đųýģųšųž (bakudeku angst)

Ruh Eşleri

Hayata ilk kez gözlerini açtı, hafif yeşil saçları olan çocuk.

Sarı saçlı çocuk ise iki ay önce açmıştı dünyaya gözlerini.

İki ruh eşi...

İki ay arayla doğdu bu eşler. Hayat doğdukları anda ördü aşkın ilmeklerini. "Onlar ruh eşi" Diye haykırdı gökyüzü.

Sarı saçlı kadın içerden duydu ağlama seslerini. Şükretti Tanrı'ya. Eşine ve daha iki ay önce doğan bebeğine baktı.

Ne kadar mutlu bir tablo gibi gözükse de değildi.

Yeşil saçlı kadının çocuklarını bakacağı bir eşi yoktu. Sarı saçlı kadın bu yüzden her zaman yanında olurdu onun.

Hayat her zaman acımasız...

Biliyorlardı bunu. İki çocuğun ruh eşi olduğunu da biliyorlardı. İstemediler. Kabul etmemişlerdi çocuklarına örülen aşk bağını.

Ama bilemezlerdi ki çocuklarının kurallara karşı koyup beraber olmalarını. Kim bilebilirdi.

İşte hayat böyle başladı bu iki ruh eşine. Kötü zamanları oldu, zor zamanlar yaşadılar fakat asla vazgeçmediler.

Hayat onlara zorluk çıkardıkça onlar zorluklara yürüdü. Sevdiler zoru. İkiside...

Sevdiler kendilerini. Bu bilinmiyor. Acaba hiç sevdiler mi?

Sevdiler çevrelerindekileri. İkiside...

En çok de birbirlerini sevdi onlar. Ne kadar duygularını itiraf etmekte zorlansalar da çok sevdiler birbirlerini.
__________________________
Taslakdakileri düzenleyip yayınlıuorum elimin altında kalmasınlar diye. Diğer kitabı da yenileyip yayınlicam. Hangi vakitte okuyorsanız iyi zamanlar diyim siz anlayın canlarım. Kendinize dikkat edin