Adını Sen Koy💗İlk Seri

6.Bölüm-SAHİLDEKİ SOHBET

işten çıkmış durakta otobüs bekliyordum o sırada yanıma Mert Bey yaklaştı.

-M- otobüs bekliyorsun galiba gel ben bırakırım.
-A- Ya siz ailecek durakta bekleyenleri kendiniz evine mi bırakırsınız?
-M- Ailecek derken anlamadım?
-A- ı-ıı şey ben size söylemeyi unuttum bugün işe gelmek için otobüs beklerken Enes yani kardeşiniz geldi demin sizin dediğiniz cümleyi kurdu ve beni işe bıraktı.
-M- Yani benden önce onla kaynaştınız.
-A- öyle oldu gibi.
-M- Hadi gel sahile gidelim
-A- Ne için?
-M- sohbet ederiz diye düşünmüştüm
-A- olur

Onunla sohbet etmek iyi gelicekti kabul etmiştim. Sahile gelmiştik kumların üzerine oturduk.

-M- anlat bakalım
-A- Neyi?
-M- Aileni.
-A- Annem kansere yakalandı babamı ben küçükken trafik kazasından kaybetmişiz. Sen de anlatsana hep ben mi konuşcam.
-M- Benim sıradan klasik
-A- Anlat lütfen. Hem buraya sohbet etmek için gelmedik mi?
-M- Haklısın evet tamam anlatıyorum.
-A- Dinliyorum:)
-M- Beni ve Kardeşim Enes'i anne babamız mecburen doğurmak zorunda kalmış.
-A- nasıl yani nasıl zorunda kalmış. İstemese hayata getirmezdi.
-M- Onların aileleri torun istemiş annem ve babamda onlar mutlu olsun diye doğurduktan sonra bizi yurda bırakmışlar ve terk etmişler.
-A- N-ne ben burda kendimi anlatıp üzülüyorum senin hikaye çok daha kötü.
-M- Alıştım ben artık üzücü gelmiyor merak etme.
-A- lütfen saçmalama o senin ailen unutman imkansız yanında her zaman bir yerin boş kalıcak.
-M- Peki o boşluğun dolmasını ister misin?
-A- Tabiki yeterki yanında boşluk hissetme, çünkü çok kötü bir duygu:(

Gözlerim çok dolmuştu çok üzülmüştüm. Benden de kötüydü hikayesi nasıl hala hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam ediyordu, nasıl hala yıkılmamıştı dimdikti?

-M- Afra ben sana a...

*Afra'nın telefonu çalar*

-A- Çok özür dilerim Eylül arıyor bakmam lazım.
-M- Tabi sorun değil.
-A- Noldu Eylül?
-Eylül-Ya abla nerdesin sen yaa
-Afra- Otobüsteyim eve geliyorum noldu? Anneme birşey mi oldu? Annem iyi mi? Kızım cevap VERSENE.
-E- ya abla Bi sus bi dur Allah aşkına sakin ol panik etme artık. Annem iyi birine birşey de olmadı. Sadece seni merak ettim.
-A- Kızım kalpten gidiyordum anneme birşey oldu diye. Tamam geliyorum hemen eve tamam mı uyuma bekle beni.
-E- Timamm görüşürüz ablam.

Telefonu kapattıktan sonra Mert Bey'imn yanından tam bana birşey söylerken gittiğim için ayıp ettiğimi düşündüm ama yinede yanına geldim.

-A- ben geldim kardeşim aramıştı da kusura bakmayın. Siz ne diyordunuz?
-M- Hiç birşey.
-A- İyi peki o zaman kalkalım mı eve geç kalıyorum da Eylüş merak etmiş.
-M- Tabi

Mert Bey evin önüne gelince durdu ve beni arabadan indirdi.

-A- Çok teşekkür ederim. İyi geceler
-M- Rica ederim. İyi geceler yarın görüşürüz

Eve geçtiğimde Eylül uyuyakalmıştı. Alnına öpücük kondurdum ve mutfağa geçtim. Buzdolabından Salam, Kıvırcık, Peynir alıp sandviç ekmeğinin arasına koydum. Yemeği yedikten sonra yatağıma geçtim. Alarmımı her zamanki gibi kurup yatağımın başındaki masaya bıraktım. Gözlerimi kapattım.