Element Koruyucuları

3. Bölüm

**Biraz uzun sürdü yazmam ama kitap okunmayınca benimde yazma isteğim biraz azladı ve hocalarda dağ kadar ödev verince olan bu-_- yar8n deneme sınavım var ama ben burda sizin için kitap yazıyooommmm**

*Neyse iyi okumalarr*

★★★

Kitabı okumak için açtığımda kitap kendisini hareket ettirdi ve bir sayfayı açtı o an yatağa düştüğümü hissettim... Gözlerimi açtığımda kitap karşımda uçuyordu! Gözlerimi ovaladım ama rüya değildi gerçekten uçuyordu! Ve ben bir ormandaydım... Bu ses... Bu seslerde ne?!

Bağrışmalar, ağlamalar, isyan sesleri...

"100 yıl önce"

Bir anda kitaba baktım ama orda kitap yoktu kitap resmen bir insana dönüşmüştü! Ve konuşuyordu. Korkuyla ona baktım ama o umursamadı.

"Element Kraliçesi Maya, Karanlık element'e karşı olan savaştan yeni çıkmıştı... Kraliçe ve halkı bu savaşta çok zorlandılar... Kraliçe Karanlık element'i yenmek için tüm gücünü kullandı... Şimdi ise güçsüz düştü... Artık Kraliçe elementleri kontrol edemiyordu..."

Ne?! Ne anlatıyo bu?!
Bekle... Ben yer değiştirdim... Az önce ormandaydım şimdi ise karşımda taç takan Bir kadın ve terasın altında ise binlerce insan ama insanlar güç kullanıyolardı... Kimisi ateş, kimisi su, kimisi rüzgar veya toprak...

Kadın konuşmaya başladı..

"Ey Benim Değerli halkım, bu gün biz çok zor bir savaştan çıktık... Ve ben bu savaşta güçsüz düştüm... Bildiğiniz üzere ben elementlerin kaynağıyım ve insanlara verdiğim element güçlerinin özü sayesinde yaşıyorum..eğer insanlardan element güçlerini alırsam yok olurum... Ama aynı zamanda Karanlık element de yok olur o yüzden bugün bir karar aldım!... Ben sizden element güçlerinizi alacağım ve sizi Neverland'dan, Dünya'ya göndereceğim..."

Vay canına kraliçe gerçekten cesur olmalı bunu diyebildiğine göre.. ama halk itiraz ediyo..

"Sessiz olun! Ben zaten neler olacağını biliyorum!... Ve ben sahip olduğum dört element gücünü ileride yani 100 yıl sonra doğacak dört bebeğe vereceğim!...."

Ne!.. bekle... Bu kadın gözlerimin içine bakıyor... Sanki beni görebiliyomuş gibi... Ama gülümsüyor ve bu gülümseme benim içimi ısıtıyor...

"Kraliçe, halkı ne yaparsa yapsın vaz geçmedi.. ve dediğini yaptı.."

Yine bu adam konuştu, ve yine yer değiştirdik. Bu sefer sanırsam kraliçe'nin odasındaydık..

Kraliçe ve ben tektik..

"Seni görebiliyorum canım..."

"Ne? İyide nasıl? Hem bunlar gerçek mi?"

"Bunların hepsi gerçek ve seni görebilmemin sebebi ben kalan gücümü bu kitaba verdim... Bu kitap kısaca benim ruhumu taşıyor."

"İyide bunları neden ben görebiliyorum?"

"Çünkü canım, sen koruyculardan ikincisisin"

"Ne?!"

"Hiç merak etmedin mi? Neden saçın mavi ? Neden suyla istediğini yapabiliyorsun?"

"Bekle bunu nerden biliyorsun? Bunu annem bile bilmiyo!"

"Canım ben senin kraliçe'nim... Senin hakkında herşeyi biliyorum.."

"İyide ben ne yapıcam?"

"Senin şimdilik görevin diğer koruyucuları ve element özlerini bulmak sana önerim ilk önce element özünü bul.."

"Onu nasıl bulabilirim?"

"Kitap senin yardımcın olucak kitapta element'inin üstüne elini koy ve büyülü sözleri söyle, gerisini kitap sana göstericek...OLAMAZ SÜREM BİTTİ SANA GÜVENİYORUM N-..."

