Policjantki i policjanci - patrol 06

Rozdział 21 - List

30 kwietnia 2022 roku, godzina 14:13, Komenda Miejska Policji

Natalia siedzi przy biurku w operacyjnym. Nie może przestac myśleć, o tym, co niespełna dwa dni temu wyznał jej Kacper. Z jednej strony, nie chce denerwować Marka, wyznając mu prawdę, a z drugiej strony - sumienie podpowiada jej, aby wyznała mu całą prawdę. Starszy Korwicki był cały czas zapatrzony w jakieś akta, a ona nie mogła się dziś na niczym skupić.

Natalia: Marek, możemy na spokojnie porozmawiać?
Marek: No jasne, a co się stało? Ale może najpierw skoczymy na obiad do bufetu, bo jestem strasznie głodny, i tam sobie porozmawiamy?
N: Nie, wolałbym tutaj i teraz z tobą porozmawiać.
M: Zabrzmiało poważnie - rzekłem spoglądając na swoją partnerkę
N: Kacper mi wczoraj wyznał kim był sprawca jego napaści.
M: Zaraz, zaraz - jak to wyznał? Przecież cały czas twierdzi, że nie pamięta kto go napadł.
N: Marek, on tak mówił tylko dlatego, ze nie chciał ciebie denerwować, a ja mu obiecałam, że tobie nie powiem, aby ciebie nie denerwować, ale uważam że to nie jest fair.
M: Natalka, prosze cie, powiedz, kto mu to zrobił, wyduś to z siebie
N: Marek to był Arek

Natalia:
Gdy tylko powiedziałam Markowi, że za napaścią na Kacpra stoi Arek, ten nie mógł się opanować. Zaczął klnąć i chodzić w tą i z powrotem po naszym operacyjnym - aż w końcu rzekł do mnie:

M: Moja ciotka wie
N: Tak, wie, Arka szuka policja w całym kraju. Marek - jesteś na mnie zły, prawda?
M: Natalka, na Ciebie nie mam i nigdy nie miałem powodu aby się złościć, a to że twój mąż to kawał drania i sukinsyna to nie jest niczyja wina.
N: To przynajmniej w tej sprawie mi ulżyło
M: To jest jeszcze jakaś sprawa, o której mi nie powiedziałaś?
N: Nie, poprostu chodzi o to, że Arek wciąż jest na wolności i bardzo się boję, że może tobie coś zrobić, bo mam Ci coś jeszcze do pokazania - *Natalia wyjmuje że swojego plecaka kartkę i pokazuje Markowi *

Treść listu:

Witaj kochanie!!!

Zapewne jak to czytasz, to ukochany brat twojego fagasa już wącha kwiatki od spodu. Pamiętaj, jeszcze jedno spotkanie z twoim Mareczkiem, a on wyląduje na twojej wycieraczce martwy. A na sam koniec zajmę się tobą. Masz przyjechać 30 kwietnia do opuszczonej fabryki papieru w Długołęce - aha i masz być sama, bo jak zaczniesz kombinować to zginiesz.

Do zobaczenia kochanie
Arek

M: Natalia ty nigdzie sama nie pojedziesz. Zgłosimy to ciotce, damy Ci mały mikrofon i pojedziemy tam razem ze wsparciem.
N: Marek, naprawdę nie musisz tak ryzykować, ty masz rodzine, dziecko, brata, ciotkę która cię kocha jak własnego syna - Marek mi w tym momencie przerwał
M: Natalka, a ty jesteś fragmentem tej rodziny i nie pozwolę aby stała Ci się krzywda.
N: Marek, ja jestem dla was obcą osobą
M: A właśnie że nie - Marek przybliżył się do Natalii i namiętnie ją pocałował
N: Co ty robisz?
M: Udowadniam Ci, że cię kocham i nie wyobrażam sobie życia bez ciebie i że ty i twoje sprawy są równie ważne tak samo jak cała moja rodzina. Teraz to ja Ci powiem całą prawdę. Natalia, zakochałem się w tobie od pierwszego wejrzenia. Nawet gdy się złościsz, masz taki słodki wyraz twarzy. Gdy się śmiejesz, moje serce rośnie, gdy jesteś blisko mnie bije jak oszalałe, a gdy płaczesz - rozpada się na miliony kawałków. Chciałbym, abyś się do mnie wprowadziła na stałe ale nie jako przyjaciółka tylko jako moja dziewczyna.
N: Marek - ja nie wiem co powiedzieć naprawdę- ja ciebie też kocham i nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. I oczywiście, że zostanę twoją dziewczyną i zamieszkam z tobą.

*Natalia całuje namiętnie Marka*

M: No to bardzo się cieszę, Igor też napewno się bardzo ucieszy, a teraz chodź, idziemy ze sprawą tego listu do ciotki i czas dorwać tego drania.
N: Masz rację. Trzeba to jak najszybciej załatwić, abym mogła w końcu zamknąć ten koszmarny rozdział swojego i życia i zacząć kolejny u twojego boku.

CIĄG DALSZY NASTĄPI...