Sinem'i acile almışlardı çok fazla kan kaybetmişti doktorlar öyle diyordu.6 aylık hamile karım ve ikiz bebeklerim içeride can savaşırken o herif hala o ormanlık evdeydi hemen adamlarımdan bir kaçına haber saldım onu oradan almaları ve ben gelene kadar yerimde bekletmeleri istemiştim elbette her şeyin ve herkesin en güzel şekilde bedeli ödenecekti hayat her şeyi karşılıklı kılmıştı.
Acilden bir doktor çıkmıştı hemen yanına giderek olayı ayrıntısına kadar öğrenmek istemiştim.
-Doktor bey lütfen olumlu bir şey söyleyin
-Sinem hanımı ve bebekleri bir süre yoğun bakımda tutmamız gerek ama endişelenmeyin kanını durdurduk geçmiş olsun.
-İyi olacak lan o elinizden ne geliyorsa yapacaksınız anladın mı?
demiştim yakasından tutarak korkmuştu korksunda ellerinden geleni yapmalıydılar.Ben adamın üstüne tekrardan yürüyecekken can beni tutmuştu
CAN;
-Abi tamam sakin ol böyle yaparak bir şey kazanmıyorsun bak içeride sinem var onu düşün
demişti haklıydı içeride karım ve bebeklerimiz içeride ben burada doktorun üstüne gidiyordum artık saçma saçma şeyler yapmaya başlamıştım saçım sakalıma karışmış leş gibi içki kokuyordum
CAN;
-Abi istersen eve git kendine bir çeki düzen ver
-Hayır be sinem'i burada bırakamam
-Abi sinem uyandığında seni böylemi görsün merak etme o uyanacak
haklıydı sinem'in karşısına böyle çıkamazdım rezil durumdaydım
-En ufak bir şeyde arıyorsun yoksa seni döverim
-Tamam abi merak etme
dedi ve camdan sinem'e bakıp hastaneden ayrılmıştım çabuk olmam gerekti beni bekliyordu ihtiyacı vardı bana.
SİNEM'DEN***
'Sevgilim gitme bırakma beni bebeklerimizi düşün sineemm'
diyordu Çağatay ellerini bana uzatıyordu tutmam için ama olmuyordu yapamıyordum ona karşı gitmemi engelleyen bir şey vardı ben gittikçe uzaklaşıyordu
'Sinem nereye gidiyorsun bebeklerimizle beni bırakma gitme sinem'
diyordu Çağatay ağlıyordu hıçkırıklara boğulmuştu
'Gelemiyorum Çağatay kurtar beni'
elimi uzatmıştım ama yoktu çaresi beyaz ışık vardı tek gördüğüm Çağatay'a yaklaşıyordu ve 'Çağatay bırakma beni gitmee'
demiştim ama beyaz ışıkta kaybolmuştu yere çöküp ağlıyordum durmaksızın şimdi noluyordu beni bırakmazdı Çağatay yapamazdı bunu.
*****
Kabusmuş diyerek kalmıştım hastane yatağından koluma baktığımda daha bitmek bilmeyen yeni konmuş seruma baktım birde kalp atışlarımı.
Bu sırada içeri doktorlar girmişti muayene etmeye başlamışlardı
DOKTOR;
-Sinem hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
-Çok yorgun kasığım acıyor birde
-Ben size serum vericem bir şişe daha sonra acınız kalmıcak
dedi bende onaylamıştım gülmeye çalışırken o sırada içeriye Çağatay girmişti yüzümde kocaman bir gülümse olmuştu hemen yanıma geldi ve oturmuştu Çağatay doktora bakınca hemşirelerle beraber dışarı çıkmışlardı.