  Kan ter içinde uyandım... Hemen saate baktım. Saat yediydi şükürler olsun erken kalktım. Gece çok garip bir rüya gördüm, gerçekten garipti ,neyse sadece bir rüyaydı nede olsa.

    Yataktan kalktım ve çantamı hazırladım, saç ,baş, üst diyene kadar saat  yedi kırktı. Odamdan çıktım ve aşağı indim nedense aç değildim. Annem bugün uyanmamıştı. Normaldi çünkü bugün onun iş gezisi var ,akşam yola çıkıcaklar o yüzden uykusunu iyi almalıydı.

★★★

(Okulda)

   "Melis!"

Melis'i gördüm, ama yanında başkaları vardı. Beni gördü ama bir şey demedi. Bende üzülsemde pek umursamadan sınıfa gittim daha dersin başlamasına 40 dakika var ve ne Ateş, ne Doğa ne de Rüzgar gelmişti. Tektim. Sınıftada kimse yoktu. Her zamanki gibi kulaklığımı takıp şarkı dinlemeye başladım. Artık buna alışın çünkü şarkı dinlemek benim hayatımın en büyük parçası.

  ★Yazarın anlatımıyla★

   Melis bahçede diğer kızlarla konuşuyodu. Dün Damla hakkında bir sürü şey duymuş ve ondan uzaklaşmaya başlamıştı. Kendinin resmen kaybetmişti. Zengin kızlarla arkadaş olunca , onlar gibi gıcık olmaya başlamıştı.

    Damla , sınıfta şarkı dinlerken yavaşça sınıfa geliyolardı. En sonunda üçlü grupta geldi.

★Damla'nın Anlatımıyla★

     Sonunda gelebildiler. Resmen şu yarım saat yıllar gibi geldi. Çok sıkılmıştım.

"Günaydın Damla!"
(Doğa)

*Hepsi günaydın der*

" Nerde kaldınız abi yarım saattir sizi bekliyom!"

"Kusura bakma, biri gene uyuya kalınca geç kaldık"

Ateş imalı imalı Rüzgar'a bakıyordu. Onun bakışını görünce kendimi tutamayıp bir kahkaha bastım.

"Ya abi benim ne suçum var? Ben mi dedim gece gece dışarı çıkalım diye!"

(Rüzgar)

"E sende sıkıldım sıkıldım diye başımın etini yemeseydin!"

  Ay birazdan gülmekten ölücektim, bir tek ben değil Doğa da gülüyodu. İkiside bir birine suç atıyodu, kavgaları aşırı komikti!

"Ay, ay Yeter! Durun gülmekten gebericem şimdi!"

Ben bunu diyonce onlarda gülmeye başladı. Bir süre sonra Allah'a şükür gülmeyi bıraktık. Normal bir şekilde derslerden konuşmaya başladık.

"Kız Damloş! Matematik ödevini versene."
(Rüzgar)

"Salak yapmadın mı?"

"Yapmadım. Tuttuğun altın olsun ablam , gözünü sevem ödevi ver yoksa hoca daha ilk haftadan ağzıma dıdıdıdı yapıcak"

Şakasız cidden kendini sansürledi çocuk. Bunu diyince kıkırdadım.

"Al, hadi al, acıdım"

"Çok sağol Ablam. Bundan sonra sana Damla değil Damla abla diyecem!"

"Ay aman deme!"

Sonra fark ettim de Ateş ve Doğa ortalarda yoktu.

"Sahi Rüzgar, Doğa'yla Ateş nerde?"

"Bilmem, en son burdaydılar. Merak etme gelirler birazdan"

"Peki, öyle diyorsan"

★★★

Arkadaşlaaarr! Çok özür dilerimmm! Uzun zamandır yeni bölümü yazamadım;( Moralim bozuk olunca da hiç yazasım gelmedi bende kendime gelir gelmez yeni bölüm yazdım , şahsen bu bülüm pek güzel olmadı gibi . İlk başta farklı bir şey yazmıştım ama bir anda elektrikler gidince hepsi silindi:( o yüzden aklımdan kalanları yazdım beğenmezsem ileride değiştir bilirim bay bay!

84ı kelime

Yeni bölüm için

3 : ★