KAYBOLMUŞ RUHLAR

2.Bölüm

Yeni bir bölümle karşınızdayım umarım güzel bir bölüm olur şimdiden iyi okumalar:))))

_____________

Sarya babasının yanına gitti babasına soran gözlerle baktı"bu akşam misafirlerim gelecek hazırlık yap"diyince sarya bişey demeden babasının yanından ayrıldı mutfağa gitmek için adımlamışken babasının annesinin üstüne getirdiği kuma'yla göz göze geldi

Rojin.

Sarya onu görmezden gelip yanından geçip mutfağa girmek için adımlamışken rojin sarya'nın kolundan tuttu sarya ondan tiksinerek kolunu ondan hızlıca çekti annesinin hayatını mavheden bir kadınla aynı ortamda bulunmak bile onun için bir çileydi sarya ona soran gözlerle baktı. Rojin"selam sabah ta mı eksik sarya hanım unutma ben seninde annenim kızım" sarya ona şokla baktı nasıl kendisini kızı olarak görürdü hayatlarını mahvettikten sonra normal bir hayat yaşayacağını mı sanıyor bu kadın diye düşündü "anne mi?sen benim annem olacak kadın değilsin rojin bana bak artık ne haltsan kuma mı metres mi ama şunu unutma eğer annemin canını yakmaya kalkarsan bende senin canını yakarım rojin seninle beraber bu konağı da!" Sarya daha fazla onun yanında kalmaya tahammül edemeyip hızlıca mutfağa girdi.

Mutfağa girince annesinin çay demlediğini gördü"anne bugün adar Ağa'nın misafiri gelecekmiş hazırlık yap dedi beyefendi" sarya her ne kadar babası olsada onun baba kelimesini hakketiğini düşünmüyordu,Zehra hanım ise kızının iğrendiğini belli edercesine konuşmasına hafif tebessüm etti en azından birinin onun yanında olup isyanına hak vermesi onu mutlu ediyordu. Sarya evin hizmetlisi olan esma hanıma kahvaltı için yardım etti. Kahvaltıları bir tepsiye koyup aşağı doğru inmeye başladı, aşağı inince baş köşede oturan rojinle göz göze geldi ama orası annesinin yeriydi"rojin baş köşede evin hanımı oturur yani rojin orası benim annemin yeri başka yere otur" diyince diğer köşede oturan babası"rojin de bundan sonra evin hanımı baş köşe onun yeri anan senin yanına otursun" diyince"o yokken benim annem vardı adar ağa o kim ki benim annemin yerini alacakmış"diyince Adar Ağa"bu kadar yeter sarya daha ilk zaman diyorum alışacak diyorum ama yok sen akıllanmıyorsun rojin orda oturacak dediysem bitti şimdi git sofrayı kur!" Sarya babasına bakıp"annemin olmadığı sofrada bende olmam adar ağa şimdi otur karınla!" Sarya elindeki tepsiye sert bir şekilde masaya koyup dışarı çıktı.

Gözünden bir damla yaş düştü ama hemen sildi ağlamayacaktı baba bile demeye değmeyen bir insan için ağlamayacaktı, kafasını gökyüzüne çevirip derin derin nefes aldı. Allah'ın onları bu konaktan kurtarması için dua etti, aşağıdan bir ses gelince kuzeninin onu çağırdığını gördü evdeki sanırım sevdiği nadir insanlardan biriydi her ne olursa olsun sarya'ya destek vermişti,sarya yavaş adımlarla avluya inince kuzeni Ayşe'ye baktı Ayşe amcasının kızıydı,sarya koşup Ayşe'ye sarıldı"nasılsın sarya" diye sorunca sarya"görmüyor musun Ayşe sence nasıl olmalıyım" Ayşe sarya'nın içinde yangını bildiği için kafasını eğdi ve sustu sarya'ya bu konuda yardım edememek onu üzüyordu...

Sarya ve Ayşe akşam ki gelecek misafir için mutfakta yardım ediyorlardı,sarya annesinin akşamki yemeğe gelmesini istemiyordu o kadınla aynı ortamda olup üzülmesini istemiyordu, sarya'nın işi bitince annesinin odasına gitmek için yukarı çıktı. Annesinin odasında hazırlandığını görünce onunda geleceğini anladı"anne sende mi geleceksin?" Zehra hanım kızına dönüp"evet kızım"diyince sarya"ama anne şimdi o kadını görüp üzülmeni istemiyorum"diyince zehra hanım kızına bakıp"kızım şimdi inmemek olmaz hem ben artık üzülmüyorum yeşil gözlüm benim" sarya annesine dolu gözlerle bakıp"ama bak üzüldüğün bir an bile olursa bana de onların başına yıkarım bu konağı" zehra hanım kızına gülümseyip beraber hazırlanarak aşağı indiler...

