Why are you so perfect?| Hyunlix

"Civciv"

Hyunjin'den:

Lee felix'i ilk gördüğümde 15 yaşındaydı. Okul bahçesinde onu alıcak olan arabayı bekliyordu. O gün onun güzelliğine, mükemmelliğine hayran kalmıştım. Başta saçma bir his olduğunu, gelip geçici sanmıştım. Fakat o günden sonra sürekli onu görmek istiyordum. Sonra felix'i izlemeye başlamıştım. Onu her izlediğimde huzur buluyordum. Yıllardır arayıp bulamadığım huzur onda vardı. Zamanla onun hakkında bir sürü şey öğrenmiştim. Tâki, bir ay öncesine kadar, evine ve okuluna onu izlemesi için adam göndermiştim. Evde şiddet, okuldada zorbalık görüyordu. Bunu öğrendiğimde sinirden deliye dönmüştüm. Ben daha onun bir saçının teline dokunamamışken onlar nasıl ona kıyardı? Onu kötü etkileyen herkesi öldürmek istiyordum.
Bu yüzden intikam almak için ilk ailesinden başladım. Onlarla ortaklık kurmuştum. Çok zor olmamıştı. Şuan tamamen avucumun içindelerdi. Sadece sıkıp parçalamam yeterliydi. Zorba denilen piçlerle sonra ilgilenecektim. Şuanda felix kucağımdaydı uzun zaman sonra.
Yavaşça yerden kalktım. Felix'i iyice sarmaldım.

"Ben gider alırdım"

Şöyle bir yüzüne baktım. Bana kendini öptürmemek için bir neden söyle!

"Olmaz, kötü bir haldesin"

Kilitli kapıyı açıp dışarı çıktım.

"Odan nerede?"

"Şuradaki kapı"

Odasının kapısını açıcakken arkamdan biri seslendi.

"Efendim napıyorsunuz? Felix hwang beyin kucağında ne yapıyorsun?!"

"Onu kucağıma ben aldım"

Dişlerimi sıkarak söyledim bu kelimeleri, ne hakla onla böyle konuşurdu. Kısa zamanda sana bu yaptıklarının hepsinin cezasını vereceğim.

"Efendim onu taşımak zorunda değilsiniz bırakın kendi yapsın ne yapacaksa"

"Bay hwang beni taşıdığınız için teşekkür ederim bundan sonrasını kendim hallederim"

Kalkmaya yenteldiğinde buna izin vermedim. Aksine kucağımın içinde kaybettim.

"Sana kalkmanı kim söyledi?"

Arkamdaki şerefsizi umursamadan odasına girip kapıyı kapadım.
Odası rengârenkti. Her renk vardı. Yatağına uzattım bebeğimi

"İlaçların nerede?"

"Şu dolapta"

Dediği yere baktım. Burada bir kaç ilaç daha vardı.

"Hangisi?"

"Şu mavi kapaklı olan"

İlacı aldım bir tane çıkarıp eline verdim. Masadaki suyuda verip içmesini izledim. Yatakta uzandı bende üzerini örttüm.

"Şey civcivimi verirmisin?"

"Civciv?"

Odaya göz gezirdiğimde kenarda duran civcivi gördüm. Yüzümde aptal bir sırıtmayla küçük bebeğime civcivini verdim.

"Bana yardım ettiğiniz için teşekkür ederim"

"Rica ederim beb- felix"

Elini sarı saçlarına daldırdım. 2 yıldır bunun hayalini kuruyordum. Merak etme bebeğim çok kısa süre içerisinde seni yanıma alcağım. Tüm hayatımı da seni severek geçireceğim.
Bir anda masadaki telefonu çaldı. O geçen günki çocuk arıyordu. Felix yerinden doğrulup telefonunu aldım. Bana döndü.

"Açabilirmiyim?"

"Aç"

Telefonu açıp kulağına götürdü.

"Alo jeongin"

...

"İyiyim sen?"

...

"Jeongin sonra konuşalım olurmu? Seni seviyorum bayy"

"Kim bu jeongin"

"Arkadaşım"

"Sen her arkadaşınla böylemisin?"

"Bu sizi neden ilgilendiriyorki?

"Beni nedenmi ilgilendiriyor"

Bu dedikleri çok zoruma gitmişti. Ben onu yıllardır severken bu cümleleri nasıl kurabilirdi.

"Salakmısın hyunjin senin onu sevdiğini daha bilmiyor sen ne diyorsun?"

Kes sesini! Şuan sinirliydim sinirimi çıkarmam gerekiyordu. Odasından bir hışımla çıktım. Salon katına indim.

"Davos gidiyoruz!"

"Tamam efendim"

Kendimi kapıdan dışarı attım.

(...)

Evi terk edeli yarım saat olmuştu. Aklım hala felixteydi. Acaba şuan ne yapıyordu? Telefonum çalmaya başladı. Elimdeki viski bardağını bıraktım. Arayan felix'in evine gizlice yerleştirdiğim hizmetçi arıyordu. Hemen açtım.

"Alo"

"Hwang bey çok acil bir durum var"

"Noldu felix'e birşey mi oldu?!"

"Bay lee siz gittikten beridir felix'i dövüyor"

"SEN BUNU BANA YENİMİ SÖYLÜYORSUN?!"

Hemen telefonu suratına kapattım. O hyun-do'yu bu sefer öldürecektim. Davos'u ve adamları alıp felix'in evine gitmeye başladım.

"Dayan bebeğim geliyorum"

-----------------------------------

Merhabalar nasılsınız, umarım iyisinizdir.

Lütfen vote vermeyi unutmayın!

Sonraki bölümde görüşmek üzere.