Hikayeme oy verip güzel yorum yapan okuyucularıma teşekkür ediyorum.Sizin yorum ve oylarınız beni çok mutlu ediyor.
İyi okumalar...
Karşımda duran kadın Annemdi.Benim annem ama aslında yabancıydı bana.Yavaşça ayağa kalktım.Yüzünü incelediğimde yılların ondan çok şey götürdüğünü fark ettim.Ama fark ettiğim birşey daha vardı.Annemin bana bakarken ki duygusuz gözleri abime döndüğü anda canlanıyor parıl parıl parlıyordu.Tıpkı Serpil hanımın Eceye bakarken ki hali gibi.
Beni bırakan anneme gülümseyerek baktım.Bazen en büyük cezadır karşındaki insana gülümsemek.
Bende öyle yaptım sadece gülümsedim.
"Neden beni bıraktın demeyecek misin ? Abimi yanına aldın benide alabilirsin neden almadın diye sormayacak misin ? "
Hayır sormayacaktım deli gibi merak etsem de bunu yapmayacaktım.Eğer umrumda olsam bırakmazdı beni.
"Hayır buna gerek görmüyorum.Anne olsanız evladınızı bırakıp gitmediniz çünkü.Ayrıca benim anne bildiğim bir kadın var.Babannem benim Gözümden bir damla yaş aksa hesabını soran kadın.Beni her gece sarıp sarmalayıp uyutan kadın.O şimdi toprağın altında olsada onun kalbi ruhu herzaman benimle olacak.Bu zamana kadar bir annem yoktu.Olmasanız da olur."
Çok istemiştim annemin gelmesini beni yanına almasını anne kız günleri yapmayı ona geçen günümü anlatmayı çok istemiştim.Keşke böyle olmasaydı keşke beni de sevseydin anne.Keşke abim için olan o sevgi biraz da olsa benim için olsaydı.
"Sen sormasan da ben söyleyeyim ben hiç kız çocuğum olsun istemedim.Senin kız olduğunu duyduğum an nefret etmeye başladım senden.Hatta aldırmak istedim seni çok kavga ettim babanla ama o benim gibi düşünmüyordu.Her dakika yanımda bitiyor karnımı sevip seninle konuşuyordu.
Senin olacağını duyduğu andan beri sadece odağı sendin sanki beni unutmuş sadece sana odaklanmış gibiydi.Bu beni deli etti her dakika peşimde pervane oluyor canım birşey istiyorum mu ? İyi hissediyor muyum diye soruyordu.Bu tavrı daha da sinirimi bozmaya başladı.Ben seni sevmiyorken onun sevmesi daha çok nefret etmemi sağladı senden.Sen doğduğunda kucağıma almak emzirmek istemedim ama babannen denilen kadın zorla kucağıma verdi.Seni görmek istemiyordum tahammül edemiyordum sana.
Baban ise ah desen yanında bitiyordu.Dayanamadım en sonunda ayrılmaya karar verdim.Abini de alıp gittim.Abim ilk başlarda çok ağladı kardeşim nerede diye zorda olsa ona unutturmuştum seni.Ondan sonra hayat sadece benim ve oğlum için aktı.Çok güzel ve huzurlu bir hayatımız oldu.Taki babanın beni arayıp senin Akının olduğu yere geldiğini söyleyene kadar."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumun Şifası
ChickLitAçıklama !! Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu. Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların bir...
