Askerim

4

Selam dördüncü bölüm ile geldim.
Oy ve yorum atmayı unutmayın,
iyi okumalar.

Yorgun olmadıgım için albayın yanına bugün gitmeyi kabul ettim.
*
Albayın odasının önündeydik Yağızın kapıyı tıklatmasından sonraki "gel"komutuyla odaya girdik.

Albay sandalyesinde oturmuş elindeki dosyayı inceliyordu.
Saçlarında ak hakimdi.

Yağız asker selamı vererek;

"Yüzbaşı Yağız Alp KAYA , albayım "

Albay mavi gözlerini Yağıza çevirdi.

"Rahat"

Sandalyesinden kalktı ve önüme geldi.

"Hoşgeldin Kızım."

İçten bişekilde tebessüm ettim;

"Hoşbuldum,efendim."

Albay Yağız döndü;

"Yağız Alp çıkabilirsin."

"Emredersiniz albayım."

Albay elini bana uzattı " Fırat SÖNMEZ."

Bende elini tutup karşılık verdim.
"Defne KIRAÇ."

Eliyle oturmamı işaret ettiği sandelyeye oturdum.
O da kendi sandalyesi yerine önümdeki sandalyeye oturdu.

Bana tebessüm ederek baktı;

"Nasılsın Defne "

"İyiyim sağ olun ,siz nasılsınız."

"İyiyim. Önemli bir görevden dolayı seni almaya gelemedim."

"Sağ olun önemli değil"

"Annen nasıl oldu toparlayabildimi babandan sonra."

"Daha iyi"

"Baban benim çok sevdiğim bir arkadaşımdı, askeriyede ilk onunla tanışmıştım."
Yüzünde özlem dolu bir tebessüm oldu.

Babam şehit olmuştu...ben şehit çocuğuydum, babam her zaman benim için bir kahramandı.
Hakkariye Tayinim çıktığında annemi dinlemeyip gelme sebebim babamdı.

Buradaki çocukların babası vatan için can verirken ben nasıl olur da canımı riske atmayı istemeyip gelmeyi redederdim.

Bu vatan için can veren askerlere , en başta ise babama büyük bir ayıp olurdu.

"Bu askeriyede mi tanıştınız."

"Evet"

Gözlerim olduğum odayı taradı geçtiğim koridorlar gözümün önüne geldi babam bu askeriyedeki merdivenlerden çıkmıştı.
Sabah benim atış yaptığım yerlerde talim yapmıştı.
Burada babam vardı...

Boğazımda bir yumru oldu. burnumun direği yoğun bir özlemle sızladı.

Fırat albay ;

"Defne , beni burada albay olarak görme,
ben sana baba şefkatini göstermeye hazırım.
Neye ihtiyacın olursa ben buradayım ilk benim yanıma gel."

Tebesüm ederek;
Teşekkür ederim

ona sarıldığımda gelen barut kokusu beni mâziye götürdü babam tekrar aklıma geldi.Yanağıma gelen bir damla göz yaşını Fırat albay sildi.

Daha sonra eski, babamla olan askeriye anılarından bahsetti.Bende babamla olan anılarımızı anlattım.

                                  ❁❁❁
Akşam yemeğini yedikten sonra Pusat timi 20 tur koşu yapmıştı.Biraz bahçede dolaştıktan sonra bende annemle konuştum ,şuanda geç olduğu  için  uyumak için yatakhaneye geldim.

Kol saatime baktığımda saat 00.28 di.
Altıma kırmızı kareli bı pijama geçirip üstüme bol siyah sweatshirt giydim.

Yatakhane 6 kişilik ranzaydı alt ranzada ben yatıcaktım.Nevresim ve battaniye için birazdan Zeynebi bulacaktım en son ben bahçedeyken koşu yapıyorlardı.

Kapı çaldı kızlar olsaydı kapıyı çalmazlar diye düşündüm.
Kapıyı açmak için yöneldim.