Chapter 5

54 0 0
                                    

[Lorraine’s POV]

“Mahal pa kita Lorraine.” – Jhayden

Oo, siya nga. Magkausap kami ngayon, inaya nya ako sa park. Ewan ko ba kung ano ang pumasok sa isip ko at kinausap ko yang manlolokong yan. Ts, badterp.

Tama ba ang pagkakadinig ko? MAHAL niya ako? O nag bibiro lang siya?

“A-ano?”

“Mahal pa kita.” Sinungaling.

“So?”

“Lorraine naman, sorry na sa mga nagawa ko. Para sayo naman yung ginawa ko eh. Hindi mo ako masisisi kasi kailangn kung gawin yun kaya sumama ako sa kanya. Kasi…”

“Oh, kasi ano?Kasi mas mahal mo siya? Mas maganda siya? Mas naibibigay niya lahat ng pangngailangan mo? Mas mabait siya? Sh!t naman. Jayden, ganyan din ako, pero ano mas ipinagpalit mo pa ako sa dimonyong yon? Pinagmukha nyo akong tanga. Tarages. Alam mo namang mahal na mahal kita. Pero ano ipinagtabuyan mo lang ako at ipinagmukhang hindi mo ako mahal ganun ba? P*t*ng*n a ka pala eh.” Ang SAKIT.

“Lorraine, please kahit ngayon lang paniwalaan mo ako. Mahal na mahal kita.”

“Paniwalaan ka? Never, lokohin mo lelang mo. Kahit kailan hinding hindi kita paniniwalaan ulit. Wala na akong tiwala sa iyo.” Bad ka Lorraine. Tapos nun nag walk-out ako.

Pauwi na ako ng makita ko yung mga kaibigan kong luka. ^___^v Ang Fab. Girls.

 “Sis, wer ka galing?” - Bee.

“Sa puso mo.”

“Haha. Girl pick-up, ikaw ba yan?” – Ianne.

“Heh! Magtigil nga kayo dyan. Oo nga Sis san ka galing?” – Shayne.

“Kinausap ko si Jayden. OK?”

Ganito sila ----> O______________O

“Oo na. Pumasok na kayo sa loob. Ikukwento ko.”

Sila ----> ^_______^  *clap clap*

At yon, after 52585124532662583 na gets na nila, este na ikwento ko na sa kanila yung convo. namin nung hayup na yun. Masyado silang na-curious sa sinabi ko at nagulat pa. Buhay talaga ng mga ito jusme, maki chismis sa buhay pag-ibig ko. Pinalayas ko na din sila, gusto ko na kasing mapag-isa.

Naalala ko nanaman yung break-up naming nung hayup na animal na yun. Hay. >______<

*Flashback*

“Baby, I love you. Happy Anniversary.” Sabay kiss sa kanya.

“Uy, kanina ka pa dyan nakatulala. May problema ba?” Kanina pa siya nakatulala, ano/sino kaya ang iniisip niya. Ako?

“H-ha. W-wala.”

“Happy Anniversary Baby.”

“H-happy A-anniversary.”

“Baby, tara mag celebrate tayo.” Hihi. Masaya ako, grabe tumagal kami ng 7 years. Ansaya saya. Lande ko.

“L-lorraine, mag b-break na tayo.”

“H-ha? Baby naman, nagjojoke ka na naman eh.” Joker kasi siya, kaya alam kong nagjojoke na naman siya.

“Hindi. Totoo yung sinabi ko.”

“H-ha? J-jayden naman. A-anniversary natin ngayon oh? W-wag ka naming ganyan. M-masakit.” Sh!t.

“Lorraine, t-totoo yung sinabi ko. Mas m-mahal ko siya.”

“S-siya? S-sinong siya? Jayden, sabihin mong nagbibiro ka lang na m-mahal mo a-ako.” Sabi ko habang mangingiyak na.

“Si M-marie.”

“P*t*ng*na! Jayden naman. A-ano ba to? 2 Years na tayo, tapos may mahal kang iba? A-akala ko ba ako lang ha?” Sabi ko sa kanya habang umiiyak na ako at pinapalo siya sa dibdib.

“Sorry.”

“Sorry? Mawawala ban g sorry mo yung sakit? Wala na. Break na talaga tayo.”

Umalis na ako, iniwan ko siya dun. Umuwi ako sa bahay na umiiyak. Siguro, mga 6 araw din akong hindi kumain at lumabas ng kwarto ng dahil lang sa lalaking yun. Nagmukmok lang ako. Hanggang sa maka-recover. Atleast, naka-recover ako, kahit napaka sakit nun sa akin.

(Hohoho. :D Ginutom ako kaya lumabas na ako ng kwarto ko nun. Hahaha. Baliw Lorraine.)    

End of our Relationship…

Este, *end of flashback*. Luka kasi nung otor eh. (A: Huy, magtigil ka nga dyan aalisin kita dyan eh.) Haha. Joke lang Otor’Ganda.

Back to reality, yun nga ang nangyari ng dahil sa Marie na yun, nasira yung pitong taong pagsasama namin.

Sirang-sira. :(((((((

Better That We Break (Short Story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon