Sevgili annem;
hayattaki tercihlerin ve vazgeçişlerin insanların canını fazlasıyla yakıyor özellikle de bizim canımızı. Ama tabii sen bundan bir habersin. Bir gün geri döner misin ya da biz de olur muyuz burlarda bilmiyorum. Ama sen yine de dön olur mu anne?
Gece babamla balkonda öylece oturduk. Bir müddet sonra kalktı ve gitti tek başıma kaldım. Masanın üzerinde duran annemin fotoğrafını aldım ve sessizce konuşmaya başladım "Neden anne?","Neden bizi bu boktan hayatta bıraktın da gittin?","Biz bunları hakedecek ne yaptık anne? Biz sadece çocuktuk." gözyaşlarımı durduramıyordum. Eskileri gittikçe yenileri geliyordu. "Neden şuan ki çocuklarına hissettirdiğin o anne sıcaklığını bize hissettirmiyorsun anne?", "Kokunu çok merak ediyorum.","Neden onları tercih ettin?" sanırım bunları ilk defa sesli dile getiriyordum ve bu omuzlarımdan büyük bir yükün kalkmasına sebep oldu.
Gecenin ilerleyen saatlerinde fotoğrafa sarılıp uyuya kaldım. Annem yoktu ama olsun fotoğrafına sarılmakta yeterdi bana.
Sabah saat 09.15'de uyandım hemen elimi yüzümü yıkadım ve bir karar aldım bugün annemi aramaya başlayacaktım o beni her ne kadar istemese de. İlk iş gidip nefret ettiğim yelloz akrabalarıma sormaktı. Telefonumu elime aldım ve "Sakın açma!!" yazan numaraya tıkladım. Telefon 3. çalışında açıldı ve o miğdemi bulandıran ses duyuldu.
-Alo Nehir noldu birtanem?
Ay bir de birtanem demesi yok mu beni bitiriyor.
-Alo yenge ben aslında senden birşey isteyecektim. Tabii yardım etmek istersen,dedim.
-Tabii yavrucum söyle elimden geleni yaparım.
Bak bak bak elinden geleni yaparmış laflara bakk.
-Yenge biliyorum garip gelicek ama bana annemin numarasını verir misin sende vardı,dedim. Bunu duyduğu an dona kaldı hissettim. Yutkundu ilk önce ve daha sonra:
-T-tabi y-yavrum a-atarım ş-şimdi ben, dedi.
Yenge klavyen kekeliyor yaa.
-Tamam çok ama çok teşekkür ederim yenge,dedim ve kapattım. Telefonu kapattıktan 1 dakika sonra mesaj geldi.
*Sakın açma!! kişisinden 1 yeni mesaj*
Hemen bildirime tıkladım.
Sakın açma!!
05********* yengecim numarası bu ama benim verdiğimi babana ya da annene söylemezsen sevinirim.
Tamam yenge söylemem sağol.
Hemen ispitlemeye gidiyorum falan.
Yengemin attığı numarayı aradım. Telefonu açan kimse olmadı. Bana kalbini açmayan annem şimdi de telefonumu açmıyordu. Neyse nasıl olsa alışıktım. Bu bana koymazdı. Tekrar aradım yine açan olmadı bu sefer karşı tarafın telefonu kökten kapandı. İşte bunu adı hayal kırıklığıydı. Kısacası annemden beklediğim max şey.
10.30
Telefon kapalı.
10.45
Telefon kapalı.
11.10
Telefon çalıyor.
11.11
Açmadı
11.15
Telefon tekrar kapandı
11.30
Telefon hâlâ kapalı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin izleri
Teen FictionHer küçük görüldüğünde daha da dibe batan ama dibe battığı gibi de kalkmasını bilen bir kızın hikayesi. Her zaman annesine sığınmak isteyen ama bir türlü sığınamayan o kızın hayatı. O kız belki de sizsiniz,belki de bu kitap sizin bir aynanız. Dibe b...
