-Tamamlandı-
Angst değildir × Yetişkin içerik × Tetikleyici unsurlar içerir.
Babasını küçük yaşta kaybetmiş annesinin başka bir adamla evlenmesinin ardından hayatı mahvolan, umutlarını yitirmiş, tek dileği ölmek olan bir çocuk. Ve tesadüf eseri tanı...
Soğuk demirlere tutunarak üstünden karşI tarafa geçtim, yere indirdim bakışlarımı.
Yağan yağmurdan dolayı şiddetle akan suya baktım. Bedenim soğuktan kaskatı kesilmişti, üşüyen ve titreyen ellerimle avuçlarımın altındaki tırabzanlara tutundum sıkıca.
Sanki birazdan aşağıya atlayacak olan ben olmayacakmışım gibi.
Gözlerim buğulandı, alt dudağıma geçirdim dişlerimi. Yaşamak istemiyordum ben.
Ama ölmek de istemiyordum..
"Keşke.. Keşke birisi beni durdursa..." Diye geçirdim içimden. Ama gerçekten kurtarılmak istiyor muydum?
Gözlerimi yumdum, titrek bir nefes çektim yeniden.
Belki de bakmadan yaparsam.. Daha az canım yanardı.
Gözlerimi açmadım, boşluğa doğru bir adım attım yavaşça. Korku bedenimi ele geçirse de kendime engel olmadım.
Ya şimdi burada her şeyi bitirecektim ya da bu sefil yaşamıma devam edecektim.
Soğuk rüzgarı tenimde hissettiğimde gülümsedim biraz. Uzun zamandır böyle mutlu olmamıştım diye düşündüm.
Ama merak etme bundan sonra artık kimse benden daha çok mutlu olamayacaktı.
O gece bedenimi karanlık ve soğuk sulara doğru bıraktım..
Hızla suya battığımda yumduğum gözlerimi araladım. Sudan hep korkmuştum, ama şimdi fark ediyordum da su altı yeryüzünden daha güzelmiş..
Her yer sepsessiz ve soğuktu. Kulağımda yükselen nabız sesimi duyabiliyordum.
Bedenim adeta boşlukta süzülüyordu, bu çok güzel bir histi.
Ciğerlerim oksijene hasret kalıp cayır cayır yanmaya başladığında bile suyun güzelliğinden kendimi alamadım.
Etraf kararmaya başladığında ise geceye en büyük tebessümümü sundum. Gözlerimi kapattım ve gülümseye devam ettim.
Bugün Kim Taehyung'un ölüm günüydü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Veeee merhabalaaaar. Yeni bir kurguyla geldim, kendime hakim olamadım ne yazık ki. Bir anda böyle melankolik bir şekilde başladım kurguya ama kusura bakmayın artık. İlerleyen bölümlerde Taehyung'un neden böyle bir şey yaptığını zaten anlayacaksınız.
Ve hayır şeker çocuklarım Taehyungie henüz ölmedi yaşıyor yani, o zaman diğer bölümde görüşmek üzereeee. -r.b
