ORKİDE

15. Bölüm

7 AY 19 GÜN SONRA

Yazar anlatımıyla

7 ay 19 gün olmuştu Esila yalnız kalalı
7 ay 19 gün olmuştu Hamzasız kalalı
7 ay 19 gün olmuştu onsuzluğa alışmaya çalışalı
Ve alışamayalı

Günler haftaları, haftalar ayları, aylar yılları kovaladı. Hamza gelmedi.

İlk günlerde kabullenemedi genç kadın. Gitmezdi. Gidemezdi. Kocası geçen gün ona öyle güzel bakarken, öyle güzel sözler söylerken gitmezdi. Bu mantıksızdı. Anlam veremedi.

"Madem gidecekti neden evlendi ?" sorusu vardı aklında. Ne yapmaya çalışmıştı ? Hiçbir şey söylemeden. Nereye, neden gittiğini haber vermeden sadece gidiyorum demişti.
Sadece gidiyorum demek yeterli miydi ?

Tek bir not bıraktı arkasında

Beni bekleme, gelmeyeceğim
Senden tek bir isteğim var
Lütfen bileğindeki bilekliği çıkarma
Allah'a emanetsin

Kadın notu okuyana kadar bileğindeki bilekliğin farkına bile varmamıştı. Notu okuduktan sonra sağ bileğindeki kırmızı bir iplikten olan bilekliğe baktı. İlk aklına gelen şey bu bilekliği Hamza'nın bağladığıydı. Şuan bu bilekliğin üzerinde onun parmak izi vardı. Bileklik kadının ince bileğine göre fazla bol bırakılmıştı. Kadın elini iki kere sallasa bileklik düşecek gibiydi. Sanki kadının canını yakmamak için bol bırakılmış gibiydi

Kadın notu elinde sallayarak "Bu ne ?" diye sordu önündeki hizmetçi kadına. Kadın yerdeki fayansları izliyordu. Genç kadının yüzüne bakamıyordu. Sorusuna da cevap veremedi.

"Sana bir şey sordum. Bu not ne demek oluyor ?"

Kadın başını yerden kaldırıp güzel kadının gözlerini buldu gözleri.

"Bana notta yazanla ilgili bir bilgi verilmedi efendim. Sadece size iletmem söylendi." dedi. Esila anlam vermeye çalışarak tekrar okudu notu.
Tekrar, tekrar, tekrar.

İlk üç ay kadın durmadan Hamza'nın numarasının arıyordu. İlk aradığı günden beri onu karşılayan tek bir ses vardı.

Bu numara artık kullanılmamaktadır.

Kadın yine de bıkmadan usanmadan her gün aynı heyecan aynı umutla sevdiceğizinin sesini duymayı bekliyordu. Fakat bu hiçbir zaman olmadı.

Üç ayın sonunda her zamanki ses gelmedi. Telefonu birisi cevaplamıştı. Kadın, kocasının sesini duymayı beklerken kalbi de olduğundan hızlı atıyordu. Ne yazıkki bu heyecan fazla sürmemişti.

Numarayı başka birisi sahiplenmişti. O günden beri de kadın, numarayı aramıyordu. Ama numarayı da silmeye kıyamamıştı. O kadar çok bakmıştı ki numaraya, artık 11 haneli telefon numarası ezberindeydi kadının. Sadece ilk üç ay almıştı telefonunu eline. O da eşine bir umut ulaşabilmek içindi. İstediği olmayınca kadın 4 ay boyunca telefonunu eline almamıştı.

Gün boyunca yatağından çıkmıyordu Esila. Ya uyuyor ya da kitap okuyordu. Ama çoğunlukla uyuyarak geçiyordu günleri. Belki özlediğini rüyasında görür de hasret giderir diye. Her uyuyacağı zaman onu rüyasında görmek için Allah'a dua ederdi.