~Pişmanlık~ ~ Hwang Hyunjin ~

Benim sonum . sizin için ise başlanğıç

Ölüm nedir? Dünyadan yok olup gitmek mi ? Yoksa bu dünyada yaşayarak ölmek mi? Ölüm ile yaşam aynı şeydir. Hem yaşarken öle bilirsin, ölüyken yaşıyor olabilirsin. Bu dünyada hiçbir şey belli değildir. Belli de olamaz....

X: hayatım sana yinemi zarar veriyo o pislikler.
Yn: evet , malasef
X: Bir gün onları buna pişman edeceğim . Sana söz
Yn: beni anlamıyorlar. Ben onlara hiçbir şey yapmadım .
Mesajı gondermek için mavi butona tıkladıkdan sonra dizlerimi birazda kendime çekip iyice duvara sokuldum . İki büklüm oturup ağlıyordum. Gözümden yaşlar akıyordu. Bana bunları yapanın kendisi olduğunu bilirsen ne yapardı acaba ? Zorbalamaya devam edip hayatımı mahv edermiyidi? Yada ya da ? Zorbalamayı bırakıp beni severmiydi? Sadece bir kazadan sonraki estetik amelyatın beni bu hale getireçegini bilseydim yüzümde yanıklarla yaşardım kesinlikle.
Ama ne büyük ironi değilmi . Yaranı açanda saranda aynı kişi. Acaba zorbalayıp hayatını mahv etmeye çalıştığı insanın delice aşık olduğu başka ülkede olduğunu zann ettiği kadın olduğunu bilseydi yine böyle davranmaya devam mı ederdi ?
Yaşayamadan öğrenemeyiz ki . Ben yaşayaçağım bunları. Sız ise hayal zann edeceksiniz . Ama unutmayın . Hiç kimse yaşanmayan bir şeyi hayal edip , sizin haylinizdeki karaktar için yeni bir hayat yaratamaz.Nede olsa olmayan bir renk yaratamazsın değilmi? Yaşadım ve yaşatacağım . Hayallerde bile olsa....

İddalı bir başlanğıç ile karşınızdayım . Hikaye hakkında hiç bir fikrim yok. Düşünmeden parmaklarımın beynimdeki kelimeleri oluşturmasına izin vererek yazıcam bu hikayeni . Parlak bir ışık ile başlayacak gününüzde ışık kadar parlak ve temiz hayaller dileyerek .....

                                                           ~Yazar~