Zemheroğlu konağında herkes kapının önüne dizilmiş gelecek misafiri bekliyordu.Zehra hanım kocası Adar Ağa'nın yanına değil kızı sarya'nın yanına geçmişti zaten kocasının yanında üstüne kuma getirdiği karısı vardı,Sarya'da gelecek misafiri merak ediyordu çünkü babası sabahtan beri misafirler için şunu yapın bunu yapın diye emir yağdırıyordu bu kadar önemli kim olabilir diye düşündü kapı çalınca kapıyı sarya açtı içeri ilk önce kadınlar ondan sonra erkekler girdi sarya hepsini içeri geçirdi. Zehra hanım kadınlarla beraber salona doğru geçtiler,Adar ağa'da erkeklerle beraber terasa geçmek için merdivenlere doğru ilerlerdiler adar ağa kızına dönüp"sarya çay getir yukarıya"diyince sarya mutfağa doğru ilerleyip çay bardaklarına çay koyup,annesinin ve Esma hanımın yaptığı tatlılardan koydu...

Yukarı esma hanımla beraber servis yapmak için yavaş adımlarla çıktı. Babasının olduğu yerde koyu bir muhabbet dönüyordu erkekler gelen kadınları görünce sustu. Sarya ilk büyüklerden servise başlayıp teker teker çay ve tatlıları servis etti. En son kendi yaşında bir adama servis etti fakat adam sarya'ya bakınca Sarya'da adama baktı fakat sarya hemen kafasını eğip elindeki tepsiyle aşağı indi. Tekrardan çay ve tatlı koyup bu sefer kadınların olduğu salona doğru ilerledi. Kadınlara da servis yaptıktan sonra derin bir nefes alıp elindeki boş tepsiyle aşağı doğru indi fakat içi hiç rahat değildi sanki birşey olacakmış gibi hissetmesi kalbini sıkıştırıyordu.

Sarya mutfağa girip oradaki koltuklara oturdu. Yanına biri otururunca kafasını kaldırıp baktı kuzeni Ayşe'yi görünce gülümsedi fakat Ayşe gülümsemeyince"ne oldu Ayşe iyi misin kireç gibi olmuşsun"diyince Ayşe ne diyeceğini bilmiyordu. Ayşe"adar Ağa'nın yanına gitmen lazım" diyerek hızlı adımlarla yukarı çıktı,kuzenine bunu demeyi kendi istemiyordu ,sarya mutfaktan kaçarcasına çıkan Ayşe'nin arkasından baktı,sarya içinden kötü bişey olmaması için dualar ederek yukarı terasa çıktı, topuklu ayakkabılarını çıkardığı ses nedeniyle herkes sarya'ya bakınca,sarya hemen konuya girip"benim çağırmışsın Adar Ağa"sarya hemen buradan gitmek istiyordu, babası çayından bir yudum alıp yanında oturan kişiye bakışları kaydı sonra sarya'ya bakıp"bu berzan ağa" sarya soran gözlerle babasına baktı kim olduğu onu ne ilgilendirir diye düşünüyordu.

Azad ağa kızının soru dolu bakışlarına bakıp"yarın berzan ağa ile evleneceksin karısı var yani kuma olarak gideceksin" sarya duyduğu cümle beyninde yankı yaptı, kocaman konakta küçücük kalmış gibi herşey onun üstüne geliyor nefes alamıyor boğazında düğümleniyordu, Sarya'nın hayatı gözünden bir film şeridi gibi geçti, babası'nın bu kadar ileri gideceğini düşünmezdi hayır diyordu içinden bu kadar ileri gidemez,sarya
"Ne kuması Adar Ağa sen neyden bahsediyorsun!"sarya'nın bağırarak söylediği bu cümle koca konağın taş duvarlarına çarpıyor tüm gerçekliğiyle sarya'ya çarpıyordu..

____________

Evet ikinci bölümün sonundayız umarım sizin için güzel ve akıcı bir bölüm olmuştur, bölümle ilgili yorum yapmayı ve aşağıdaki küçük yıldıza tıklamayı unutmayın:))))