Mads’ POV
Ang huli kong naaalala bago ako mawalan ng malay ay nung humingi ako ng tulong . Oo. Hindi ko marunong magswimming . Nung bata pa ako nasa resort kami tapos nag-swimming ako nadulas ako sa floor ng pool . Muntik na na akong malunod! Buti nalang dumating ang tito ko. He saved my life. After that incident natakot na akong magswimming.
Hayys. Ang sakit ng ulo ko! Nasa bahay na ako at eto nilalagnat . ~~. Sinabi sa akin ng nurse sa clinic na niligtas ako ni Joms . Mabuti na lang nandun sya. I will text him…
*To: BS => *
Hey! BS Thank you for saving my life. Siguro wala na ako ngayon kung wala ka sa tabi ko. Promise. Babawi ako sayo.
Sent. . . .
1 message received
*From: BS =>*
Thank God you’re okay na. You don’t have to repay me. It’s okay. May iba ka pa bang nararamdaman?
*To: BS =>*
Oo. I have fever. =<
*From: BS => *
Oh! Rest ka na. Di na kita aabalahin. Get well soon! :*
Hayys. After knowing what happened my parents rushed from their office to our house.
Mom&Dad: “Darling are you okay?”
“Yes Mom, Dad”
Mom: “Oh you have fever. Wait I’ll get some medicine.”
“Okay po.”
Pinainom na nila ako ng gamut at pinatulog.
Joms’ POV
Ang boring ng araw ko! Wala kase si Mads. Nakakamiss din pala yung bubwit nay un. Nakasakay kami ngayon sa car ko kasama sina Jinky at Allen papunta kila Mads dadalaw. May dala kaming 2 boxes ng toblerone. May dala din kaming green apples, favorite foods nya.
Ding Dong! Ding Dong!
Maid: “Ms. Jinky pasok po.”
“Ayy salamat ate.”
Pumasok kami at dumeretso sa kwarto ni Mads.
“Bhe bhe coh?”
“Mads! Mads!”
“Sssssshhhhh! Joms tulog sya..”
“Ahhh Sorry.”
“Pare dito ka muna ha. Pupuntahan lang namin ni Jinky si Tita Kim”
“Sige.”
Umupo ako sa couch malapit sa kama nya. Grabe ang ganda nya talaga. Lalo na yung eyelashes nya, ang haba, ang kapal tapos pataas. Hayys. Ang tagal naman nila! Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko mahahalikan ko tong babaeng to. Nakaramdam yata at biglang nagising. . . .
“BS! Miss you” (hug)
Naka-drugs ba to? Katakot! Bigla biglang nangyayakap! Pero bakit ganto? Iba ang nararamdaman ko?
“Mads, are you okay? Kanina ka pa nakayakap sakin. Inlove ka sakin no?” I said sarcastically.
“Hahahahahaha. Yiiee. Kinikilig ako.” ^_________________^
Uuuggghhh! Ano ba to? Nagba blush ako?
“Jinky! Allen! Tulong!”
Agad naman silang dumating.
“Oh Joms? Anong nangyari?”
“Ah eh. Ito kasing si Mads kanina pa nakayakap saken.”
“Pasensya kana pero ganyan tlga yan pag nilalagnat.”
BINABASA MO ANG
Whenever You Remember
Teen FictionEverything started from nothing .Parang lovestory lang yan. Sa umpisa hindi magkakilala tapos magiging magkaibigan at mag e end as lovers parang storya lang ng isang babae na nagmahal ngunit nasaktan. Sa gitna ng pighati ay nakilala nya ang isang ta...
