අවසන් රැය - Watch Night
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ඒ හැඟීම ඔබ විඳ තිබේද ? ආගන්තුගයෙකු ඔබ දෙස බලා සිටිනා ආකාරයේ අබිරහස් හැඟීම ! මම වසරක් පුරා ඒ හැඟීම අත් වින්දෙමි. මේ මොහොතේද මා සිටියේ එවැනි අවස්ථාවකය. එහෙත් මම නිසලව සිටින්නට උත්සාහ කලෙමි. එවිට මගේ කෙට්ටු දණහිස් එකිනෙක ගැටුනේය. හිරිගඩු පිපුණු සිරුර සීතලට හසුව වෙව්ලා ගියේය. දෙනෙත් තෙත් කරවමින් උණු කඳුළු දෙකොපුල් දවාලූවේය.තුනී හිම තට්ටුව කරස් හඬින් පොඩි වෙද්දී මම දණින් වැටී, දෝතින් මුහුණ වසාගෙන හැඬුවෙමි. දල්වා තිබෙන තැඹිලි පැහැති ඉටිපන්දම් හිම තීරු මුසු සුළඟ නිසා නිවී යන්නට මෙන් දැඟළුවේය. මම කුඩා කපුරු මල් කළඹ ගෙන එය ද ඉටි පහන් අසලින් තැම්පත් කලෙමි.
" මට සමාවෙන්න ! " මම මිමිණුවේ දෙනෙත් පිස ගනිමිනි. " ඔයාලා කිව්ව දේ ඇහුවෙ නැති උනාට, මට ඔයාලව එකම එක පාරක් හම්බ වෙන්න තිබුන නම්...අනේ අදවත් එන්න බැරිද ? "
මම ඇසුවේ බලාපොරොත්තු සහගත හඬකිනි. ඔවුන් මට පිළිතුරු නොදුන්නේය. මන්දයත් ඒ ගොළු සොහොන් ගලක් බැවිනි. එහෙත් ඒ මත වූ ඔවුන්ගේ ඡායාරූප මා වෙත දීප්තිමත් සිනහවක් තිළිණ කරමින් සිටියේය.
" කවුරු හරි මං දිහා බලාගෙන ඉන්නෙ.ඒ ඔයාලගෙන් කෙනෙක්ද ? " මම ඇසුවෙමි.
" ...මට පොඩි හරි සංඥාවක් දෙන්න ! " මම ඇසුවේ සොහොන් ගල ගලවා දැමීමට මෙන් එය දෑතින්ම බදා අල්ලා ගනිමිනි.
" මට කියන්න ඒ ඔයාලා නේද ? " මම සොහොන් ගල සෙලවූවෙමි.
" අශීනා... ඔය ඇති ! " මගේ දෑත්, සොහොන් ගලින් මුදවා ගනිමින් ඩේව් පැවසුවේය. ඉටිපහන් බිම පෙරළී මල් ඒ මේ අත විසිරී එතැන අවුල් ජාලයක් බවට පත්ව තිබෙන ආකාරය මම ඔහුගේ දෑත් අතර සිර වී බලා සිටියෙමි.
YOU ARE READING
අවසන් රැය - Horror - Short Story
Horrorහැඟීම ඔබ විඳ තිබේද ? ආගන්තුගයෙකු ඔබ දෙස බලා සිටිනා ආකාරයේ අබිරහස් හැඟීම ! මම වසරක් පුරා ඒ හැඟීම අත් වින්දෙමි. මේ මොහොතේද මා සිටියේ එවැනි අවස්ථාවකය. එහෙත් මම නිසලව සිටින්නට උත්සාහ කලෙමි.
