3 tane kurşun isabet etmiş." Furkanı söyledikleriyle dahada sarsıldım.
"Ta-tamam furkan siz şu an türkiyedesiniz demi." Bir yandan hızla yürüyor bir yandanda furkandan bilgi almaya çalışıyordum."
" Evet Yenge İstanbuldayım ben sana herşeyi ayarladım abimin özel uçağıyla gel ve sana gönderdiğim adamların yanıdan asla ayrılma. Yenge hava alanında görürsün zaten bizimkileri daha türkiyeye gelmediler gökhanda orada tanıyorsun zatan." Asansörden inip hızlı adımlarla arabama gidiyordum Furkanı onaylayıp. Telefonu kapatım.
Arabaya binip hızla çalıştırıp otoparktan çıktım. Arabayı havaalanına sürmeye başladım. Arkamdan arabayla karanın arkama taktığı korumalar geliyordu.
Hava alanının önüne gelip arabayı durdurdum anahtarı almadan hızla çıkıp hava alanına girdim. Girişte beni beklemeyen gökhanı görüp hızla onun yanına gittim." Gökan karanın durumu nasıl. Bir haber varmı." Bir yandan konuşuyor Bir yandanda gözümden akan yaşları siliyordum.
" lavin ağlama her şey yolunda hangi pezevenk abime bir şey yapabilir söylesene."
" yapamaz dimi olmaz bir şey."
"Olmaz lavin sakinleş hadi her şey hazır. Özel uçak olduğu için kontrollerde geçmemize gerek yok hadi bu taraftan."
Gökan konuştuktan sonra eliyle uçakların kalkışa geçtiği yeri işaret etti. Arkamızda nereden baksam 30' a yakın adam vardı. Ve bu çok dikkat çekiyordu insanların bakışları eşliğinde.
Herhangi bir güvenlik noktasından geçmeden uçağa binmek için uçakların bulunduğu alana geldik gökhanın yölendirmesiyle uçağın yanına geldim merdivenlerden çıkıp uçağa bindik adamların yarısı ve gökhan uçağa bindi binmeyenlerin tek görevi beni buraya kadar korumaktı.
Gökhan ve ben ilk koltuklara otururken korumalar arkaya oturmak için yanımızdan geçiyordu herkes oturup kemerlerini taktıktan sonra kalkışa geçtik.
6 saat sonra
Uçak sonunda İstanbul hava limanına inmişti hava alanında bizi bekleyen 30 yakın korumayla havalimanından çıktık. Çıkar çıkmaz başıma uçuçuşan magazincileri korumalar tutuyordu.
" Lavinya hanım neden türkiyeye geldiniz?"
" Lavinya hanım Karan beye bir şey mi oldu?"
" Lavinya hanım yeni defilenizi istanbuldamı yapacaksınız?"
On koruma önde on koruma arkada uzun siyah bir bünübüse bindim. Gökhanda arabaya bindiğinde öndeki şoför arabayı çalıştırdı. Büyük ihtimalle karanın vurulduğunu medyadan saklıyorlardı.
" Karan hangi hastanede."
" özel medikal hastanede bizim çocuklar var bütün hastanede hiç merak etme kuş dahil uçmuyor.
Hastaneye geldiğimizde burada bir sürü magazinci vardı ama bu sefer hastanenin ve araba kapısına kadar korumalar neredeyse etten duvar örmüşlerdi. Arabanın kapısı açılır açılmaz koşar adımlarla hastaneye girdim gökhanda ardımdan geldiğinde beraber danışmadan kadar geldik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karışık Hayatım
Genç Kız EdebiyatıKlişelerin dışına çıkan, bir karıştırılmış bebekler kitabı okumak istiyorsanız. Oku butonuna basmanız yeterli.
