12.

339 17 9
                                    

BI ONCEKI BOLUMDEKI SON KISMK SAYMIYOZ BASTAN ALIYORUZ

Nefret ederdi mariana her zaman tortilladan ama annesi zorunluluğuyla maruz kalıyordu. Annesi her tortilla yaptığında mariana ya yemicem diye ağlar yada ben tokum yemek istemiyorum der diyip odasına giderdi o zaman  bu zamandır marianın kabusuydu tortilla.

Gavi mutfakta yemek pişirirken mari ise telefona bakıyordu

-yemek hazır gelebilirsin

Mari koşa koşa mutfağa hiderken gavi tabak bardak ve çatal çıkartmıştı mari büyük bir heycanla yemeği beklerken ortaya gelen tortillayla hayalleri yıkılmıştı

-ciddenmi pablo?

-nolduki

-tortilladan nefret ettiğimi bilmiyomusun?

-hayır

-pablo yaklaşık 13 yıldır tanışıyoruz ve annem ne zaman tortilla yapsa yemediğimide gördün

-Tanrım!
Kafamdan uçtu
istersen sana dışarsan yemek söyleyebilirim ne dersin

-taco.

-pekkii

Mariana gene bekleyemedi çünkü açlıktan ölüyordu en sonunda zin çaldığını duyunca koşa koşa kapıyı açtı

Kuryeden yemeğimi alır almaz mutfak masasına geçtim ve yemeği yemeye başladım gavi ise şaşkınlıkla bakıyodu mariye

Yaklaşık 10 15 dakika sonra kapı çalmıştı gavi pedrinin olduğunu anlayıp kapıyı açtı ve pedriyi içeri aldı

Mari:
Gaviler deminden beri oyun oynuyordu
Ve sıkıntıdan patlamak üzereydim bende bişey olmaz diye üst kata çıktım gavinin odasını arıyordumki bulmuştum kapısını açınca dasının toplu olduğunu görünce şaşırdım çünkü küçükken hep dağınıktı.

Aradan 3 4 saat geçmişti ve pedri gitmişti saat zaten akşam olmuştu

şu anda gaviyle oturmuş sohbet ediyorduk gavi bi anda soru sordu

-peki ben gittikten sonra beni özledinmi yada hiç beni aramayı düşündünmü  

-düşündüm düşünmez olurmuyum hatta sen gittikten sonra doğru düzgün arkadaşlık kurmadım derslerime odaklandım annemler piyano kursuna falan yazdırdı çünkü baya kaldıramadım gitmeni

-bende seni hep düşündüm en son annem ortaokul mevzun fotoğrafını göstermişti saçların kısacıkmış

- evet öyleydi sonradan uzatma kararı aldım 

-barcelonaya gelmeseydim beraber mezun olabilirdik sen kesin okul birincisi olurdun o kesin

-sende okulun popiler furtol oynayan çocuğu olurdun o kesin

gavi

karşımda mariana oturuyordu ve ona baka kalıyordum hala küçüklüğündeki gibi parlayan gözleri upuzun saçları vardı gördüğüm en güzel kızdı keşke ona sımsıkı sarılabilseyddim şu anda

-artık eve gitsem iyi olur gavi akşam oluyor 

-peki bırakıyım eve sen 5 dakika bekle üstümü değiştirip geliyorum

gavi yukarıya çıkarken ayaklandım ve ortalıkta olan tabakları mutfağa götürdüm ve koltuğu düzelttim

en son ise ayakkabılarımı giyip gaviyi beklemeye başladım.

gavi merdivenlerden inip yanıma gelince ayakkabılarını giyip telefonunu ve anahtarını alıp kapıyı açtı ve ilk dışarı çıkan oydu

- ne kadar öküzsün

𝒈𝒊𝒓𝒍 𝒐𝒇 𝒎𝒚 𝒅𝒓𝒆𝒂𝒎𝒔- 𝒑𝒂𝒃𝒍𝒐 𝒈𝒂𝒗𝒊Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin