3. Bölüm: Suçlu Ama Suçsuz

42 11 8
                                    

Uzun zaman sonraaa yeni bölüm yazıyorum... ÇOK ÖZLEMİŞİM AĞAĞAĞĞAĞAĞAĞAĞĞAĞAĞAĞAĞA
Neysee sınav haftasında olduğum için yazamıyordum bundan sonra yazmaya çalışıcaam...


Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

___


Aşçı, Çisil'in yüzüne bakamıyordu. Çisil sinirle aşçının çenesini tuttu.
"Yüzüme bak." Çisil kadının kafasını kaldırdı.
"Göz teması kur benimle!" Aşçının çenesi titriyordu.
"Neden yaptın?" Çisil sakin kalmaya çalışıyordu. Fırtına öncesi sessizlik gibiydi.
"Ben birşey yapmadım." Çisil kadının yüzüne uzun uzun baktı.

Çisil kadının kafasını kaynayan çorbanın içine yaklaştırdı. "Kim yaptırdı bunu sana? Neden yaptın? Bunu yapman için ne kadar rüşvet verdiler?" Diyerek bağırdı. Kadının hıçkırıkları duyuluyordu. Çisil kadının kafasını çorbaya biraz daha yaklaştırdı.

"Tamam, anlatacağım!" Çisil aynı şekilde durarak anlatmasını bekliyordu.

"Tanımadığım bir kadın ben yetimhaneye girmeden önce beni kenarıya çekti. Kahverengi saçları vardı. Sizden daha uzundu." Çisil kadının kafasını bıraktı. "Çocuğum hasta ve verdiğiniz maaş yetmiyor. İlaç alamıyorum." Kadın başını eğdi. "Bana para teklif etti. Kabul etmek zorunda kaldım. Gerçekten özür dilerim..." Çisil kadının sözünü kesti.
"Özürünü daha sonra benden değil, çocuklardan edeceksin! Anlatmaya devam et."

Kadın suçlu suçlu Çisilin yüzüne bakıyordu. "Bana bir ilaç verdi. İlacı yiyeceklere katmamı söyledi. Bende yaptım." Çisil kadının yüzüne bakmaya devam etti. Kadın tekrar başını eğmişti. "Yazıklar olsun."

Kadın kendini savunacağı sırada Çisil kadının sözünü kesti. "Kes sesini! Sakın konuşma." Çisil ellerini cebine koydu. "Yıllardır aşçımızsın. Hiç mi utanmadın? Kendi çocuğun için yüzlerce çocuktan mı vazgeçtin? Yaptığın bu davranış çocuğunu da elinden alacak." Çisil telefonunu gösterdi. "Herşey kayıt altında." Kadın gözlerini kocaman açtı. "Anlatırsam beni polise vermeyeceğinizi söylemiştiniz!" Çisilin dudakları yukarıya kıvrıldı. "İnanman bile aptallığının bir göstergesiydi. Burada boşa vakit harcayacağına git ve çocuğunla vedalaş, çünkü ne sen, ne de o kadın ızdıraptan kaçamayacaksınız." Çisil arkasını döndü ve mutfaktan çıktı. Sonra aklına geldi. Ya kaçarsa?

Mutfağa tekrar girip kadının kolundan tutup sürükledi ve arabaya bindirdi. Arabanın kapısını kilitledi. Tekrardan yetimhaneye doğru yürüdü. Hasta çocukların odasına gittiğinde bir çok doktorun çocuklarla ilgilendiğini gördü.

Bir doktor Çisil'e yaklaştı. "Merhabalar Müdire Hanım. Çocukların durumu kötü değil ama iyi de değil. Biraz istirahat etseler ve günün aynı saatlerinde verdiğimiz ilaçları kullansalar bir şeyleri kalmaz." Çisil doktor'a gülümsedi. "Çok teşekkür ederiz. Çok minnettarız."

Çisil doktor'a gülümseyip dışarıya çıktı. 0-6 yaş bebeklerin olduğu yetimhaneye doğru yola çıktı. Yetimhaneler çok uzak değildi.

Alevin OkyanusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin