Destiny?

Από εκείνους τους έρωτες

Είναι τόσο παράλογο.
Έχουν περάσει τόσα χρόνια κι όμως, αισθάνομαι όπως τότε.
Τα ίδια συναισθήματα.

Τελικά ναι, είναι από εκείνους τους έρωτες...

Είχες πει ότι πιστεύεις πως υπάρχουν τρία είδη έρωτα. Αυτός που κρατάει λίγους μήνες και τελικά είναι απλά ένας ενθουσιασμός, αυτός που κρατάει μερικά χρόνια και είναι μεν αληθινό αλλά αποδεικνύεται πως δεν ήταν αυτός ο ένας και τέλος είναι αυτός που κρατάει για πάντα. Ο αιώνιος, ακούραστος, αλησμόνητος, πανίσχυρος έρωτας. Φοβάμαι ότι πάσχω από τον τρίτο κι είναι πολύ δύσκολο να συνεχίζω χωρίς αυτόν τον έρωτα.

Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό. Πώς γίνεται κάτι που νομίζεις ότι έχει σβήσει να ζει ακόμα... Μια σπίθα αν έχει μείνει μόνο, είναι ικανή για να αναζωπυρώσει πυρκαγιά.

Δεν με γεμίζουν οι σημερινοί έρωτες. Οι σημερινοί άνθρωποι. Ένα τόσο όμορφο συναίσθημα και το έχουν υποβιβάσει τόσο πολύ με την πρόσκαιρη ηδονή, με τα εφήμερα ψεύτικα σ' αγαπώ που αλήθεια είναι να απορεί κανείς με το πόσο εύκολο τους είναι να προφέρουν μια τέτοια λέξη με τόσο βαριά σημασία.

Δεν θέλω να ξανά ερωτευτώ. Δεν αντέχω να ξανά πληγωθώ. Πιστεύω πως δυστυχώς αυτός ο κόσμος έχει χάσει την ομορφιά και την απλότητα των έντονων, αληθινών συναισθημάτων. Δεν θέλω να γίνω θύμα του. Δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν. Μόνο κάποιον που ξέρω πολύ καλά...

Κάποιον σαν εσένα...