2- (2 gün önce: Yaşananlar)

201 5 0
                                    

      2 Gün önce
(Aras'tan)

  Beni uykumdan uyandıran telefon toplantı deposuna getirmişti. Tam bütün teslimatlar yolunda giderken bi sorun çıkmıştı. O kadar aksilikler yetmezmiş gibi bi de teslimat işinde sorun çıkmıştı .

    Piçin teki tırların önünü kesip içindeki bütün malları almıştı. Beni tanıyan biri değil tırlarımın önünü kesmek, uzaktan görse yolunu değiştirmesi gerekirdi. Ya beni tanımıyordu ya  henüz kendimi ona tanıtmamıştım.

   Arabadan indiğim gibi hızlı adımlarla depoya ilerledim. Zaten yeterince sinirlerim bozulmuştu. Sinirimi her an herhangi birinden çıkartabilirdim. Bu kadar sakin kalabiliyorsam aldığım sakinleştirici ilaçlardan dolayıydı. Evet artık ilaca başlamıştım.

     Depoya girdiğimde tır şoförlerini ve saldırı yapanların  diz üstü bir şekilde ve onların kafalarına silah dayayan kendi adamlarımı görünce durakladım. Bütün adamlarım sessiz ve hareket etmeden duruyorlardı. Çünkü patronlarının korkunçluğunu, yaptıklarımı ve yapacaklarımı biliyorlardı. Çünkü beni tanımışlardı.

    Yavaş adımlarla yanlarına yaklaştım Sakin kalmaya çalışıyordum fakat son zamanlarda bilinmeyen kişiler tarafından sürekli tırlarımın saldırıya uğrayarak arka plana atılmasından yeteri kadar sinirlerim gerilmişti. Yine de sakin bir sesle konuşmaya başladım.

Kaybettiğimi daha doğrusu kaybedeceğimi belli etmemeliydim. Düşmanlarım ve dostlarım karşısında her zaman güçlü durmalıydım. Çünkü anca bu şekilde ilerleyebilirim.

   -Şimdi..(derince sakinleşmek için soluklandım). Ben sormadan ötecek misiniz yoksa bi kaç uzvunuzu kestildikten sonra mı

   Tabi ki de ses çıkmadı. Adamlarımdan birine işaret verdim. Bunu anladığı gibi hemen hareketlenip birinin omzuna sıktı. Omzundan yaralanan adam acı çığlıklarıyla depodaki soğuk ve kasvetli havanın sessizliğini bozdu. Bunun üzerine aralarından genç (hatta neredeyse 20 21 yaşında duran) konuşmaya başladı.

  Genç- A-abi Allah belamı versin ben bi şey b-bilmiyorum tehdit ettiler beni başka çarem yoktu. Konuşursam yaşatmazlar ki beni ölmek istemiyor-

  Aras- ha yani ben yaşatacağım öyle mi . ( soru sormaktan daha çok dalga geçer gibi sormuştu.)  ALİ SIK KAFALARINA

   Tam arkama dönüp gidecekken gencin sesini yine duydum. Fazla cesaretliydi ya da yürek yemişti. Piçin teki yüzünden uğraştığım işe bak.

Genç- abi abi yalvarırım abi anlatıcam her şeyi bildiğim her şeyi anlatıcam

  Aras- dinliyorum

Genç-bi şartla

      İşte şimdi iyice bozulmuş sinirimden dolayı seslice gülmeye başlamıştım. Bana şart koşmuştu. Aras Karahan'a şart koşmuştu. Gülümsememi kesip en ciddi halimi almış kaşlarım olabildiğince çatılmıştı. Bakışlarımın genci korkuttuğu gayette ortadaydı. Pişman olmuştu çünkü.

    Genç ne kadar korkmuş olsada geri adım atmamıştı. Karşımda adamlarımın bile bu kadar cesaretli görmemiştim.  Taşan sabrımla yine de sakin kalmaya çalışıyordum. Genç ailesinin güvenliği karşısında bildiği her şeyi anlatacağını söyleyince hemen korumalarıma gereken emiri vermiştim.

    Bir kaç dakika içerisinde adının Berk olduğunu öğrendiğim gencin ailesini güvence altına almıştım. Artık sabrım kalmadığı için resmen bağırarak konuşmaya başladım. Kahretsin ne kadar Meleğime söz verdiysem de sakin kalamıyordum.

Kara El (berdel) +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin