326 - 330

75 12 0
                                    

အပိုင်း(၃၂၆) ပြန်လည် မွေးဖွားခြင်း (၂)

“အမလင်း... တကယ် အမလင်းလား...”

လုံထျန်းယုက စိတ်လှုပ်ရှားစွာ အော်လိုက်၏။ လွန်ခဲ့သည့် သုံးရက်ခန့်က လင်းကျိရန်မှာ ဘီးတပ် ကုလားထိုင်ပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း လှုပ်ရှားရန်ပင် မတတ်နိုင်သော လူမမာ တစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့သည်။ အိမ်သာနှင့် ရေချိုးခန်းကို ကိုယ်တိုင် သွားရောက်ရန်ပင် မတတ်နိုင်ခဲ့။ လူတိုင်း အားကျခဲ့ရသော လှပမှု၊ နုပျိုမှု... ဘာဆိုဘာတစ်ခုမှ သူမတွင် မကျန်ရှိတော့။ သို့သော်လည်း... 

နှစ်ရက်...

ဝေ့ဝူယင် သူမအား ခေါ်ဆောင်သွားသည်မှာ နှစ်ရက်မျှသာ ရှိသေးသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနှစ်ရက် အတွင်းမှာပင် ယခုမြင်တွေ့နေရသော သူမ၏ အသွင်သဏ္ဌာန်က နတ်ရေကန်အတွင်း ပြုတ်ကျသွားသလို ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

ပျော့ပျောင်း သန်မာလှသော ဆံနွယ်၊ ပင်လယ်ပြာ မျက်ဝန်း တစ်စုံနှင့် ချောမွေ့ ပြေပြစ်လှသော အသားအရည်၊ ရင်သပ်ရှုမောဖွယ် ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းများ... ၎င်းတို့မှာ လွန်ခဲ့သော နှစ်ရက်ခန့်ကနှင့် လားလားမျှ မဆိုင်တော့။

ရှပ်... ရှပ်...

အားလုံး၏ အကြည့်များ အောက်တွင်ပင် လင်းကျိရန် အခန်းအတွင်း ခြေတစ်လှမ်းချင်း ဝင်ရောက်လာခဲ့၏။ အားလုံးထဲ၌ လုံချန်မှာ အံ့အား အသင့်ရဆုံး တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူ လုံးဝကို ဆွံ့အနေ၏။ လင်းကျိရန် ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် လက်ရှိ အသွင်အပြင်က သူ့ကိုပင် အသက်ရှူမှားစေသည်။ အဆုံးစွန်သော ပျော်ရွှင်မှုနှင့် ကြည်နူးမှုတို့မှာ သူ့နှလုံးသား အတွင်း မွေးဖွားလာကာ ဗုံးတစ်လုံးလိုပင် ပေါက်ကွဲ ထွက်ပေါ်လာ၏။

“လင်းကျိရန်...”

လုံချန်က ရှေ့သို့ တဟုန်ထိုး ပြေးရင်း လင်းကျိရန်ကို ထွေးပွေ့လိုက်တော့၏။ လင်းကျိရန်၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးက ဆတ်ခနဲ တုန်ရီသွားသည်။ နှစ်ယောက်အတူ ဖြတ်သန်းခဲ့သည့် အမှတ်တရများ၊ စွန်းစားခန်းများက သူမ၏ စိတ်ထဲ ပုံရိပ်များလို ပြန်လည် ပေါ်လာခဲ့၏။

အမွေခံအပြစ်သား ( Ongoing မှီ )Where stories live. Discover now