416 - 420

67 8 0
                                    

အပိုင်း(၄၁၆) သေမင်းတမန် နွယ်ပင်များ

“ချွင်... ချွင်...”

“သေစမ်း....”

“ဘုန်း... ဘုန်း...”

ပျက်သုဥ်းခြင်း နယ်မြေကြီး၏ အ‌ရှေ့ဘက်ပိုင်း ဒေသတစ်ခုတွင် ဓားချင်း ထိခတ်သံများ၊ ပေါက်ကွဲသံများနှင့် အော်ဟစစ် ကြုံးဝါးသံများမှာ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်နေ၏။ ထိုအသံများ၏ နောက်တွင် နာကျင်စွာ အော်ငြီးသံများ၊ မမျှော်လင့်ထားသည့် အာမေဋိတ်သံများနှင့် မောပန်းနွမ်းနယ်နေသည့် အသံများက ပဲ့တင်ထပ်ကာ လိုက်ပါလာသည်။

ဝှစ်... ဝှစ်...

မြစိမ်းရောင် ဆံနွယ်များနှင့် မိန်းကလေး တစ်ယောက်မှာ ‌ကောင်းကင်တွင် ပျံသန်းလိုက် ရံဖန်ရံခါ မြေပြင်ပေါ် ဆင်းသက်လိုက်နှင့် အရှိန်အဟုန်ပြင်းစွာ လှုပ်ရှားနေ၏။

သူမက မျက်နှာတစ်ဝက်ကို အဝတ်စဖြင့် ဖုံးကွယ်ထားကာ သွယ်လျသော ခန္ဓာကိုယ်ထက်တွင်တော့ မီးခိုးရောင် အဝတ်အစားများကို ဆင်မြန်းထားသည်။ ၎င်းတို့ထံမှ ထွက်ပေါ်နေသည့် ခပ်ဖျော့ဖျော့ အလင်းရောင်မှာ လေထုအတွင်း ရစ်သိုင်းနေသည့် ပျက်သုဥ်းခြင်း စွမ်းအင်များကို အဝေးသို့ တွန်းလှန်ပစ်နေ၏။

ဝှစ်... ဝှစ်...

ဓားပျံ ကိုးစင်းမှာ လေချွန်သံများ ပေးရင်း မိန်းကလေး၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဗဟိုပြုကာ လှည့်ပတ်နေ၏။ ၎င်းတို့၏ ဦးတည်ချက်ကတော့ ရှေ့မှ သေပြေးရှင်ပြေး ပြေးလွှားနေသည့် ကျင့်ကြံသူများပင်။

သူတို့က အရေအတွက်အားဖြင့် ဒါဇင်ချီသည် အထိ ရှိကာ ယောက်ျား၊ မိန်းမ မျိုးစုံ ပါဝင်နေသည်။ သူတို့က မတူကွဲပြားသော ဝတ်စုံများကို ဆင်မြန်းထားလေရာ မကြာသေးခင်မှ စုစည်းထားကြကြောင်း သိသာလှပေသည်။ သူတို့၏ မျက်နှာများက သုန်မှုန်ကာ ထိတ်လန့်ချောက်ချားခြင်းများနှင့် ပြည့်နှက် နေ၏။

“ဘာလို့ ခုလို လုပ်နေရတာလဲ...”

အနှေးကွေးဆုံး တစ်ယောက်က သွေးပျက်စွာ အော်ဟစ်လိုက်၏။ ဓားပျံတစ်စင်းက ကျောမှ တိုးဝင်ကာ ရင်ဘတ်ကို ‌ဖောက်ထွက်သွားသော အခိုက်၌ ထိုအော်ဟစ်သံက ညည်းညူသံတစ်ခု အဆုံးဖြတ်သွားသည်။ 

အမွေခံအပြစ်သား ( Ongoing မှီ )Where stories live. Discover now