Smells like teen spirit

Problemacyjne relacje

Szybko zrobiłam makijaż, zjadłam śniadanie i poszłam do parku. Po 10 minutach byłam już na miejscu. Kurt już na mnie czekał, wyraźnie ucieszył się na mój widok. Znowu wziął mnie za rękę i zaprowadził mnie do auta. Pojechaliśmy do Dave'a. Zaczęli grać... Kurt zachowywał się inaczej... Tak jak zachowuje się na koncertach. Po kilku godzinach prób, Kurt zabrał mnie do domu. W drodze zapytałam go:
- Brałeś coś?
- Co?! Nie. Dlaczego tak myślisz?
- Zachowujesz się inaczej...
- Ehh... No dobrze... Wziąłem, ale nie dużo, naprawdę.
- Kurt!!
- Przepraszam.
- Kazałeś mi się nie ciąć, to ja każe ci nie brać nic, ok?
- Nie dam rady.
- No to ja też nie dam.
- Tina!
- No zrozum mnie, nie chcę, żebyś sobie zmarnował życie.
- Takie życie to sobie mogę w dupę wsadzić.
Dojechaliśmy do mnie, obaj byliśmy przybici. Stanął pod hotelem. Żadne z nas nie wysiadło, gdy nagle zapytał:
- Mogę do Ciebie wejść? Proszę.
- Jasne, wchodź.
- Dziękuję bardzo, zawsze mogę na Ciebie liczyć.
- No tak, masz o tym pamiętać.
- Dobrze, będę.
Weszliśmy do mnie do pokoju. To co się stało później... Byłam zszokowana. Nie sądziłam, że Kurt może coś takiego zrobić. Nie wiem co go naszło, chyba te narkotyki coś mu poprzewracały w głowie. Zamknął drzwi. Zbliżył się do mnie i... Zaczął mnie całować. Chciałam to przerwać, ale nie potrafiłam... Tak strasznie się bałam co się stanie. On to chyba zauważył, ponieważ przestał i zaczął mnie przepraszać:
- Tina, przepraszam, naprawdę bardzo przepraszam, nie wiem co się stało, coś mnie naszło nie mogłem się opanować.
- Nic się nie stało. Jak dla mnie było bardzo miło, ale wiem, że masz żonę i córkę. Lepiej będzie, gdy przestaniemy się widywać. To się może źle skończyć, a ja nie chcę mieszać Ci w życiu.
- Ale... Tina... Nic się nie stanie. Nie możemy przestać się widywać. Naprawdę bardzo Cię polubiłem i rozumiesz mnie lepiej niż moja własna żona.
- Kurt ty też mnie rozumiesz tak jak nikt, ale zrozum, że nie chce stać się Twoim problemem.