SOKAK LAMBASI

11. bölüm

İçerdeki kırılmaya çalışan zincir sesi durumu dahada kötüye sürüklüyordu.

"B-bence geri dönelim"dedi Elif titreyen sesi ile.

"Geldik bir kere bir girip bakalım"dedi Ateş.

Yavaş adımlarla içeriye doğru ilerlemeye başladık.

Allah'ım insanın hiç mi zeki bir arkadaşı olmaz

Niye ya

İçeride bir şey olsa bok gibi kalırsınız çünkü

Ateş balkonun kapısını açtı ve önden içeri girdi. Onun arkasından ben ,benim arkamdan Elif, Elif'in arkasından Ege girdi. İçerisi çok karanlıktı bizde telefon flaşı mızı açtık.

Yavaş adımlarla içeriye girdik. Fotoğraf vardı. Ve hepside aynı çocuğun fotoğrafıydı.

6 yaşındaki bir çocuğun fotoğrafıydı.

"Bu kim?"dedi Elif.

"Eniştem! Nereden bileyim ben?"diyen Ege'ye kıkırdamadan edemedim.

İnce bir salon karşıladı bizi.

"Abi ilk sağdaki odaya girelimmi?"dedi Ege.

"Neden?"dedim merakla.

"İçimden bir his orada güzel şeylerin olacağını söylüyor"dedi Ege.

Mal bu çocuk

"Tamam"dedim iç sesi susturup.

Sessiz ve seri hareketlerle girdik içeriye.

Bu oda biraz garipti. Çok kötü kokuyordu. Sanki içeride köpek var gibi...

KÖPEK!!!

Şuan karşımızda tam üç köpek zincire bağlı uyuyorlardı. Ateş, ben , Ege ve Elif resmen kapıya yapışmış öylece köpeklere bakıyorduk.

"Ege"dedim sessiz bir şekilde.

"E-efendim"dedi Ege.

"Senin ben içine sıçim"dedim sessizce.

Ateş kıkırdamaya başladı.

Hepimizde sanki önümüzde polis varmış gibi ellerimizi havaya kaldırmışdık.

"Tamam sadece uyuyorlar sessiz bir şekilde odadan çıkarsak bir şey olmaz"dedi Ateş.

Sonra yavaşça arkasını döndü ve kapının kulpunu çok hafif bir şekilde indirdi.

"Hadi Gece"dedi Ateş elimi tutarak.

Ayyy yerim seniii

Yavaş adımlarla kapıdan çıktık ve kapıyı kapattık.

Ohh.

Hepimiz sanki içeride nefessiz kalmışız gibi nefes almaya başladık.

"Birdaha "dedi Ateş.

"Senin aklına uyan aklımı-"dedi ve Elif ile bana baktı.

"Neyse "dedi söylemekten vaz geçip.

İçimden bir ses asıl aradığımız şeyin sol odada olduğunu söyledi.

Yooo ben öyle bir şey söylemedim

Sus iç ses sen değil

Hı benden başka iç sesinde mi var senin!!?? Ay inanmıyorum sana sendemi beni aldattın pis karı

Ya sabır ya selamet

"Hadi sol odaya girelim "dedim ve elimi kapıya uzattım.

Fakat sadece uzatmak ile kaldım.

"Dur"dedi Ateş .

"Sen ilk girme Ege ve ben girerim"dedi Ateş.

Saçmalama engiiiiiiiiiin...

"Bunlar aşk yaşasın diye biz götümüzden olacağız ağa "dedi Ege.

"Ege"dedi Ateş uyarıcı bir şekilde.

"Hı Ayn ya Gececim sen geç şöyle kenera"dedi Ege korku ile ve Ateş kapıyı açtı.

İlk giren Ateş ve Ege oldu...

"Bu ne lan"dedi Ege şaşırmış bir şekilde.

Ne.

İçeriye doğru adımdım . Fakat diğer adımım havada kaldı.

Buda ne böyle...

"B-bu"dedik Elif ile aynı anda.

Duvarlar komple bizim okuldaki bütün öğrencilerin fotoğrafı vardı.

En ortada bütün okları gösteren merkezdede benim fotoğrafım vardı.

"Olm bu ne ?"dedi Ege.

"Ne kadarda çirkin çıkmışım aga insan bir haber verirde bir poz verirdik"dedi Ege.

Yavaş yavaş masanın üzerindeki dosyalara doğru ilerledik. Bizim okuldaki bütün öğrencilerin bilgileri mavi dosyalardaydı. Yalnız bir kişinin bilgileri kırmızı dosyadaydı...

Benim...

"Biriniz bana bu adamı öldürmemem için bana bir neden sunsun"dedi Ateş çok sinirli bir şekilde.

Daha sonra ne mi oldu.

Bahçeden gelen araba sesi ile öylece birbirimize bakakaldık.

Eyvahhhhh...

"Bekleyin"dedi Ege ve pencereden bahçeye bakmaya başladı.

"Hassiktir bu niye geldi şimdi "dedi telaşla.

"Bana sakın müdür yardımcısının geldiğini söyleme"dedi Ateş.

"O zaman susmalıyım"dedi Ege.

Bu ' müdür yardımcısı geldi' demektir.

Daha sonra merdivenlerden gelen ayak sesleri ise işleri daha bomboka götürür oldu.

"Hızlı "dedi Ateş ve elimi tutup hızlı adamlarla salona girdi.

Hay aksi kapıdan ses çıktı.

"Kim var lan orada?!"diye bağırdı müdür yardımcısı.

Ne yaptığımızı bilmeden kendimi sağ odada buldum.

"Balkondan gidelim!"diye bağıran Ege balkona doğru bir adım attı ve durdu.

"B-bir sorunumuz var"dedi Ege karşı tarafı gösterirken.

KÖPEKLER!!!!

Köpeklerin hepsi şiddetle havladı ve üzerimize gelmeye doğru çalıştılar.

Ohh

Sadece çalıştılar zincire bağlı oldukları için yapamadılar.

"Hadi !"diye bağıran Ateş ile hızla balkona koştum.

Ege ve Elif çoktan atlamıştı.

"Benim yükseklik korkum var sen git ben onu oyalarım"dedim Ateşe.

Gözlerindeki siniri ben bile ilk kez gördüm.

Sonra ayaklarım yerden yükseldi.

Evet Ateş beni kucağına almıştı.

"Ege "dedi Ateş.

"Tut"ne bir saniye tut mu?

Ateş beni balkondan bir yastık atar gibi Ege'nin kucağına attı.

Tabi o an attığım çığlık kulaklara hasardı.

Neyse ki Ege beni tutmuştu. Ateşte hızla balkondan indi ve yola doğru koşmaya başladık. Fakat bu koşma patlayan silah sesine kadar sürdü.